FA/Prabhupada 0769 - یک وایشناوا، خودش شاد است زیرا در ارتباط مستقیم با کریشنا قرار دارد
Lecture on SB 6.1.6-7 -- Honolulu, June 8, 1975
پاريكشيت ماهاراج يك وايشناوا ست. وايشناوا يعنى عابد بنابراين او بدين ترتيب رنج كشيدن انسان ها را تحمل نمى كرد اين طبيعت وايشناوا ست. وايشناوا خودش بسيار شاد است زيرا در ارتباط مستقيم با كريشنا ست او شخصاً هيچ شكايتى ندارد، زيرا وايشناوا فقط با خدمت به كريشنا راضى است فقط همين. هيچ چيز نمى خواهد. چيتانياماهاپرابهو، حداقل، به ما آموزش مى دهد در چيتانيا چاريتامريتا، آنتيا ٢٠، گزيده ى ٢٩ " دهانام" يعنى ثروت، و" جانام" يعنى پيروان زياد يا افراد خانواده، خانواده ى بزرگ، كارخانه ى بزرگ بازرگانان زيادى وجود دارند، آنها به سوى كارخانه هاى بزرگ مى شتابند و هزاران انسان در حال كار كردن تحت فرمان او هستند. اين هم توانمندى است و دريافت ميزان زيادى پول، اين هم توانگرى است " دهانام جانام". و توانمندى ديگر، داشتن زنى خوب، زيبا، مطيع، بسيار لذت بخش خوب اين نيازهاى مادى است مردم معمولاً براى اين سه چيز مشتاق هستند: ثروت، پيروان زياد، و يك زن خوب در خانه ولى چيتانيا ماهاپرابهو مى فرمايد،" نا دهانام" :" من پول نمى خواهم" درست برعكس. همه پول مى خواهند. او مى فرمايد،" نه، من پول نمى خواهم" " نا دهانام نا جانام" :" من آدم هاى زياد به عنوان پيروانم نمى خواهم" ببينيد درست برعكس. همه مى خواهند. سياستمداران، يوگى ها، سوامى ها، همه مى خواهند، " ممكن است صدها يا هزاران نفر از پيروان من باشند". ولى چيتانيا ماهاپرابهو مى فرمايد،" نه، من نمى خواهم" Na dhanaṁ na janaṁ na sundarīṁ kavitāṁ vā jagad-īśa kāmaye. " نه زن خيلى خوب و زيبا و مطيع مى خواهم" پس چه مى خواهى؟ Mama janmani janmanīśvare bhavatād bhaktir ahaitukī: " زندگى پس از زندگى، بگذار تا من خادم با وفاى خداوندى تو باقى بمانم" اين وايشناوا ست. او هيچ چيز نمى خواهد. چرا بايد بخواهد؟ اگر او خادم كريشنا بشود، آنگاه چه چيزى مى خواهد؟ برفرض اگر شما خادم يك شخص بسيار بسيار بزرگ بشويد، آنگاه چه جايى براى خواست شما؟ اين شعور است هر خدمتكار هر شخص بزرگ، او بزرگ تر از اربابش است، به ارباب انواع مختلف غذا داده شده است ارباب كمى برمى دارد، و بقيه را خدمتكاران مى خورند پس خواسته ى او كجاست؟ هيچ نيازى به خواسته نيست فقط سعى كنيد خادم خداوند شويد، و تمام نيازهايتان به اندازه ى كافى برآورده خواهد شد اين شعور است. درست مثل فرزند يك مرد ثروتمند، آيا او چيزى از پدرش مى خواهد؟ نه، او فقط پدر و مادر مى خواهد. پدر و مادر مى داند، او چه مى خواهد، چگونه او خوشحال مى شود. اين وظيفه ى پدر و مادر است مشابهاً اين شعور بسيار خوب است: فقط سعى كردن براى خادم صادق كريشنا شدن تمام نيازهاى زندگى به اندازه ى كافى تهيه خواهد شد. هيچ جايى براى درخواست نيست. بنابراين عابد با شعور، چيزى درخواست نمى كند، مثل عابد نادان كه به كليسا مى رود و به خدا دعا مى كند، " به ما نان روزانه مان را عطا كن" او خادم خداست، و او نان شما را نخواهد داد؟ شما بايستى از خدا بخواهيد؟ نه خداوند در حال نان دادن به هشت ميليون موجود زنده ى ديگر است پرنده ها، خزندگان، ببرها، فيل ها، آنها براى درخواست نان به كليسا نمى روند. ولى آن را مى گيرند پس اگر خداوند غذاى همگان را فراهم مى كند، چرا براى شما فراهم نمى كند؟ او در حال فراهم كردن است پس شما نبايستى براى گدايى منفعت مادى نزد خداوند برويد اين عبادت واقعى نيست ما بايد براى گدايى اينكه چگونه شخص مى تواند در خدمت خداوند مشغول باشد، نزد او برويم گدايى بايد اين گونه باشد: " هاره كريشنا" يعنى... هاره يعنى" اى انرژى خداوند، و كريشنا، اى كريشنا، لرد كريشنا، لطفاً مرا در خدمت خود مشغول كن". اين هاره كريشنا ست هاره كريشنا، هاره كريشنا، كريشنا كريشنا، هاره هاره، هاره راما، هاره راما، راما راما، هاره هاره اين براحتى عبادت است،" اى خداوند كريشنا، اى شريماتى رادهارانى، انرژى كريشنا، لطفاً مرا در خدمت خود مشغول نماييد". فقط همين تمام، همه ى كار. اين وايشناوا ست بنابراين وايشناوا هيچ نيازى ندارد او مى داند كه" من نيازى ندارم. تنها كار من خدمت به كريشنا ست" پس در تمام موقعيت ها او شاد است