TR/Prabhupada 0233 - Biz Krişna Bilincine Gurunun ve Krişna'nın Merhametiyle Erişiyoruz
Lecture on BG 2.4-5 -- London, August 5, 1973
Dolayısıyla Kṛṣṇa'nın düşmanları var. Arisudana. Ve Onları öldürmek zorunda. Kṛṣṇa'nıniki işi var: paritrāṇāya sādhūnāṁ vināśāya ca duṣkṛtam (BG 4.8). Zalimler... Onlar zalimler. Kṛṣṇa'ya meydan okuyan iblisler, Kṛṣṇa ile rekabet etmek isteyen, Kṛṣṇa'nın malını paylaşmak isteyenler, onların hepsi Kṛṣṇa'nın düşmanları v öldürülmeliler. O yüzden buradakiöldürme işi düşmanlar için uygun, sıradan olarak yapılmıyor. O zaman sonraki soru, "Peki, düşmanları öldürebilirsin, kabul. Ama nasıl bana gurularımı öldürmemi tavsiye edersin? Gurūn ahatvā. Ama eğer Kṛṣṇa'nın hatırınaysa, gerek varsa gurunuzu da öldürmek zorundasınız. Felsefe bu. Kṛṣṇa'nın hatrı için. Kṛṣṇa istiyorsa, o zaman... Kṛṣṇa sizden gurunuzu öldürmeniz gerektiğini istiyorsa, o zaman yapmak zorundasınız. Bu Kṛṣṇa bilincidir. Elbette, Kṛṣṇa sizden gurunuzu öldürmenizi istemeyecek, ama... Çünkü guru ve Kṛṣṇa aynıdır. Guru-kṛṣṇa-kṛpāya (CC Madhya 19.151). Kṛṣṇa bilincini gurunun ve Kṛṣṇa'nın merhameti aracılığıyla alırız. O halde gerçek guru asla öldürülmemelidir ama sözde guru öldürülmelidir. Sözde, yaancı guru, sahte guru öldürülmelidir. Tıpkı Prahlāda Mahārāja gibi. Prahlāda Mahārāja... Ayakta duruyordu. Orda, Nṛsiṁhadeva babasını öldürüyordu. Baba gurudur. Sarva-devamayo guruḥ (SB 11.17.27). Benzer şekilde baba da gurudur, en azından resmi guru. Materyal anlmada gurudur. O halde Prahlāda Mahārāja nasıl Nṛsiṁhadeva'nın babasını öldürmesine izin verdi? Babası. Herkes Hiraṇyakaśipu'nun babası olduğunu bilir. Babanızın biri tarafından öldürülmesini sizin de dikilip durduğunuzu görmek ister miydiniz? Karşı çıkmayacak mısınız? Bu sizin göreviniz mi? Hayır, sizin göreviniz değil. Babanıza saldırıldığı aman, karşı çıkmak zorundasınız. En azından yapabiliyorsanız savaşmalısınız. Önce kendi hayatınızı ortaya koymalısınız: "Nasıl olur da babam önümde öldürülüyor?" Bu bizim vazifesimizdir. Ama Prahlāda Mahārāja karşı çıkmadı. Rica edebilirdi - o bir adanan- "Sevgili efendim, Prabhu, Rab'bim, Sen babamı bağışla." Yaptı. Ama biliyordu ki, "Babam öldürülmüyor. Bu babanın bedeni." Sonradan farklı bir şekilde babası için yakardı. Öncelikle Nṛsiṁhadeva kısgınken, O bedeni öldürürken, biliyordu ki, "Bu beden benim babam değil. Ruh benim babam. Öyleyse Rab babamın bedenini öldürerek Kendini tatmin etsin, ondan sonra onu kurtarayım."