NL/Prabhupada 0021 - Waarom zoveel echtscheidingen in dit land
Lecture on SB 6.1.26 -- Honolulu, May 26, 1976
Dus dit is de algemene manier van leven. Iedereen is bezig met deze materiële activitetien, en het basis principe van materiële activiteit is gṛhastha, gezinsleven. Gezinsleven, volgens het Vedisch systeem, of elders, is verantwoordelijk leven om de vrouw en kinderen te onderhouden. Iedereen is bezig. Ze denken dat dit de enige plicht is. "Om het gezin te onderhouden, dat is mijn plicht. Zo comfortabel mogelijk. Dat is mijn plicht." Men denkt er niet aan dat deze vorm van plicht zelfs gedaan wordt bij dieren. Ze hebben ook kinderen, en voeden ze. Wat is het verschil? Daarom is hier het woord mūḍha gebruikt. mūḍha betekent ezel. Hij die bezig is in zo'n activiteiten, bhuñjānaḥ prapiban khādan. Prapiban. Prapiban betekent drinken, en bhuñjānaḥ betekent eten. Gedurende eten, gedurende drinken, khādan, gedurende kauwen, carva casya raja preya Er zijn vier soorten eetwaren. Soms kauwen we, soms likken we up, (Sanskriet), soms slikken we, en soms drinken we. Dus er zijn vier soorten eetwaren. Daarom zingen we catuḥ vidhā śrī-bhagavat-prasādāt. Catuḥ vidhā betekent vier soorten. Dus we offeren aan de Deities zoveel voedsel binnen deze vier categoriën. Iets is gekauwd, iets is opgelikt, iets is geslikt. Op die manier.
Dus bhuñjānaḥ prapiban khādan bālakaṁ sneha-yantritaḥ. De vader en moeder zorgen voor de kinderen, hoe hen eten te geven. We hebben gezien, Moeder Yaśodā voedt Kṛṣṇa. Hetzelfde. Dit is het verschil. Wij geven gewone kinderen te eten, wat ook gedaan wordt door katten en honden maar Moeder Yaśodā voedt Kṛṣṇa. Hetzelfde proces. Het proces daar heeft geen verschil, maar één is het Kṛṣṇa middelpunt en het ander is het grillig middelpunt. Dat is het verschil. Wanneer het Kṛṣṇa-georiënteerd is, dan is het spiritueel, en wanneer het grillig is georiënteerd, dan is het materieel. Er is geen verschil tussen materieel.... Dit is het verschil. Er is... Net zoals lustige verlangens en liefde, pure liefde. Wat is het verschil tussen lustige verlangens en pure liefde? Hier we mengen, man en vrouw, mengen met lustige verlangens, en Kṛṣṇa mengt zich ook met de gopīs. Superficieel zien het er hetzelfde uit. Maar wat is het verschil? Dus dit verschil werd uitgelegd door de auteur van Caitanya-caritāmṛta, dat wat is het verschil tussen lustige verlangens en liefde? Dat werd uitgelegd. Hij zei, ātmendriya-prīti-vāñchā-tāre bali 'kāma' (CC Adi 4.165), "Wanneer ik mijn zintuigen bevredig, dat is kāma." Maar kṛṣṇendriya-prīti-icchā dhare 'prema' nāma, "En wanneer we de zintuigen van Kṛṣṇa bevredigen, dan is het liefde, prema." Dat is het verschil. Hier in deze materiële wereld is er geen liefde want de man en vrouw, ze hebben geen idee dat "Ik ga om met de man, de man die verlangens bevredigd met me." Nee. "Ik zal mijn verlangens bevredigen." Dit is het basis principe. De man denkt dat "Omgaan met deze vrouw, Ik zal mijn zinnen bevredigen," en vrouw denkt dat "Door om te gaan met deze man, zal ik mijn verlangens bevredigen." Daarom is het heel prominent in de westerse landen, zodra er moeilijkheid is in persoonlijke zinsbevrediging, onmiddellijk echtscheiding. Dit is de psychologische, waarom zo veel scheidingen in dit land. De oorzaak is dat "Zodra ik geen bevrediging vind, dan wil ik het niet." Dat is omschreven in de Śrīmad-Bhāgavatam: dāṁ-patyaṁ ratim eva hi. In dit tijdperk, man en vrouw betekent seks bevrediging, persoonlijk. Er is geen vraag dat "We zullen samen leven; we zullen Kṛṣṇa plezieren door getraind te worden hoe Kṛṣṇa te bevredigen." Dat is de beweging voor Kṛṣṇa bewustzijn.