NEW/Prabhupada 1066 - बुद्धि भतिचा जक्क दु मनुपी परमसत्य भगवान् ता निर्विशेषया रुपे मानेयायगु ।



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York


त्यगु फूक्कया केन्द्रबिन्दु, श्रृजनाया केन्द्रबिन्दु, मतलब मनोरञ्जन केन्द्रबिन्दु परमेश्वर भगवान् दयादी । जिव पू सेवक जक्क ख । पनि जुया जक्क वपि मनोरञ्जन पाए जुई । थोया सम्बन्ध जुया व सेवकया लसि ख । थुवा सन्तुष्ट जुया जक्क सेवक पी पुरै सन्तुष्ट जोएना । सेवक (ज्या याइ पी ) पी थोया थ– थपिए सन्तुष्ट यायमा, यदयपि; थो भौतिक संसारया सुविधा पि सृजना याटा व मोज यायेगु आशय जुयगु । मनु पिन्ता थथे आशय जोए स्वभाविक ख छया धासा भगवान् थथे यथावत जुई । भगवान् न सृजना याना दिन; भगवान् न दृश्य संसारया सृजना याना दिन ।

थथे कारण झिपिस भगवत गिताया रुपे लुइफू, पुर्णता थ्याके परम नियन्त्रक, नियन्त्रित जीवये, दृश्य जगत शास्वत ई; क्रियाकलापपी थो फूक्क विषय व्याख्या यानाचु दु । थो फूक्क मिलायाना परम सत्ये मानेजुई । थो परम पूर्ण, परम सत्य, पूर्ण पुरुषोत्तम भगवान् श्रीकृष्ण जुयादी । दसु जी लुमनी, फूक्क अभिव्यक्तित्व उइगुं भिन्न शक्तिया फलस्वरुप ख । अन्ततोगत्व थोइ ख सम्पुर्णता ।

निर्विशेष ब्रह्मा या विषयता न भगवद् गीताय उल्लेख याना चोउ गुदु । गन तक्क निर्विशेष ब्रह्मा न पूर्ण परम पुरुषया अधिनय दु । ब्रनाणो हि प्रतिष्ठाहम् (भ गी १४।२७) निर्विशेष ब्रह्मा न थोइ ख । ब्रह्म सुत्रय निर्विशेष ब्रहया विषय त दक्को व्याख्या सूर्य दयया किरणया रुपये यानादिल । दसु सूर्य दयया किरण दै, सूर्य ग्रह, अथे याना निर्विशेष सूर्य दयया किरण दै, सूर्य ग्रह, अथे याना निर्विशेष ब्रह जक्क प्रभामय किरणया खल ख । भगवान् थोइ कारणय निर्विशेष ब्रहाटा पूर्ण बहया अपूर्ण अनुभुति मानेयागुदु । थोइ याना परमात्माया धारण थथे ख । थो विषय ता लुमुङ्कादु, पुरुषोत्तम–योग शिर्षकये । आ झिपी पुरुषोत्म–योग या अध्याय बोनेगु, अले अन खनेदै भगवान् पुरुषोत्तम निर्विशेष ब्रह्मा या परमात्माया आंशिक अनुभुति सिक्क अप्पो जु ।

अथे जुया भगवान् त सच्चिदानन्द बिग्रह थयाचोगुंदु (ब्र स ५।१) ब्रहासंहिताया छुना यै थन्या प्रकार लिसी जुख । ईश्वर परम कृष्ण सच्चिदानन्द विग्रह अनादिरादिगोविन्द सर्वकारणकारणम (ब्र स ५।१) । गोविन्द, कृष्ण, फूक्का यौ कारणया कारण जुयादी । थो ख आदि कारण । टुकेगु भगवान् सत् चित् आनन्द विग्रहः जुयादी । निर्विशेष ब्रह्मा उइगु सत् (शाश्वत) स्वरुपया अनुभुति ख । अले परमात्मा सत् चित् (शाश्वत–ज्ञान) या अनुभुति ख ।थथेह, भगवान् श्रीकृष्ण दक्कोसी दिव्य स्वरुपया अनुभुति जुयादी । दसु सत् चित् आनन्दया पुर्ण विग्रहय । विग्रहया धायेगु ख रुप । अव्यक्तं व्यक्तिम् अापन्नम् मन्यन्ते माम् अबुद्धय: (भ गी ७।२४)। भच्चाज्ञानी मनुपी परम सत्यया निर्विशेषया रुपय मानेगुं । अथेन अन दि–दिव्य पुरुष । थोया पुष्टि दक्कोसी वैदिक ग्रन्थय यानाचोगु दु । नित्यो नित्यानां चेतनशचेतनानाम् (कठोपनिषद २।२।१३) । दसु प्रकार झिपी फुक्क जीव ख, झिपिनीफूक्क थ–थपिनी व्यष्टि सत्ता द । थो प्रकारय परम सत्य न वास्तवय व्यक्तित्व ख । अथेन भगवान् या अनुभूति अनया पुर्ण स्वरुपया दकको दिव्य लक्षणया अनुभुति ख । दसु सत् चित् आनन्द, पुर्ण विग्रहय । विग्रहया धायेगु ख रुप । अतयव पुर्णता रुपविहिन (निराकार) जुइए मखु । यदि अन निराकार जुयादील ध्याऊ वा अन गुगुं ; अन्य वस्तुया तुलनाय कम्ति जक्क जुइ मखु ध्या पूर्ण जुय मखु । सु पुर्ण जुई, उइतया अनुभवगम्य व अनुभावातीत दको वस्तपिस परिपक्क जुया चोनी । थयौ मजुसा पुर्ण ध्योमजु दको भगवान्य अपार शक्तिपी जुई । परास्य शक्तिर्विविधैव श्रूयते (चै च मध्य १३।६५)। थो या व्याख्या भगवद् गीताय यानाचौदु । गुगु प्रकार लिसी अन जिहे विभिन्न शक्ति लिसी कार्यशिल जुयादी । थो दृश्य जगत, व भौतिक जगत गन झिपी चोनाचौ दु, थो न थंहे पुर्ण द छयाध्यासा पूर्णं इदं (श्री ईशोपनिषद)। जीगु पे तत्वया, सांख्य दर्शनया अनुसार नीगू पे तत्वपी उखेपाखे थो नश्वर ब्रहाण्डया निर्माण जुगु दु; थो ब्रहाण्डया पालन वा धारणया लिसी अपेक्षित संसाधनया पूर्णतया समन्वित दु । पिने लिसी सोयगुन प्रयासया आवश्यकता ब्राहाण्डया पालन याता म्यवा । थो सृष्टिया थापिनी या निजी नियत काल दु, उकेया निर्धारण परमेश्वरया शक्ति लिसी जुया चोयूदु । अले थो क्षणभंगुर सृष्टिया विनास जुई ।