FA/Prabhupada 1064 -خداوند در میان قلب همه ی موجودات زنده است

Revision as of 23:35, 10 October 2018 by Vanibot (talk | contribs) (Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

خداوند در عمق قلب هر موجود زنده ای زندگی میکند آگاهی متعال، این در بهاگاواد-گیتا شرح داده خواهد شد در فصلی که تفاوت میان جیوا و ایشوارا شرح داده شده است. این کشترا-گیان توضیح داده شده است، که خداوند هم کشترا-گیان، یا آگاه است، و جیوا، یا موجودات زنده، آنها هم آگاه هستند. اما تفاوت اینجا ست ک یک موجود زنده در محدوده بدن خودش آگاه است، اما خداوند از همه ی ابدان آگاه است. (BG 18.61). خداوند در درون قلب هر موجود زنده ای زندگی میکند، بهمین دلیل او از حرکات روانی، اعمال، جیوای بخصوصی آگاه است. ما نباید فراموش کنیم. اینهم توضیح داده شده که پاراماتما، یا شخصیت متعال خداوند، بعنوان ایشوارا درون قلب همه زندگی میکند، بعنوان کنترل کننده و او ست که هدایت میکند. او هدایت میکند. (BG 15.15). در قلب همه جای دارد، و هدایت میکند تا طبق خواست او عمل کند. موجود زنده فراموش میکند چه باید بکند. اول از همه او مصمم میشود در مسیر خاصی عمل کند، و سپس در اعمال و بازتاب اعمال کارمای خود به بند کشیده میشود. اما بعد از ترک کردن یک نوع بدن، وقتی که وارد نوع دیگری بدن میشود... همانطور که ما یک لباس را رها کرده، یکنوع لباس، برای یک نوع دیگر لباس، مشابها، در بهاگاواد-گیتا شرح داده شده است که (BG 2.22). فرد، همانطور که فردی لباسهای مختلفش را عوض میکند، مشابها موجودات زنده، آنها هم بدنهای مختلفی را عوض میکنند، انتقال روح به بدن دیگر، و کشیدن بار اعمال و بازتاب اعمال گذشته اش. این اعمال میتوانند تغییر کنند هنگامی که یک موجود زنده در حالت نیکی، در تعقل قرار بگیرد. و بفهمد چه نوع اعمالی را باید اتخاذ کند، و اگر اینکار را بکند، آنوقت تمام اعمال و بازتابهای اعمال گذشته اش میتوتند تغییر کند. بنابراین کارما ابدی نیست. چیزهای دیگر، بجز این چهار تا، پنج عامل--کنترل کننده، موجود زنده، طبیعت، زمان، و کارما -- این چهار عامل ابدی هستند، در حالیکه کارما، عامل معروف به کارما، جاودانه نیست. اکنون کنترل کننده ی آگاه، کنترل کننده آگاه متعال، و تفاوت میان کنترل کننده آگاه متعال، یا خداوند، و موجود زنده این است ، در شرایط کنونی، اینگونه است. آگاهی، آگاهی، هر دو یعنی خداوند و موجود زنده، آنها، این آگاهی روحانی است. اینطور نیست که این آگاهی توسط آمیزش با این ماده تولید شده باشد. این یک ایده غلط است. این نظریه که آگاهی تحت بعضی شرایط ترکیب مادی بوجود می آید در بهاگاواد-گیتا پذیرفته نشده است. آنها نمیتوانند. آگاهی ممکن است توسط پوشش شرایط مادی انعکاس منحرفی داشته باشد، درست مانند انعکاس نور از درون یک شیشه رنگی بر طبق رنگ آن دیده شود. مشابها، آگاهی خداوند، تحت تاثیر ماده نیست. خداوند متعال، مانند کریشنا، او میفرماید،(BG 9.10). هنگامی که او به این جهان مادی نزول میکند، آگاهی او تحت تاثیر ماده قرار نمیگیرد. اگر آگاهی او تحت تاثیر ماده بود، شایستگی برای صحبت در باره موضوع روحانی در بهاگاواد-گیتا را نداشت. فرد نمیتواند هیچ چیزی در باره جهان روحانی بگوید بدون آنکه از آگاهی آلوده مادی رها نشده باشد. بنابراین خداوند آلودگی مادی نداشت. اما آگاهی ما، در حال حاضر، با ماده آلوده است. پس همه چیز، همانطور که بهاگاواد-گیتا آموزش میدهد، ما باید آگاهی آلوده مادی را پاک کنیم، و در آن آگاهی ناب، اعمال انجام خواهند شد. آن ما را خوشبخت خواهد کرد. ما نمیتوانیم متوقف شویم. ما نمیتوانیم اعمال خود را متوقف کنیم. اعمال باید تطهیر شوند. و این اعمال تطهیر شده بهاکتی خوانده میشوند. بهاکتی یعنی آنها، آنها هم درست مانند اعمال عادی به نظر می آیند، اما آنها اعمال آلوده نیستند. آنها اعمال پاک هستند. بنابراین یک شخص جاهل ممکن است ببیند که یک عابد مانند یک فرد عادی کار میکند، اما شخصی با دانش اندک، نمیداند که اعمال یک عابد یا اعمال خداوند، با آگاهی مادی نا خالص آلوده نشده اند، ناخالصی سه گونه، حالات طبیعت، بلکه آگاهی روحانی هستند. بنابراین ما باید بدانیم که، آگاهی ما با ماده آلوده است.