MK/Prabhupada 0174 - Секое живо суштество е дете на Бога
Lecture on SB 1.8.26 -- Los Angeles, April 18, 1973
Секое живо суштество е дете на Бога. Бог е Врховниот Татко. Кришна вели: ahaṁ bīja-pradaḥ pitā. Јас сум семедарителот, таткото на сите живи битија. Sarva-yoniṣu kaunteya (BG 14.4). „Во каков било облик да постојат, сите тие се живи битија, Мои синови“. Всушност тоа е вистината. Сите ние, живите суштества, сме деца на Бог. Но, сме заборавиле. Затоа се караме. Исто како што во едно убаво семејство, ако сите знаат: „Таткото не снабдува со храна. Тогаш зошто ние браќата да се караме?“ Слично, ако станеме свесни за Бога, ако станеме свесни за Кришна, кавгите ќе престанат. „Јас сум Американец, јас сум Индиец, ја сум Русин, јас сум Кинез“. Овие бесмислици ќе завршат. Движењето за свесност за Кришна е толку убаво. Штом луѓето ќе станат свесни за Кришна, овие кавги, овие политички расправии, национални расправии, веднаш ќе завршат. Затоа што ќе станат свесни дека сè Му припаѓа на Бога. И како што децата, детето во семејството има право да ги користи погодностите од таткото, слично ако секој е делче и честичка на Бога, ако секој е дете на Бога, тогаш сите имаат право да го користат имотот на таткото. Тоа право е...Не тоа право, правото му припаѓа на човечкото суштество. Според Бхагавад Гита, тоа право им припаѓа на сите живи битија. Не е важно дали е човечко битие или животно или дрво, птица, ѕверка или инсект. Тоа е свесност за Кришна. Не размислуваме: „Мојот брат е добар, јас сум добар. Сè друго е лошо“. Оваа теснограда/ограничена, саката свесност ја мразиме, ја отфрламе. Си мислиме: paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ (BG 5.18). Во Бхагавд Гита ќе најдете:
- vidyā-vinaya-sampanne
- brāhmaṇe gavi hastini
- śuni caiva śva-pāke ca
- paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ
- (BG 5.18)
Онај кој е paṇḍita, оној кој е учен, го гледа секое живо битие со еднакви очи. Затоа Ваишнавата е толку сочувствителен. Lokānāṁ hita-kāriṇau. Тие ја вршат вистинската добротворна работа за човечките битија. Тие гледаат, всушност чувствуваат дека сиве овие живи битија се делче и честичка од Бога. На овој или оној начин, дошле во допир со овој материјален свет, и во склад со својата карма зазеле различни видови на тела. Затоа пандитите, оние кои се учени, не прават разлика размислувајќи: „Ова се животни, треба да ги испратиме во кланица, а ова е човек, тој ќе ги јаде“. Не. Личноста свесна за Кришна е љубезна кон сите. Зошто да се колат животните? Затоа нашата филозофија е против јадењето месо. Не јадете месо. Не смеете. Тие не сакаат да не слушнат. „Ах, какви се овие бесмислици? Тоа е нашата храна. Зошто да не јадам?“ Затоа што edhamāna-madaḥ (SB 1.8.26). Тој е опиен никаквец. Не сака да ја чуе вистината.