FA/Prabhupada 0990 - عشق به اين معنا نيست كه' من خودم رو دوست دارم' و روى عشق تمركز كنم. نه
740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York
عشق به اين معنا نيست كه' من خودم رو دوست دارم' و روى عشق تمركز كنم. نه بهاگاواد- بهاكتى - يوگا. اين نوعى يوگاست، يا يوگاى واقعى بالاترين سيستم يوگا، بهاگاواد-بهاكتيه، و بهاگاواد-بهاكتى-يوگا از " آداو گورو-آشراياها" شروع ميشه اول از همه تسليم به گورو تشٌرف رسمى هيچ معنايى نداره. مگر اينكه شخص كاملاً به گورو تسليم بشه، هيچ حرفى از تشّرف نيست " ديويا-گيانا" يعنى دانش روحانى پس فريب دادن گورو، سياستمدار شدن و دسيسه چينى، اين حماقت ها به بهاگاواد-بهاكتى-يوگا كمك نمى كنه مى تونيد چيزهاى ديگه بگيريد، مقدارى سودهاى مادّى، ولى زندگى روحانى خراب ميشه پس اين جنبش كريشناآگاهى براى روشن شدن روحانيه نه براى اينكه چطور پول دربياريم، چطور پول جمع كنيم. اين كريشناآگاهى نيست چيتانياماهاپرابهو در چيتانياچاريتامريتا آنتيا ٢٠، آيه ى ١٩، مى فرمايد: نا دهانام. ماديگرايان، اونها چى مى خوان؟ اونها پول مى خوان. پيروان زياد مى خوان، و زيرمجموعه هاى بسيار، يا زن زيبا و خوب اين ماديگراييه. ولى چيتانياماهاپرابهو رد مى كنه نا دهانام: " نه، نه من پول نمى خواهم" اين آموزشه نا دهانام ناجانام: " نمى خواهم به كسى فرمانروايى كنم". نه Na… Na dhanaṁ na janaṁ na sundarīṁ kavitāṁ; يك تصور شعرگونه از زنى زيبا و قشنگ. " اين چيزها را من نمى خواهم". چيه؟ اونوقت، بهاگاواد -بهاكتى-يوگا mama janmani janmanīśvare bhavatād bhaktir ahaitukī tvayi (CC Antya 20.29) يك بهاگاواد-بهاكتا حتى رهايى هم نمى خواد چرا كريشنا، چيتانياماهاپرابهو داره ميگه؛ جانمانى جانمانى،" زندگى پس از زندگى...؟ كسى كه رها شده، ديگه هيچ تولدى در اين دنياى مادّى نداره اونهايى كه بى هويت گرا هستند، در نور غرق ميشند، اشعه ى بدن كريشنا و اونهايى كه عابدند، اجازه پيدا مى كنند كه به وايكونتها يا گولوكا ورينداوان وارد بشند صدا نكنيد پس اگر ما پراسانا مانا، مى خوايم، هميشه شادى __ اين زندگى روحانيه نه اينكه هميشه عبوس و عصبانى، درحال طرح ريزى. اين زندگى روحانى نيست شما هيچ آدم ماديگراى شادى رو پيدا نمى كنيد اون بداخلاقه، و فكر مى كنه، سيگار ميكشه و مشروب مى خوره، و نقشه ى خيلى خيلى بزرگ مى كشه. اين مادى گراست bhagavad-bhakti-yogataḥ: prasanna-manaso. در بهاگاوادگيتا، فصل٢٨، آيه ى ٥٤، اومده پراشاناتما. اين زندگى روحانيه. به محض اينكه واقعاً در زندگى روحانى قرار بگيريد، مهم نيست حتى اگر در فلسفه ى بى هويت گرايى يا هويت گرايى باشيد، هر دوى اونها روحانى هستند؛ تنها تفاوت اينه كه بى هويت گرا فكر مى كنه كه " من روحم؛ خداوند روحه. بنابراين ما يكى هستيم. ما در اين حل مى شويم" كريشنا به اونها" سايوجيا- موكتى" ميده ولى اين خيلى مطمئن نيست، آناندا، آنانداى واقعى، نمى تونه توسط خودش درك بشه . بايد دوتا باشه عشق به اين معنى نيست كه" من خودم رو دوست دارم " و تمركز روى عشق. نه بايد شخص ديگه اى هم باشه، معشوق به محض اينكه شما به مدرسه ى عشق مياييد، بايد" دويتاوادا" باشه: دو__ كريشنا و عابد كريشنا و تبادل بين كريشنا و خادم كريشنا، بهاكتى گفته ميشه دادن و گرفتن ها، اين بهاكتيه. بنابراين گفته شده، بهاگاواد-بهاكتى- يوگاتاها وحدت هميشه بهاكتا وجود داره... عابد سعى مى كنه كريشنا رو راضى كنه