FA/Prabhupada 0662 - مملو از اضطراب، چرا كه آنها به چيزى فناپذير دست يافته ند
Lecture on BG 6.13-15 -- Los Angeles, February 16, 1969
تامال کریشنا: آیه پانزده: "بوسیله مراقبه به این طریق، همواره کنترل کردن بدن، ذهن و اعمال، حق جویان متعالی به آرامش خواهند رسید (نیروانای متعال) که در من سکونت دارد (BG 6.15)." Prabhupāda: نیروانا یعنی، کلمه واقعی نیروانا در سانسکریت، به معنای پایان یافته است. تمام شد. این نیروانا خوانده میشود. که یعنی اعمال مادی گرایانه تمام شد. دیگر نیست. این نیروانا نامیده میشود. و تا وقتی که شما این اعمال بیهوده را بپایان نرسانید، هیچ سوالی در باره آرامش نیست. تا وقتی که شما مشغول اعمال مادی گرایانه هستید، هیچ صحبتی از آرامش نیست. پراهلاد ماهاراج به پدرش گفت، sadā samudvigna-dhiyām asad-grahāt. پدرش از او پرسید، "پسر عزیزم، تو آموزش دیده هستی..." یک پسر کوچک، پنج ساله. پدر همیشه مهربان است، و داشت می پرسید، "پسر عزیزم، چیزهایی که آموخته ای، بهترین چیزها بوده اند، تا حالا؟" اوه، بلافاصله، "بله پدر، من به تو میگویم، بهترین چیزها." "آن چیست؟" او گفت، tat sādhu manye 'sura-varya dehināṁ. "پدر عزیزم، این بهترین چیز است." برای چه کسی؟ بهترین چیز برای چه کسی؟ او گفت،(SB 7.5.5). این مردم، این مردم مادی گرا که یک چیز غیر دائمی را پذیرفته اند... فقط سعی کنید هر کلمه را درک کنید. این مردم مادیگرا، آنها مشتاقانه بدنبال تسخیر چیزی نا پایدار هستند، فقط همین. شما دیده اید، تجربه داشته اید. حالا آن رییس جمهور، آقای کندی، او مرد خیلی ثروتمندی بود. او میخواست رییس جمهور شود، و مثل چی پول خرج کرد. او رییس جمهور شد. او خانواده زیبایش را، همسر، فرزندان، ریاست جمهوری داشت - همه چیز در یک لحظه تمام شد. مشابها همه در این دنیای مادی تلاش میکنند، چیزی را بدست بیاورند که نا پایدار است. اما من روح روحانی هستم، دائمی. بنابراین این حقه بازها به این نکته نرسیدند که "من ابدی هستم. چرا بدنبال ناپایدارها هستم؟" اگر من همیشه سرگرم راحت ساختن این بدن هستم، اما بدونم که این بدن، امروز یا فردا یا صد سال بعد تمام خواهد شد، و تا آنجاییکه به من مربوط میشود، من روح روحانی هستم، من متولد نشده، و نخواهم مرد. پس کار من چیست؟ تا الان، دارم کارهای این بدن مادی را انجام میدهم. بنابراین پراهلاد ماهاراج گفت آساد-گراهاتی. فقط ببینید چقدر زیبا. آنها مضطرب هستند، آنها پر از اضطراب هستند زیرا چیزی را گرفته اند که ناپایدار است. تمام اعمال آنها بطرف گرفتن چیزی ناپایدار نشانه گرفته شده ست. بهمین دلیل آنها همیشه پر از اضطراب هستند. هر کسی، هر موجود زنده ای، انسان دیو یا حیوان یا پرنده، همیشه مضطربند. این بیماری مادی ست. پس اگر شما همیشه پر از اضطراب هستید، دیگر صحبت آرامش کجا ست؟ شما میروید، من میروم در خیابان، میگویم، "مواظب سگ باش." آنها در خانه خیلی زیبایی زندگی میکنند، اما پر از اضطراب. یک کسی شاید نیاید. بگذار سگ باشه. می بینید؟ "مواظب سگ باش." این یعنی اگر چه در یک کلبه زیبا زندگی میکنی، خیلی زیبا، اما پر از اضطرابید. پر از اضطراب. توی دفتر کار نشستید، با یک حقوق خیلی خوب، همیشه فکر میکنید، "اوه من نباید این دفتر را از دست بدهم." می بینید؟می بینید؟ ملت آمریکا، ملت خیلی ثروتمند، دفاع خیلی خوب، نیروی دفاعی، همه چیز. همیشه نگران. "اوه، ویتنامی ها نباید به اینجا بیایند." می بینید؟ پس چه کسی از نگرانی آزاد است؟ بنابراین جمع بندی اینست که اگر شما خواهان آرامش بدون اضطراب هستید، باید به کریشنا آگاهی بیایی. هیچ جایگزین دیگری وجود ندارد. این عملی ست. فقط سعی کنید بفهمید. بهمین دلیل در اینجا گفته شده، "بوسیله مراقبه کردن بدین طریق، مراقبه کردن بر من، کریشنا، همواره کنترل نمودن بدن." اولین کنترل زبان است. و بعدی کنترل آلت تناسلی. سپس همه چیز را کنترل خواهید کرد. شما به زبانتان مشغولیت ذکر کردن و خوردن باقیمانده غذای کریشنا را بدهید، دیگر کنترل شده است، تمام. و به محض اینکه زبانتان کنترل شد، بلافاصله شکمتان کنترل میشود، بعد فورا، آلت تناسلی کنترل میشود. چیز ساده. کنترل کردن بدن، ذهن. ذهن روی کریشنا ثابت میشود، نه هیچ مشغولیت دیگری، کنترل شده. اعمال - همیشه کارهای کریشنا را انجام بدهید. باغبانی، تایپ کردن، آشپزی، کار کردن ، همه چیز برای کریشنا - فعالیتها. "حق جویان متعالی سپس - آنها بلافاصله حق جوی متعال میشوند - بدست آوردن آرامش، نیروانای متعال، که در من ساکن است." همه ی آن در کریشنا ست. شما نمیتوانید بیرون از اعمال کریشنا به صلح دست یابید. بیرون از کریشنا آگاهی. این امکان ندارد. ادامه بدهید.