PL/Prabhupada 0406 - Każdy kto zna wiedzę o Krysznie, może zostać mistrzem duchowym.



Discourse on Lord Caitanya Play Between Srila Prabhupada and Hayagriva -- April 5-6, 1967, San Francisco

Prabhupāda: Pierwszą sceną będzie wizyta w świątyni Vijaya Nṛsiṁha Garh.

Hayagrīva: Vijaya...

Prabhupāda: Vijaya Nṛsiṁha Garh.

Hayagrīva: Później wezmę od ciebie pisownię tej nazwy.

Prabhupāda: Przeliteruję. V-i-j-a-y N-r-i-s-i-n-g-a G-a-r-h. Świątynia Vijaya Nṛsiṁha Garh. To jest niedaleko tej nowoczesnej stoczni Visakhapatnam. Tam jest wspaniała hinduska stocznia Visakhapatnam. Dawniej to nie było Visakhapatnam. Niedaleko od tego miejsca, jakieś pięć mili od tej stacji, jest na wzgórzu ładna świątynia. Więc myślę, że widok świątyni może tam być, i również przybywającego do niej Caitanyę Mahāprabhu. Potem, po odwiedzeniu świątyni, On udał się nad brzeg Godavari. Tak jak Ganges jest bardzo świętą rzeką, podobnie są inne, cztery inne rzeki. Yamuna, Godavari, Kṛṣṇa, Narmada. Ganga, Yamuna, Godavari, Narmada, i Kṛṣṇa. Te pięć rzek jest uważanych za bardzo święte. Więc, On przybył nad brzeg Godavari, wykąpał się, a potem usiadł pod drzewem w przyjemnym miejscu i intonował Hare Kṛṣṇa Hare Kṛṣṇa. W międzyczasie ujrzał zbliżającą się wspaniałą procesję, i powinna ona być ujęta w scenariuszu... W tej procesji... Dawniej, królowie i gubernatorzy, brali kąpiel w Gangesie razem z całym swoim otoczeniem, z orkiestrą, wielu braminami i różnego rodzaju przedmiotami do rozdawania. W taki sposób oni przybywali wziąć kąpiel. Więc Pan Caitanya zobaczył, że ktoś zbliża się z taką wspaniałą procesją. On już słyszał o Rāmānanda Rāyi, gubernatorze prowincji Madras. Sārvabhauma Bhaṭṭācārya poprosił Go: "Udajesz się do południowych Indii, musisz spotkać się z Rāmānanda Rāya. On jest wielkim wielbicielem." Więc gdy On siedział nad brzegiem Godavari i Rāmānanda Rāya nadchodził w tej procesji, On zrozumiał, że to jest Rāmānanda Rāya. Ale ponieważ był sannyāsīnem, nie zareagował. Ale Rāmānanda Rāya, który był wielkim wielbicielem, zobaczył wspaniałego sannyāsīna. Młody sannyāsīn siedział i intonował Hare Kryszna. Generalnie, sannyāsīni nie intonowali Hare Kryszna. Oni intonowali: "Oṁ, oṁ..." Nie Hare Kryszna.

Hayagrīva: Jak uważasz. On nie skierował się do niego dlatego, że on był sannyāsīnem?

Prabhupāda: Jednym z ograniczeń dla sanyasina jest, że nie powinien on żebrać o cokolwiek od bogatych osób, ani też spotykać się z nimi. To jest ograniczenie. Kobiety i mężczyźni oddani pieniądzom.

Hayagrīva: Myślałem, że Rāmānanda Rāya był wielbicielem.

