NL/Prabhupada 0522 - Als je deze mantra oprecht chant zal alles duidelijk worden



Lecture on BG 7.1 -- Los Angeles, December 2, 1968

Prabhupāda: Ja.

Viṣṇujana: Er zijn zo veel verhalen van Heer Caitanya die vele dwazen bekeerde. Gewoon door Zijn aanwezigheid gingen ze Hare Kṛṣṇa zingen. Hoe kunnen we Zijn genade krijgen zodat we de mensen om ons heen kunnen helpen om Hare Kṛṣṇa te zingen.

Prabhupāda: Als je deze mantra oprecht chant dan zal alles duidelijk worden. Het is het proces van vrijmaken. Zelfs als je wat dwaze ideeën hebt en dwaze associatie, het maakt niet uit. Als je gewoon chant ... Je weet dat praktisch iedereen, dat dit proces van chanten de enige methode is die mensen geavanceerd zal maken. Dus dit is de methode, chanten en horen. Hoor de lezingen van de Bhagavad-gītā of het Śrīmad-Bhāgavatam, probeer het te begrijpen en chant en volg de regels en bepalingen. Dus regels en bepalingen komen later. Eerst probeer je te horen en te chanten. Śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ. Puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ (SB 1.2.17). Iedereen die Hare Kṛṣṇa hoort wordt vroom gewoon door het horen. Hij wordt gezuiverd. Dus in een stadium zal hij het aanvaarden.

Maar de mensen denken: "Wat is dat Hare Kṛṣṇa zingen?" Zie je? Als je ze wat bluf geeft, kuṇḍalinī-yoga en dat soort flauwekul, zullen ze heel blij zijn. Zie je? Dus ze willen bedrogen worden. En de bedriegers komen: "Ja, neem deze mantra, geef me vijfendertig euro, en binnen zes maanden zal je God worden, je zal vier handen hebben." (gelach) Dus we willen bedrogen worden. Dat is, het bedriegen is een onderdeel van het geconditioneerde leven.

Het geconditioneerde leven heeft vier gebreken. Een gebrek is dat we fouten maken, een ander gebrek is dat we iets aannemen voor wat het niet is. Net zoals het fouten maken, dat is niet erg moeilijk te begrijpen. Ieder van ons weet hoe we een fout maken, blunder. Zelfs grote mensen begaan ook blunders, zie je. Net zoals er zoveel gevallen onder de politici zijn, een klein foutje of een blunder, grote blunder ... Dus vergissen, "Vergissen is menselijk," vergissing is er. Net zo, iets aannemen als een feit dat geen feit is. Hoe is dat? Net zoals iedereen in het geconditioneerde leven denkt dat: "Dit lichaam is mijn zelf." Maar ik ben dit niet. Ik ben niet dit lichaam. Dus dit heet illusie, pramāda. Het beste voorbeeld is een touw voor een slang aanzien. Stel dat er in het donker een touw zoals dit is, en jij denkt: "Oh, hier is een slang." Dit is het beste voorbeeld van illusie. Het aannemen van iets voor wat het niet is. Dus dit gebrek is er in het geconditioneerde leven. En om fouten en vergissingen te maken, dat gebrek is er.

En het derde gebrek is dat we willen bedriegen en we willen bedrogen worden. We zijn ook heel bedreven. We zijn altijd aan het denken hoe ik iemand zal bedriegen. En natuurlijk, hij denkt ook hoe mij te bedriegen. Dus het hele geconditioneerde leven is een samenleving van bedriegers en bedrogenen, dat is alles. Dus dit is een ander gebrek.

En het vierde gebrek is dat onze zintuigen onvolmaakt zijn. Daarom is alle kennis die we ontvangen gebrekkige kennis. Een mens kan speculeren, maar hij kan speculeren met zijn geest. Dat is alles. Maar zijn geest is onvolmaakt. Hoe hij ook speculeert, hij zal onzin produceren, dat is alles. Omdat zijn geest onvolmaakt is. Het maakt niet uit dat als je duizenden nullen toevoegt dat het één wordt. Nee, het is nog steeds nul. Dus de speculatieve manier om de Allerhoogste te begrijpen is niets anders dan nul.

Daarom is het met al deze gebreken van ons geconditioneerde leven niet mogelijk om tot het echte leven te komen. Daarom moeten we het aannemen van persoonlijkheden als Kṛṣṇa en Zijn bonafide vertegenwoordiger. Dat is echte kennis. Dan zal je perfectie krijgen.