NL/Prabhupada 0917 - De hele wereld is de zintuigen aan het dienen, dienaar van de zintuigen



730421 - Lecture SB 01.08.29 - Los Angeles

Dus als je Kṛṣṇa versiert dan wordt jij ook versierd. Als je Kṛṣṇa tevreden stelt dan wordt je tevreden. Als je lekker eten aan Kṛṣṇa offert dan eet je het. Misschien hebben degenen buiten de tempel zich nooit zulk lekker eten voorgesteld. Maar omdat het aan Kṛṣṇa geofferd wordt hebben we de kans om het te nemen. Dit is de filosofie. Dus probeer Kṛṣṇa in alle opzichten tevreden te stellen. Dan zal je zelf in alle opzichten tevreden zijn. Kṛṣṇa heeft je diensten niet nodig. Maar Hij accepteert ze vriendelijk.

Sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja (BG 18.66). Kṛṣṇa vraagt ​​je dat: "Geef je over aan Mij." Dat betekent niet dat het Kṛṣṇa aan een dienaar ontbreekt en als je je overgeeft dan heeft Hij daar profijt van. Kṛṣṇa kan miljoenen dienaren creëren alleen al met Zijn verlangen. Dus daar gaat het niet om. Maar als jij je overgeeft aan Kṛṣṇa dan wordt je gered. Je wordt gered. Dat is jouw taak. Kṛṣṇa zegt: ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi (BG 18.66). Je lijdt hier. Net als zonder enige beschutting. Je ziet zoveel mensen rondhangen op straat, geen doel, geen leven. We gaan naar het strand. We zien zoveel jongens en meisjes zonder doel, rondhangen, weten niet wat te doen, helemaal in de war. Maar als je toevlucht bij Kṛṣṇa neemt dan weet je: "Oh, nu heb ik onderdak." Er is geen verwarring meer. Er is geen hopeloosheid meer. Je kan het heel goed begrijpen. En ik krijg dagelijks zoveel brieven hoe hoopvol de mensen zijn in Kṛṣṇa-bewustzijn.

Dus Kṛṣṇa is hier gekomen, is afgedaald, om wat dienaren te verzamelen? Dat is niet juist. In plaats van Kṛṣṇa's dienaar te worden, zijn we dienaar van zoveel dingen. We zijn dienaar van onze zintuigen en van de activiteiten van de zintuigen, kāma, krodha, lobha, moha. Eigenlijk dient de hele wereld de zintuigen, dienaar van de zintuigen, godāsa. Maar als we de zintuigen in dienst van Kṛṣṇa gebruiken dan blijven we niet langer de dienaar van de zintuigen. Wij worden de meester van de zintuigen. Omdat wij het niet meer zullen toestaan ​​dat onze zintuigen op een andere manier bezig zijn. Die kracht zullen we krijgen en dan zullen we veilig zijn.

Dus hier beschrijft Kuntīdevī dat: "Uw verschijning in deze materiële wereld is, uhm, niet misleidend maar verwarrend." Wij denken dat: "Kṛṣṇa heeft een missie of een doel, daarom is Hij verschenen." Nee! Het is Zijn tijdverdrijf. Het is tijdverdrijf. Net zoals de gouverneur soms naar de gevangenis gaat om die te inspecteren. Het is niet zijn zaak om naar de gevangenis te gaan. Hij krijgt een rapportage van de hoofdbewaarder. Hij hoeft niet ... Toch komt hij soms: "Laat me zien hoe het met hun gaat." Dat heet tijdverdrijf. Het is zijn vrije wil. Niet dat hij aan de gevangenisregels onderworpen is geworden en naar de gevangenis moet komen. Nee, niet zo. Maar als de gevangenen denken: "Oh, de gouverneur is ook hier in de gevangenis. Dus we zijn gelijk. Wij zijn gelijk. Ik ben ook gouverneur." (gelach) De dwaas denkt dat: "Omdat Kṛṣṇa is gekomen, afgedaald, avatāra, dus ik ben ook avatāra." Deze dwaasheid gebeurt er.