NL/Prabhupada 1034 - Dood betekent zeven maanden lang slapen. Dat is alles. Dat is dood
720403 - Lecture SB 01.02.05 - Melbourne
Ik, jij, ieder van ons, we hebben problemen op het moment van de dood en op het moment van de geboorte. Geboorte en dood. We zijn levende wezens, we zijn levende zielen. Geboorte en dood hebben betrekking op dit lichaam. Het lichaam wordt geboren en het lichaam wordt vernietigd. Dood betekent, zeven maanden lang slapen. Dat is alles. Dat is de dood. De ziel is ... Als dit lichaam niet meer geschikt is om te leven, dan geeft de ziel dit lichaam op. Door een superieure regeling, wordt de ziel opnieuw in de schoot van een bepaald type moeder geworpen, en dan ontwikkelt de ziel dat bepaald type lichaam. Tot zeven maanden blijft de ziel bewusteloos. En als het lichaam zich ontwikkelt, dan komt het bewustzijn terug, het kind wil uit de baarmoeder en hij gaat bewegen. Elke moeder heeft deze ervaring, hoe het zeven maanden oude kind in de baarmoeder beweegt.
Het is een grote wetenschap, hoe de ziel, de levende ziel, in contact staat met dit materiële lichaam, en hoe hij van het ene lichaam naar het andere gaat. Het voorbeeld wordt gegeven, net als vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (BG 2.22). We zijn... Net als onze kleding, ons shirt en jas oud worden, dan geven we het op en accepteren we een ander shirt en jas ... Ook ik, u, ieder van ons, wijn zijn spirituele zielen. We krijgen een bepaald lichaam, shirt en jas door de regeling van de materiële natuur. Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ (BG 3.27). Dat specifieke lichaam krijgen we door onze manier van leven. Net zoals jullie Europeanen, Amerikanen, Australiërs, een bepaald type lichaam hebben, en jullie krijgen mogelijkheden om op een bepaalde manier te leven. Als een Indiër naar een Europese, Amerikaanse of Australische stad komt, net als de stad Melbourne... Ik zei laatst tegen mijn studenten, "Als een Indiër komt, dan zal hij verbaast zijn over jullie levensstandaard."