MK/Prabhupada 0032 - Се што Требав да Кажам го Кажав во Моите Книги

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


Arrival Speech -- May 17, 1977, Vrndavana

Прабхупада: Не сум во состојба да говорам. Се чуствувам многу слаб. Требав да посетам некои места вклучувајќи го и програмот Чандигарх, но ги откажав, затоа што состојбата на моето здравје, се влоши во голема мерка. Затоа и претпочитав да дојдам во Вриндаван. И ако смртта ме затекне, тогаш нека биде тука. Инаку, нема никакви други новитети. Се што имав да кажам, го кажав во моите книги. Сега тоа обидете се да го сфатитет и само продолжете во таа насока. Дали сум присутен или не сум, тоа воопшто не е важно. Како што Кришна живее вечно, слично и живото суштество живее вечно. Но „kīrtir yasya sa jīvati“: „Оној кој извршил служба за Господ, тој живее вечно“. А, вие сте едуцирани како да го служите Кришна и со Кришна, ќе живеете вечно. Нашиот живот всушност е вечен. „Na hanyate hanyamāne śarīre“(БГ 2.20). Исчезнувањето на ова привремено тело не е важно. Телото и е наменето да исчезне. „Tathā dehāntara-prāptiḥ“(БГ 2.13). Затоа, живејте вечно служејќи го Кришна. Ви Благодарам многу.

Посветеници: Џаја!