Prabhupāda: Bez wątpienia był wielbicielem, ale zewnętrznie był gubernatorem. Zewnętrznie. Więc Caitanya Mahāprabhu nie podszedł do niego, ale on zrozumiał: "Tutaj jest wspaniały sannyāsī." Zszedł na dół i ofiarował swój szacunek, a potem usiadł przed Nim. I nastąpiło zaznajomienie się. Pan Caitanya powiedział: "Bhaṭṭācārya mówił Mi o tobie. Jesteś wielkim wielbicielem. Przybyłem aby cię zobaczyć." Rāmānanda Rāya odparł: "Wielbicielem? Jestem człowiekiem pieniądza, politykiem." Bhaṭṭācārya jest bardzo łaskawy dla mnie skoro poprosił Waszą Świątobliwość, abyś mnie zobaczył. Skoro jednak tak łaskawie przybyłeś, proszę abyś łaskawie wyzwolił mnie z mayi." Rāmānanda Rāya nie mógł teraz pozostać dłużej, więc oni spotkali się znowu wieczorem, i odbyli dyskusję o wysoko zaawansowanych duchowych tematach. Pan Caitanya pytał, a Rāmānanda Rāya odpowiadał. To jest długa historia, jak On pytał i jak Rāmānanda Rāya odpowiadał.

Hayagrīva: Rāmānanda Rāya.

Prabhupāda: Tak.

Hayagrīva: Czy to jest tak ważne? Ta scena dotycząca spotkania?

Prabhupāda: Jak chciałbyś przedstawić tę dyskusję bez spotkania?

Hayagrīva: Dobrze, jeśli przedstawienie tego w tej scenerii jest ważne. Czy chcesz abym przedstawił tak tę rozmowę?

Prabhupāda: Ta scena, w której On spotyka Rāmānanda Rāyę jest ważna, to było wspaniałe wydarzenie. Te rzeczy są już omówione. Teraz skupmy się na rozmowie, podsumowanie tej rozmowy było...

Hayagrīva: Podaj mi tylko krótkie podsumowanie.

Prabhupāda: Krótkie podsumowanie. W tej scenie Caitanya Mahāprabhu przyjął rolę ucznia. Nie tak dokładnie ucznia. On zadawał pytania a Rāmānanda Rāya odpowiadał. Istotne w tej scenie jest to, że Caitanya Mahāprabhu nie zachowywał się zgodnie z formalnymi wymogami, mówiącymi, że tylko sannyāsini mogą być mistrzami duchowymi. Każdy kto zna naukę o Krysznie, może być mistrzem duchowym. I aby zademonstrować to praktycznie, chociaż On był sannyāsinem i braminem, a Rāmānanda Rāya był śūdrą i gṛhasthą, gospodarzem domu, On stał się niczym uczeń i pytał Rāmānanda Rāyę. Rāmānanda Rāya czuł się tym zakłopotany, "Jak mogę przyjmować pozycję nauczyciela w stosunku do sannyāsīna?" Wtedy Caitanya Mahāprabhu odpowiedział: "Nie, nie. Nie bądź zakłopotany." On stwierdził, że ktoś może być sannyāsīnem czy też gospodarzem domu braminem albo siudrą, to nie ma znaczenia. Każdy kto zna naukę o Krysznie, może zająć pozycję nauczyciela. To była Jego łaska, którą nas obdarzył. Ponieważ w społeczeństwie Indii jest po prostu przyjęte, że bramini i sanyasini mogą być mistrzami duchowymi. Ale Caitanya Mahāprabhu powiedział: "Nie. Każdy może zostać mistrzem duchowym, pod warunkiem, że posiada wiedzę." I podsumowaniem dyskusji było, jak wznieść każdego na najwyższy poziom miłości do Boga. Ta miłość do Boga została opisana, występowała, chciałbym powiedzieć, w najdoskonalszy sposób u Rādhārāṇī. Więc w bhāvie, w cesze Rādhārāṇī. I Rāmānanda Rāya, w uczuciu towarzyszki Radharani, Lality-sakhi, oni obaj objeli się i zaczęli tańczyć w ekstazie. To będzie koniec tej sceny. Oboje zaczęli tańczyć w ekstazie.

Hayagrīva: Rāmānanda Rāya.

Prabhupāda: I Caitanya Mahāprabhu.

Hayagrīva: Dobrze.