ES/SB 5.4.19


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 19

sa kadācid aṭamāno bhagavān ṛṣabho brahmāvarta-gato
brahmarṣi-pravara-sabhāyāṁ prajānāṁ niśāmayantīnām
ātmajān avahitātmanaḥ praśraya-praṇaya-bhara-suyantritān apy
upaśikṣayann iti hovāca.


PALABRA POR PALABRA

saḥ—Él; kadācit—una vez; aṭamānaḥ—mientras viajaba; bhagavān—la Suprema Personalidad de Dios; ṛṣabhaḥ—el Señor Ṛṣabha; brahmāvarta-gataḥ—cuando llegó al lugar conocido como Brahmāvarta (que algunos identifican con Birmania, y otros sitúan cerca de Kanpura, en Uttar Pradesh, India); brahma-ṛṣi-pravarasabhāyām—en una reunión de brāhmaṇas de élite; prajānām—mientras los súbditos; niśāmayantīnām—estaban escuchando; ātmajān—a Sus hijos; avahita-ātmanaḥ—con atención; praśraya—de buen comportamiento; praṇaya—de devoción; bhara—por una abundancia; su-yantritān—bien controlados; api—aunque; upaśikṣayan—enseñando; iti—así; ha—ciertamente; uvāca—dijo.


TRADUCCIÓN

En cierta ocasión, mientras recorría el mundo, el Señor Supremo, Ṛṣabhadeva, llegó a un lugar llamado Brahmāvarta. Allí se celebraba una gran conferencia de brāhmaṇas eruditos, y todos los hijos del rey escucharon atentamente las enseñanzas de aquellos brāhmaṇas. En aquella asamblea, Ṛṣabhadeva instruyó a Sus hijos de modo que también Sus súbditos pudieran escucharle, aunque Sus hijos ya eran devotos cualificados y de buen comportamiento. Con las siguientes palabras, los instruyó para que en el futuro pudieran ser perfectos gobernantes del mundo.


SIGNIFICADO

Las instrucciones que el Señor Ṛṣabhadeva dio a Sus hijos son muy valiosas para todo el que desee llevar una vida pacífica en este mundo de miserias. En el capítulo siguiente, el Señor Ṛṣabhadeva da a Sus hijos esas valiosas instrucciones.


Así terminan los significados de Bhaktivedanta correspondientes al capítulo cuarto del Canto Quinto del Śrīmad-Bhāgavatam, titulado: «Características de Ṛṣabhadeva, la Suprema Personalidad de Dios».