FA/Prabhupada 0887 - ودا يعنى دانش، و آنتا يعنى آخرين مرحله، يا پايان



750522 - Lecture SB 06.01.01-2 - Melbourne

ودا يعنى دانش، و آنتا يعنى آخرين مرحله، يا پايان ما تحت قانون طبيعتيم. نمى تونيد بگيد كه مستقليد همونطور كه در آيه ى ٢٧، فصل ٣، بهاگاوادگيتا گفته شده قانون طبيعت... درست مثل آتش. اگر شما به آتش دست بزنيد، مى سوزيد و حتى يك بچه، كه بى گناهه، اگر بچه به آتش دست بزنه، مى سوزه هيچ بهانه اى نيست. نمى تونيد بگيد كه" بچه بى گناهه نمى دونه كه دست زدن به آتش چه أثرى داره، پس بايد مستثنى باشه" نه. جهالت هيچ بخششى نداره. بخصوص... اين قانون كشوره. نمى تونيد بگيد... بفرض كه شما مرتكب عملى جنايتكارانه شديد اگر التماس كنيد،' خداى من، من نمى دونستم كه...، بعد از انجام اين عمل، من بايد رنج زندان رو مى كشيدم پس تو من رو ببخش،" نه، هيچ بخششى نداره قانون رو بدونيد يا ندونيد، اگر اينطورى عمل كنيد بايد رنج ببريد. اين ادامه داره پس ما باور نمى كنيم زندگى بعدى فقط دورى كردن از اين نتايج و دستاوردهاست ولى اون ما رو نمى بخشه. بايد نوعى بدن رو بپذيريد در غير اينصورت چطور اين همه انواع مختلف بدن وجود داره؟ توضيحش چيه؟ چرا شكل هاى متفاوت بدن، جايگاه هاى متفاوت بدن، استانداردهاى مختلف بدن؟ اين قانون طبيعته. پس از اين فرم انسانى حيات بايد بطور مناسبى استفاده بشه، نه فقط مشغول به ارضاى حواس مانند سگ ها و گربه ها. اين زندگى مسئولانه اى نيست زندگى مسئولانه اينه كه" من اين فرم زندگى پيشرفته تر از سگ ها و گربه ها رو دارم، و از سگ ها و گربه ها با شعورترم. اگر فقط از اون براى رفع چهار نياز زندگى بهره ببرم..." جهار نياز بدنى حيات يعنى ما نياز به مقدارى خوردن داريم سگ ها وگربه ها، موجود انسانى يا قاضى عالى يا هر كس، اونها به مقدارى غذا نياز دارند نياز به خواب دارند، آپارتمان. سگ ها و گربه ها مى تونند بدون آپارتمان بخوابند، ولى خواب مورد نيازه. اين حقيقته خوردن مورد نيازه، اين حقيقته. و زندگى جنسى، اين هم حقيقته. و دفاع، اون هم حقيقته ولى اين چيزها در سگ ها و گربه ها و انسان، موجود انسانى، مشتركه پس خصوصيت خاص موجود انسانى چيه؟ خصوصيت مخصوص موجود انسانى اينه كه يك موجود انسانى مى تونه تفكر كنه، كه" من اين بدن خوب آمريكايى يا استراليايى يا هندى رو دارم اونوقت بعداً قصد دارم چى بگيرم؟ چه نوع بدنى؟" اون براى شعور انسانى استفاده ميشه يك سگ و گربه نمى تونند اين طورى فكر كنند بنابراين وظيفه ى ما اين بايد باشه كه،" حالا، از طريق طبيعت، من با مراحل تكاملى، به اين فرم زندگى اومدم حالا شعور خوبى گرفته ام. چطور بايد ازش استفاده كنم؟ اون استفاده ى مناسب، در فلسفه ى ودانتا روشن شده فلسفه ى ودانتا، احتمالاً اسمش رو شنيديد ودا يعنى دانش، و آنتا يعنى آخرين مرحله، يا نهايت هر چيزى يك نهايتى داره. خوب شما تحصيلكرده شديد. تحصيل داريد مى كنيد كجا بايد تموم بشه؟ به اون ودانتا گفته ميشه. جايى كه نقطه ى نهايى هست پس فلسفه ى ودانتا ميگه.... اين فلسفه ى ودانتا ست، دانش نهايى دانش نهايى، كه در بهاگاوادگيتا توضيح داده شده ، اين دانش نهايى چيه Vedaiś ca sarvair aham eva vedyam (BG 15.15). شما داريد دانش رو پرورش مى ديد. " هدف نهايى دانش"، كريشنا مى فرمايد،" شناخت من( خداوند) ست" Vedaiś ca sarvair aham eva vedyam (BG 15.15). تمام دانش به منظور درك خداونده. اين پايان دانشه با دانش پيشرو، شما مى تونيد پيشرفت كنيد، ولى تا وقتى كه به نقطه ى درك اينكه خداوند چيه، نرسيد، اونوقت دانش تون ناقصه به اين ودانتا گفته ميشه." آتهاتو برهما جيگياسا" اين فرم حيات انسانى، امكانات خوب، شعور... درست مثل استراليا كه غير پيشرفته بود از زمانى كه اروپايى ها به اينجا اومدند، حالا خيلى پيشرفته ست، مبتكر و ماهر، چون شعور مورد استفاده قرار گرفته. مشابهاً، آمريكا، جاهاى زياد ديگه پس اين شعور بايد مورد استفاده قرار بگيره. ولى اگر ما فقط از اين شعور براى همون منظور استفاده كنيم كه سگ ها و گربه ها مشغولش هستند، اونوقت اين استفاده ى مناسب و صحيحى نيست استفاده ى مناسب ودانتا ست. " آتهاتو برهما جيگياسا" " حالا بايد راجع به برهما، حقيقت مطلق سؤال كنى". اين شعوره