NL/Prabhupada 0426 - Iemand die wijs is treurt niet om het levende noch om het dode lichaam
Lecture on BG 2.11 -- Edinburgh, July 16, 1972
Prabhupāda: Vertaling.
Pradyumna: Vertaling: De Gezegende Heer zei: Hoewel je geleerde woorden spreekt, treur je om iets wat het treuren niet waard is. Zij die wijs zijn, treuren noch om de levenden noch om de doden (BG 2.11).
Prabhupāda: De Gezegende Heer zei: Hoewel je geleerde woorden spreekt, treur je om iets wat het treuren niet waard is. Zij die wijs zijn, treuren noch om de levenden noch om de doden. Deze Kṛṣṇa filosofie, Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging, is om de mensen te leren begrijpen wat de wezenlijke positie van het levend wezen is. Hier wordt gezegd dat iemand die wijs is, niet treurt om het levende noch om het dode lichaam. (terzijde:) Ze moeten van het voorste gedeelte verwijderd worden. Ze moeten worden verwijderd, ze moeten achteraan gaan. De huidige beschaving is gebaseerd op de lichamelijke levensopvatting: "Ik ben dit lichaam." "Ik ben Indiër." "Ik ben Amerikaan." "Ik ben hindoe." "Ik ben moslim." "Ik ben zwart." "Ik ben blank," en ga zo maar door. De hele beschaving draait om de lichamelijke levensopvatting. Hoewel er vooruitgang in onderwijs is, er zijn veel universiteiten en onderwijsinstellingen, maar nergens wordt dit onderwerp besproken of onderwezen: "Wat ik ben." Integendeel, ze worden nog meer misleid door hun te onderwijzen dat: "Je bent geboren in dit land. Je moet van je land houden, je moet werken voor je land." Of de zogenaamde nationaliteit wordt onderwezen. Maar niemand wordt onderwezen wat hij werkelijk is.
Arjuna was in dezelfde situatie op het slagveld van Kurukṣetra. Er was een gevecht. Dat is de geschiedenis van groot India, Mahābhārata. Het heet Mahābhārata. De Bhagavad-gītā is onderdeel van Mahābhārata. Mahābhārata betekent groot India of grotere planeet. Dus in de geschiedenis van groot India was er een gevecht tussen twee neven, de Pāṇḍavas en de Kurus. De Pāṇḍavas en Kurus behoorden tot dezelfde familie die bekend staat als de Kuru-dynastie. En in die tijd, 5000 jaar geleden, regeerde de Kuru-dynastie over de hele wereld. Wat we nu als Bhārata-varṣa kennen is slechts een fractie. Vroeger stond deze planeet bekend als Bhārata-varṣa. Duizenden jaren voor die tijd stond deze planeet bekend als Ilāvṛta-varṣa. Maar er was een groot keizer wiens naam Bharata was. Naar zijn naam stond deze planeet bekend als Bhārata-varṣa. Maar geleidelijk, in de loop van de tijd, vielen de mensen van één eenheid uit elkaar. Net zoals we in India ervaren hebben, ongeveer 20 jaar of 25 jaar geleden was er geen Pakistan. Maar op de een of andere manier is Pakistan een volgende opdeling.
Dus eigenlijk, vele lange jaren geleden, was er geen opdeling van deze planeet. De planeet is één, en de koning was ook één, en de cultuur was ook één. De cultuur was Vedische cultuur en de koning was één. Zoals ik je vertelde dat de koningen van de Kuru-dynastie over de hele wereld regeerden. Het was een monarchie. Dus er een gevecht tussen twee neven van dezelfde familie, en dat is het thema van de Bhagavad-gītā. De Bhagavad-gītā werd gesproken op het slagveld. Op het slagveld hebben we erg weinig tijd. De Bhagavad-gītā werd gesproken toen de twee partijen elkaar op het slagveld ontmoetten. En Arjuna, na het zien dat van de andere partij iedereen tot zijn familie behoorde, allemaal familieleden, want het was een strijd tussen neven, dus hij werd meedogend. Meedogend zei hij tegen Kṛṣṇa: "Mijn beste Kṛṣṇa, ik wil niet vechten. Laat mijn neven genieten van het koninkrijk. Ik kan ze niet doden in deze strijd." Dit is het onderwerp van de Bhagavad-gītā. Maar Kṛṣṇa bemoedigde hem: "Je bent een kṣatriya. Het is je plicht om te vechten. Waarom wijk je af van je plicht?"