NL/Prabhupada 0489 - Door op straat te zingen ben je zoete balletjes aan het verspreiden
Lecture -- Seattle, October 18, 1968
Viṣṇujana: Terwijl we onze rondes chanten of terwijl we hardop zingen in kīrtana, is het oké om in onze geest bezig te zijn met denken?
Prabhupāda: Is het niet?
Viṣṇujana: Hij is al ...
Prabhupāda: Dit is de praktische manier. Als je niet denkt, het chanten zal zorgen dat je aan Hem denkt. Zie je? Het geluid van Kṛṣṇa zal je dwingen. Chanten is zo fijn. En het is de praktische yoga in dit tijdperk. Je kan niet mediteren. Je geest is zo verstoord, je kan je geest niet concentreren. Chant daarom, en door de geluidstrillingen zal het met kracht je geest binnendringen. Zelfs als je Kṛṣṇa niet wil zal Kṛṣṇa in je geest binnenkomen. Onder dwang. Dit is het gemakkelijkste proces. Het is niet nodig om te streven. Kṛṣṇa komt. Het is een heel goed proces. Dit wordt daarom aanbevolen voor dit tijdperk.
En anderen zullen er ook van profiteren. Je zingt luid. Anderen, die het niet gewend zijn, zullen ook tenminste ... Net zoals op straat en in het park zeggen ze: "Hare Kṛṣṇa!" Hoe hebben ze dat geleerd? Door dit zingen te horen. Dat is alles. Soms zeggen de kinderen zodra ze ons zien: "O, Hare Kṛṣṇa!" Toen ik in Montreal op straat liep zeiden alle kinderen en de winkeliers: "Hare Kṛṣṇa!" En dat is alles. Dus we hebben Hare Kṛṣṇa in hun geest gedwongen. Als je yoga beoefent en mediteert kan het gunstig voor je zijn, maar dit is gunstig voor vele anderen. Stel dat jezelf van iets heel goeds geniet, een paar zoete balletjes - dat is een bepaald niveau. Maar als je de zoete balletjes verspreidt - dat is een ander niveau. Dus door op straat te zingen ben je zoete balletjes aan het verspreiden. (gelach) Je eet ze niet zelf op, je bent geen vrek. Je bent zo liberaal dat je ze aan anderen verspreidt. Nu, zing en verspreid. (gelach)