NL/Prabhupada 0260 - Onder dwang van de zintuigen begaan we leven na leven zondige activiteiten



Lecture -- Seattle, September 27, 1968

Probeer te begrijpen hoe sterk de zintuigen in de praktijk zijn. Het is niet zo dat alleen de jonge mensen dienaar van de zintuigen zijn. Zelfs op vijfenzeventig, tachtig jarige leeftijd, en op de rand van de dood zijn ze allemaal dienaren van de zintuigen. De zintuigen zijn nooit tevreden. Dat is het materiële dwang. Dus ik ben dienaar. Ik ben dienaar van mijn zintuigen, en door mijn zintuigen te dienen ben ik noch tevreden, noch zijn mijn zintuigen tevreden, noch zijn ze blij met mij. Er is chaos. Dus dit is het probleem. Daarom zegt Heer Kṛṣṇa:

sarva-dharmān parityajya
mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo
mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ
(BG 18.66)

Je hebt je zintuigen zo veel levens gediend, leven na leven, 8.400.000 soorten van leven. De vogels worden beheerst door de zintuigen. De beesten worden beheerst door de zintuigen. De mensen en iedereen, de halfgoden, iedereen in deze materiële wereld loopt achter zijn zintuigen aan, dient zijn zintuigen. Maar Kṛṣṇa zegt dat: "Geef je gewoon over aan Mij. Wees akkoord om Mij te dienen. Dan neem Ik de controle van je over." Dat is alles. Ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ. Want onder dwang van de zintuigen begaan we zondige activiteiten leven na leven; daarom zijn we in verschillende soorten lichamelijke verschijningsvormen. Denk niet dat iedereen dezelfde standaard heeft. Nee. Naar gelang iemands activiteiten krijgt hij een bepaald soort lichaam. Dus deze verschillende types van lichaam zijn te wijten aan de verschillende gradaties van zinsbevrediging. Dus zinsbevrediging is er ook in het leven van een varken. Waarom heeft hij het lichaam van een varken gekregen? Zo wellustig is hij dat hij geen onderscheid maakt tussen zijn moeder, zus, of wie dan ook. Dit is de praktijk, je zult het zien. De honden en de varkens zijn als dat. In de menselijke samenleving zijn er ook velen die het niet uitmaakt wie de moeder, de zus of wat dan ook is. De zintuigen zijn zo sterk. En dit is de oorzaak van alle ellende, probeer dit te begrijpen. De drievoudige vorm van ellende waar wij aan lijden, waar wij een oplossing voor zoeken, komt door deze dwang van de zintuigen. Daarom is Kṛṣṇa er. Zijn naam is Madana-mohana. Als je probeert om je liefde van de zintuigen naar Kṛṣṇa te verplaatsen, dan zal je het resultaat zien. Je zal het onmiddellijk vinden. Sevonmukhe hi jihvādau (Brs. 1.2.234). Dus deze vruchteloze pogingen van: "Ik wil de heerser zijn van alles wat ik zie", "Ik ben de koning van alles wat ik zie", deze houding moet opgegeven worden. Ieder van ons is in wezen dienaar. Nu, op dit moment, zijn wij dienaar van de zintuigen. Nu, dit dienaarschap moet alleen op Kṛṣṇa gericht worden. Sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ. En zodra je je dienaarschap op Kṛṣṇa richt, dan geleidelijk, als je oprecht wordt, zal Kṛṣṇa zich aan je openbaren, en wederkerigheid van dienst tussen Kṛṣṇa en jezelf zal zo fijn zijn. Of je Hem nu liefhebt als vriend, als meester, als geliefde, of ... Er zijn zoveel dingen. Hoe dan ook, probeer Hem lief te hebben en voel hoe tevreden je zal zijn. Dit is de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Probeer dit alsjeblieft te begrijpen.