FA/Prabhupada 0464 - شاسترا برای طبقه ی عاطل و باطل نیست

Revision as of 21:56, 10 October 2018 by Vanibot (talk | contribs) (Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Lecture on SB 7.9.8 -- Mayapur, February 28, 1977

همونطور كه در چيتانياچاريتامريتا، مادهياى ١٧، آيه ى ١٨٦، آمده، ما ميتونيم كريشناآگاهى رو كاملاً خوب ياد بگيريم اگر از" ماهاجانا" ها پيروى كنيم " ماهاجانا" يعنى شخصيتهاى بزرگى كه عابدين خداوند هستند به اونها" ماهاجانا" گفته ميشه. " جانا" يعنى شخص درست طبق عادت معمول، در هند به كسى كه خيلى ثروتمنده،" ماهاجانا" گفته ميشه پس اين" ماهاجانا" يعنى كسى كه در خدمت عابدانه غنى و ثروتمندست به او" ماهاجانا" گفته ميشه." ماهاجانو ينا گاتاها سا پانتهاها" بنابراين ما آمباريش ماهاراج رو داريم؛ و پراهلاد ماهاراج رو پادشاهان بسيارى زيادى وجود دارند، يودهيشتيرا ماهاراج، پاريكشيت ماهاراج، اونها" راجاريشى" هستند پس در واقع كريشناآگاهى به خاطر شخصيتهاى خيلى بزرگ وجود داره همونطور كه در گيتا، فصل ٤، آيه ى ١، گفته شده و نيز در همان فصل آيه ى ٢ در واقع، شاسترا براى طبقه ى عاطل و باطل نيست براى برهماناهاى فاضل و كشاترياهاى والامقام ست و از وايشياها و شودراها، انتظار نميره كه در شاسترا خيلى عالِم بشوند، ولى، با راهنمايى شدن بوسيله ى برهمانا و كشاترياى شايسته، اونها هم عالى هستند اولين طبقه ى عالى،" مونايو"، همونطور كه گفته شده، شريماد بهاواگاتام، كنتوى ٧، فصل ٩، آيه ى٨. قديسان بزرگ. عموماً،" قديسان بزرك" يعنى برهماناها، وايشناواها اونها توسط خدمت عابدانه، در گونه ى نيكى قرار گرفته ند گونه ى شهوت و جهل، نميتونند اونها رو لمس كنند در شريماد بهاواگاتام، كنتوى ١، فصل ٢، آيه ى ١٨، آمده " بهادرا و آبهادرا"، خوب و بد پس گونه ى شهوت و جهل، بد هستند و گونه ى نيكى خوب همونطور كه گفته شده، اگر ما قرار بگيريم، اگر هميشه در گونه ى نيكى قرار بگيريم، اونوقت همه چيز براى عمل كردن واضح و روشن ست گونه ى نيكى يعنى" پراكاشا". همه چيز واضح، دانش كامل و گونه ى شهوت واضح نيست مثالى كه ميشه گفت: درست مثل چوب آتش وجود داره، ولى اولين نشانه ى آتش، چوب، شما دود رو مى بينيد وقتى آتش رو در چوب ايجاد مى كنيد، اول از همه دود بيرون مياد خوب دود.. اول از همه چوب، بعد دود، بعد آتش و از آتش، وقتى كه مشغول تهيه ى آتش براى قربانى آتش هستيد، نهايتش اينه همه چيز از همون منبع بيرون مياد از زمين، چوب بوجود مياد، از چوب دود بوجود مياد، و از دود آتش. و آتش، وقتى براى آتش قربانى استفاده ميشه، " سواها"- اونوقت اين استفاده ى شايسته از آتش ست اگر شخص در مقام چوب باقى بمونه، كاملاً در فراموشيه وقتى در سطح دود بمونه، كمى نور وجود داره و وقتى شخص در مرحله ى آتش بمونه، اونوقت تماماً نور ست و وقتى نور در خدمت به كريشنا مورد استفاده قرار بگيره، اين عاليه. بايد اينگونه درك كنيم