TR/Prabhupada 0968 - Batı Felsefesi Hedonizmdir, şöyle ki Ye, İç, Mutlu Ol ve Zevk Al



730400 - Lecture BG 02.13 - New York

dehino 'smin yathā dehe
kaumāraṁ yauvanaṁ jarā
tathā dehāntara-prāptir
dhīras tatra na muhyati
(BG 2.13)

Dolayısıyla bu Tanrının Yüce Şahsiyeti'nin bir iafdesidir, bhagavān uvāca, sen bu beden değilsin. Spiritüel anlayışın ilk talimatı bu beden olmadığımı bilmektir. Başlangıç budur. Sözde yogiler, onlar bu bedene eksersiz yaptırıyorlar, çizelgelerle, bir sürü yalan dolanla zihnin piskolojisini çalışıyorlar. Ama bizim felsefemiz bu beden olmadığımızdır. O halde bedene eksersiz yaptırma ve ruhsal farkındalık söz konusu mu? Ben bu beden değilsem, o zaman sırf birtakım cimnastik yöntemiyle nasıl kendimi idrak edebilirm ki? Yani hata bu - karmīler, jnanīler ve yogīler. Karmīler, meyvesel çalışanlar, materyalist kişiler, onlar bedensel rahatlıklar ister. Onların tek fikri bu bedenin en iyi rahatına erişmektir. Bu beden duyular demektir. Gözlerimiz, kulaklarımız, burnumuz, ağzımız, dilimiz, ellerimiz, genitallerimiz var - bir sürü duyumuz var.

Yaşamın be bedensel algısında olduğumuz sürece, anında duyu tatmini ihtiyacı olur. Ama Kṛṣṇa Arjuna'ya, "Sen bu beden değilsin" der. O halde benim kişisel çıkarım bedensel rahatıma bağlı değil. Onlar bunu bilmez. Günümüzde herkes, bu çağda onların tek işi duyuları nasıl tatmin edecekleri. Ateist prensip. Aynı büyük bir ateistin olduğu gibi, Cārvāka Muni. Hindistan'da her tür filozof vardı. Batılı ülkelerin az bir bilgisi var ama Hindistan'da her tür felfese gelişimi vardı. Dolayısıyla ateist felsefesi de vardı. Cārvāka Muni ateist sınıfı filozofların başlıcasıdırç Yani o hedonizm dedi. Batı felsefesi hedonizmdir, şöyle ki ye, iç, mutlu ol ve zevk al. Bu felsefe. Bu bedene sahip olduğun sğrece, ye, iç, mutlu ol ve zevk al. Cārvāka Muni de böyle söyledi: ṛṇaṁ kṛtvā ghṛtaṁ pibet.