TR/Prabhupada 0243 - Bir Öğrenci Guruya Aydınlanma İçin Gelir



Lecture on BG 2.9 -- London, August 15, 1973

Pradyumna: Çevirisi, " Sañjaya dedi ki: Bunu söyledikten sonra, Arjuna, düşmanların cezalandırsıcısı, Kṛṣṇa'ya şöyle dedi, " Govinda, savaşmayacağım" ve sessiz kaldı. " Prabhupāda: Bir önceki kıtada Arjuna şöyle demişti " Savaşmakta hiç bir fayda yok çünkü diğer taraftakiler benim akrabalarım ve tanıdıklarım, ve onları öldürerek zafer kazansam dahi ne değeri var? " Bunu anlattık zaten, böyle bir feragat bazen cehalet halinde gerçekleşir. Aslında çok da zeka gösterilmemiştir. Bu şekilde, evam uktvā, " savaşmakta bir fayda yok" diyerek, Evam uktvā, " bunu söyleyerek", hṛṣīkeśam, duyuların efendisine konuşuyor. Bir önceki kıtada demişti ki, śiṣyas te 'haṁ prapannam: (BG 2.7) " Ben Sana teslim olmuş bir öğrenciyim." Demek ki Kṛṣṇa guru oluyor, ve Arjuna da öğrencisi oluyor. Önceden arkadaş olarak konuşuyorlardı. Ama arkadaşça konuşmak hiç bir ciddi sorunu çözemez. Ciddi bir konu olduğunda, otoriteler arasında konuşulmalıdır. Hṛṣīkeśam, bir çok kez açıkladım. Hṛṣīka duyular anlamına gelir, ve īśa efendi anlamına gelir. Hṛṣīka-īśa, ve birleşiyorlar. Hṛṣīkeśa. Benzer şekilde Arjuna da. Guḍāka īśa. Guḍāka karanlık demektir ve īśa... Karanlık cehalet anlamına gelir. ajñāna-timirāndhasya jñānāñjana-śalākayā cakṣur-unmīlitaṁ yena tasmai śrī-guruve namaḥ Gurunun görevi de... śiṣya, bir öğrenci aydınlanmak için guruya gelir. Herkes aptal doğar. Herkes. İnsanlar bile, çünkü onlar da hayvanlar aleminden evrilerek gelmişlerdir, demek ki doğum aynı, cehalet, hayvanlar gibi. Bu yüzden bir insan bile eğitime ihtiyaç duyar. Hayvan eğitim alamaz ama insan eğitim alabilir. Bu yüzden śāstra der ki, nāyaṁ deho deha-bhājāṁ nṛloke kaṣṭān kāmān arhate vid-bhujāṁ ye (SB 5.5.1). Bu kıtayı bir çok kez okudum, şimdi... Alt seviye insan konumunda, çok çalışmamız gerekir, sadece dört ihtiyaç için: yemek, uyumak, çiftleşmek ve savunmak. Duyu tatmini. Esas amaç duyu tatminidir. O yüzden herkesin çok çalışması gerekir. Ama insan suretinde hayatta, Kṛṣṇa bize bir çok imkan verir, zeka. Hayat koşullarımızı çok rahat bir hale getirebiliriz, ama Kṛṣṇa bilincinde mükemmelliğe erişmek amacıyla. Rahatça yaşarsınız. Bunda sorun yok. ama hayvanlar gibi sadece duyu tatminini artırarak yaşamayın. İnsan çabası rahat yaşamak için devam ediyor, ama sadece duyu tatmini için rahat yaşamak istiyorlar. Bu modern uygarlığın hatasıdır. Yuktāhāra-vihāraś ca yogo bhavati siddhiḥ. Bhagavad-gītā'da yuktāhāra deniyor. Evet, yemelisiniz, uyumalısınız, duyularınızı tatmin etmelisiniz, savunmak için hazırlıklı olmalısınız - mümkün olduğunca, dikkati çok fazla dağıtmadan. Yemek zorundayız, yuktāhāra. Bu bir gerçek. Ama atyāhara değil. Rūpa Gosvāmī, Upadeśāmṛta'sında şöyle tavsiye eder, atyāhāraḥ prayāsaś ca prajalpo niyamagrahaḥ laulyaṁ jana-saṅgaś ca ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati (NOI 2) Spiritüel bilinçte ilerlemek istiyorsanız - hayatın tek amacı bu olduğu için - o zaman daha çok yememeli, atyāhāraḥ, ya da daha çok biriktirmemelisiniz. Atyāhāraḥ prayāsaś ca prajalpo niyamagrahaḥ. Bizim felsefemiz bu.