FA/Prabhupada 0574 - نمی توانید با بی حرمتی بدن را بکُشید، این گناه است
Lecture on BG 2.19 -- London, August 25, 1973
" براى روح هيچ تولد و مرگى وجود ندارد.او يكبار بوده، و بودنش هرگز متوقف نخواهد شد. او متولد نشده، جاودان، هميشه زنده، فناناپذير و كهن است. وقتى بدن كشته ميشود، روح كشته نخواهد شد" بنابراين، به طرق مختلف، كريشنا سعى ميكنه تا ما رو متقاعد كنه كه چگونه روح جاودانه راههاى مختلف. همونطور كه در بهاگاواد گيتا فصل ٢، آيه ى ١٩، آمده وقتى جنگ وجود داره، اگر كسى كشته بشه يا.... پس كريشنا مى فرمايد كه اگر كسى فكر كنه كه" اين شخص، اين مرد رو كشته"، يا" اين شخص ميتونه اين مرد رو بكشه"، اين نوع دانش كامل نيست هيچكس، هيچكس رو نميكشه بعد قصابها، اونها ممكنه بگن كه" پس چرا شكايت مى كنيد كه ما درحال كُشتنيم؟" اونها بدن رو مى كُشند، ولى نمى تونيد بكُشيد وقتى دستور هست كه" شما نبايد بكُشيد" به اين معنا كه شما نمى تونيد بدن رو بكُشيد بخصوص بدون مجوز. نمى تونيد بكُشيد اگرچه روح كُشته نميشه، بدن كُشته ميشه، باز هم نمى تونيد بدن رو بدون اجازه بكُشيد. اين گناهه براى مثال، كسى در يك آپارتمان زندگى ميكنه به طريقى شما، اون مرد رو از اونجا بيرون مى كنيد، غير قانونى، او رو بيرون مى كنيد خوب اون مرد بيرون ميره و به جايى پناه مى بره. اين واقعيته ولى چون شما اون رو از موقعيت مناسبش بيرون كردى، گناهكاريد نمى تونيد بگيد،" اگر چه بيرونش كردم، جايى رو پيدا مى كنه" نه. بسيار خوب، ولى شما قدرت نداريد كه اون رو بيرون كنيد او در جايگاه قانونى خودش در اون آپارتمان زندگى مى كرد و چون شما به زور او رو بيرون كرديد، گناهكاريد، بايد مجازات بشيد پس قصابها و شكارچيان يا هر نوع قاتلى، نميتونند استدلال بيارند كه، " اينجا، بهاگاواد گيتا ميگه كه روح هرگز كشته نميشه، ( فصل ٢، آيه ى ٢٠)، حتى بعد از نابودى بدن. پس چرا داريد شكايت مى كنيد كه ما داريم مى كُشيم؟" استدلال اينه، كه شما حتى نمى تونيد بدن رو بكُشيد اجازه داده نشده. گناهه Ubhau tau na vijānīto nāyaṁ hanti na hanyate. پس هيچكس، كسى رو نميكُشه، حتى اگر او بوسيله ى ديگران كشته شده باشه. اين يك چيزه دوباره، بشكل ديگه، كريشنا مى فرمايد:" نا جاياته": موجود زنده هرگز متولد نميشود تولد ومرگ مربوط به بدن هستند موجود زنده، جرقه ى روحانى، اون جزء و ذره اى از خداونده، همونطور كه كريشنا متولد نميشه، و نميميره... Ajo 'pi sann avyayātmā. ( فصل چهار) كريشنا، آجا ست. آجا يعنى كسى كه هرگز متولد نميشه مشابهاً، ما هم جزء و ذره اى از كريشنا هستيم، ما هم هرگز متولد نميشيم تولد و مرگ مربوط به بدن ست، و ما اينقدر در موقعيت بدنى حيات غرق شديم كه وقتى براى بدن مرگ با تولدى پيش مياد غمها يا شاديها رو حس مى كنيم. البته هيچ شادى وجود نداره تولد و مرگ، خيلى دردناكه. چون... اين هم توضيح داده شده آگاهى روح در تمام بدن پخش شده بنابراين، غمها و شاديها بواسطه ى اين بدن احساس ميشن خوب كريشنا هم توصيه فرموده كه اين نوع دردها و شاديها، همونطور كه در گيتا، فصل ٢، آيه ى ١٤، آمده، فقط لمس كردن پوسته شخص نبايد خيلى اذيت بشه. به اين ترتيب اگر در باره ى موقعيتمون فكر و خود شناسى كنيم، كه چطور ما متفاوت از بدن هستيم... در واقع اين مراقبه ست اگر بطور جدى در باره ى خودمون و بدن فكر كنيم، اين خودشناسيه خود شناسى يعنى من اين بدن نيستم، من آهام برهماسى هستم، روح جاودانم. اين خود شناسيه