NL/Prabhupada 0941 - Sommige van onze studenten denken dat: "Waarom zou ik werken in deze missie?"
730427 - Lecture SB 01.08.35 - Los Angeles
Dus hier in deze materiële wereld; asmin bhave, bhave 'smin, saptame adhikāra. Asmin, in deze materiële wereld. Bhave 'smin kliśyamānānām (SB 1.8.35). Iedereen, ieder levend wezen werkt hard. Hard of zacht, het maakt niet uit, ieder moet werken. Het maakt niet uit. Net zoals wij ook werken. Het kan zacht zijn maar het is ook werk. Maar het is oefenen, daarom is het werk. We moeten dit niet zien als werk. Bhakti is eigenlijk geen resultaatgerichte activiteiten. Het lijkt zo. Het is ook werken. Maar het verschil is dat wanneer je bezig bent met toegewijde dienst je je niet moe zal voelen. En met materieel werk zal je je moe voelen. Dat is het praktische verschil. Materieel, neem een film liedje en zing het en dus na een half uur ben je er moe van. En zing Hare Kṛṣṇa voor vijfentwintig uur, je zal nooit moe worden. Is het niet? Je ziet het praktisch. Neem een materiële naam: "Meneer John, meneer John, meneer John," hoe vaak zal je dat zingen? Tien keer, twintig keer, klaar. Maar Kṛṣṇa? "Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa," ga door met zingen, je zal meer energie krijgen. Dat is het verschil. Maar de domme mensen denken dat zij net zo werken als wij, dat zij net zo doen als wij. Nee, dat is het niet.
Probeer het te begrijpen; materiële natuur betekent iedereen die hier in deze materiële wereld is gekomen. Het is niet onze taak om hier te komen maar wij verlangden om hier te komen. Dat staat hier ook; Kliśyamānānām avidya-kāma-karmabhiḥ (SB 1.8.35). Waarom zijn ze hier gekomen? Geen vidyā. Avidyā betekent onwetendheid, onkunde. Wat is deze onwetendheid? Kāma. Kāma betekent verlangen. Ze zijn bedoeld om Kṛṣṇa te dienen maar ze verlangen dat: "Waarom zal ik Kṛṣṇa dienen? Ik zal Kṛṣṇa worden." Dit is avidyā. In plaats van dienen ... Dat is natuurlijk. Soms gebeurt het dat, net als een dienaar die de meester dient. Hij denkt: "Als ik dat geld kon krijgen dan had ik een meester kunnen worden." Dat is niet onnatuurlijk. Dus wanneer het levend wezen denkt ... Hij komt van Kṛṣṇa; Kṛṣṇa bhuli 'jīva bhoga-vāñchā kare (Prema-vivarta 6.2). Wanneer hij Kṛṣṇa vergeet, dat is het materiële leven. Dat is het materiële leven. Zodra men Kṛṣṇa vergeet. Dat zien we, zo veel van, niet veel, sommige van onze studenten denken dat: "Waarom zou ik werken in deze missie? Oh, laat me weg gaan." Hij gaat weg, maar wat doet hij? Hij wordt een chauffeur, dat is alles. In plaats van eer te krijgen als brahmacārī of sannyāsī moet hij werken als een gewone werknemer.