FA/Prabhupada 1056 - جنبش کریشناآگاهی، در جایگاه روحانی قرار دارد، بالاتر از بدن، ذهن و شعور
750522 - Conversation B - Melbourne
جنبش كريشناآگاهى در جايگاه روحانيه، وراى بدن، ذهن و شعور هنوز هند، اگر كسى يك باغ خوب و گل هايى داره، اگر كسى به اونجا بره، " آقا، من مى خوام تعدادى گل از باغ شما براى پرستش خداوند ببرم"، " بله، مى تونيد ببريد. " اونها خيلى خوشحال ميشن اين مرد، إمرار معاشش بستگى به اون گلها داره، و... من فكر مى كنم، متاسفانه، دارايى هاش براش مهمتر هستند داستانى مسخره ست. يك ادامه ى مسخره داره اين يكى، اون اينه كه، گلها از دو نفر برده شده كه به گل خانه مى رفتند و ما بايد التماس مى كرديم تا بالاخره بريم خونه ولى درست قبل از درخواست برسه، پسرها به يك گل خانه ى شيشه اى نياز داشتند به خاطر اون گياهان خاص شون كه خارج از اينجا داريد تولاسى. : و اونها هيچ چيز درباره ى گلخانه ها نمى دونند پس به اطراف مى رفتند، و يكى پرسيد،" خوب، بياييد بريم چيزى در باره ى گلخانه ها پيدا كنيم اوه، اونجا يك محل پرورش گله". خوب مى بينيد، ماشين به اونجا رفت. عابدين پياده شدند، و او گفت، " ببخشيد آقا، ولى ما علاقه مند به گلخانه ها هستيم" او گفت،" ميشه لطفاً از زمين من بريد بيرون؟". همون محل پرورش گل حدود دويست گلخانه اطراف اينجا هست. او، اين يكى رو بطور أخص انتخاب كرد ولى اگر مردم خداآگاه مى بودند، اونها مى بخشيدند، " اوه، اونها براى خدمت به خداوند اومدند. بسيارخوب، مى تونيد ببريد" بنابراين اولين وظيفه، مردم رو خداآگاه كردنه سپس همه چيز متناسب ميشه. ياسياستى بهاكتيهى... يك آيه اى در بهاگاواتام هست: كنتوى ٥، فصل ٢٨، آيه ى ١٢. معنيش اينه كه" هركس كه خداآگاه ست، يك عابد، او تمام كيفيات خوب را داراست " هرچه كه ما به عنوان خصوصيت خوب مى پذيريم، او داره و مشابهاً، كسى كه عابد خداوند نيست، هيچ كيفيت خوبى نداره، چون اون در جايگاه ذهنى شناوره. جايگاه هاى مختلفى هست موقعيت بدنى حيات، كلا،" من اين بدن هستم" بنابراين وظيفه ى من راضى كردن حواسمه." اين موقعيت بدنى حياته و بقيه، اونها فكر مى كنند،" من اين بدن نيستم. من ذهنم" بنابراين به دنبال تفكرات ذهنى هستند، مثل فلاسفه، افراد متفكر و وراى اينها، يك گروه از افراد باهوش، درحال تمرين يوگا هستند و جايگاه روحانى يعنى بالاى اون اول موقعيت بدن، زمخت، بعد ذهنى، بعد عقلانى، سپس روحانى پس اين جنبش كريشناآگاهى در جايگاه روحانى ست بالاتر از بدن، ذهن و شعور ولى در واقع، ما بايد به اون جايگاه برسيم، چون روح جاودانيم نه اين بدن هستيم و نه ذهن و شعور پس كسى كه در جايگاه كريشناآگاهى قرار داره، همه چيز دارند- شعور، استفاده ى مناسب از ذهن، استفاده ى مناسب از بدن درست مثل يك ميليونر، او تمام دارايى هاى درجه پايين رو داره ده روپيه يا صد روپيه يا صد پوند- همه چيز داره مشابهاً، اگر ما سعى كنيم تا تلاشى براى آوردن مردم به جايگاه خداآگاهى انجام بديم، اونوقت اون تمام خصوصيت هاى ديگه رو هم داره: چطور از بدن مراقبت كنيم، چطور از ذهن استفاده كنيم، چطورى از شعور استفاده كنيم، همه چيز ولى امكان نداره كه همه خداآگاه بشند ممكن نيست، چون باغ هاى متفاوتى هست ولى حداقل يك گروه از انسانها در جامعه به عنوان الگو ونمونه ى خداآگاه، هستند درست مثل اينكه براى زندگى معمولى ما به وكلا نياز داريم، به مهندس، به پزشك و خيلى چيزها؛ مشابهاً، در جامعه بايد گروهى از انسانها باشند كه كاملاً خداآگاه و نمونه باشند اين مورد نيازه