PL/Prabhupada 0250 - Działaj dla Kryszny, dla Boga, nie dla własnego interesu



Lecture on BG 2.6 -- London, August 6, 1973

Problem rywalizacji istnieje. Musimy zrozumieć, że duch walki drzemie w każdym z nas. Nie można go ograniczyć lub powstrzymać. I my wcale nie mówimy, że trzeba. Filozof Māyāvādī powie wam, że "Trzeba z tym skończyć", ale nie jest to możliwe. Nie można. Cechą żywych istot jest posiadanie wszystkich skłonności. Jak można je powstrzymać? Można je jedynie odpowiednio ukierunkować. Ten nastrój współzawodnictwa jest obecny. Jak go wykorzystać? Narottama dāsa Ṭhākura poleca, krodha bhakta-dveṣī-jane: "Swój gniew można wykorzystać w stosunku do tych, którzy są zazdrośni o Boga i Jego wielbicieli." Gniew można użyć. Nie można go powstrzymać. Naszym zadaniem jest wiedzieć, jak go wykorzystać. To jest Świadomość Kṛṣṇy. Wszystko powinno być zaangażowane. Nie mówimy, że "Powstrzymaj to, nie rób tego." Nie. Kṛṣṇa mówi, yat karoṣi, yaj juhosi, yad aśnāsi, yat tapasyasi kuruśva tad mad-arpanam (BG 9.27). Yat karoṣi. Kṛṣṇa nie mówi "Zrób to, zrób tamto." Mówi On, "Cokolwiek czynisz, rezultat tego powinien być ofiarą dla Mnie."

Tutaj sytuacja jest taka, że Arjuna nie ma walczyć dla siebie; rozważa ją jednak z własnego punktu widzenia. Mówi On, te avasthitaḥ pramukhe dhārtarāṣṭrāḥ, yān eva hatvā na jijīviṣāmas: (BG 2.6) "To są moi bracia i krewni. Jeśli zginą... Nikt nie chce umierać. Teraz zaś stoją przede mną. Czy naprawdę muszę ich zabić?" Ciągle myśli w kategoriach własnej satysfakcji. Przygotowuje się do objaśnienia sytuacji, jak to materialistyczne osoby planują wszystko dla własnej korzyści. Trzeba skończyć z taką mentalnością. Powinno się dążyć do zadowolenia Kṛṣṇy. To jest Świadomość Kṛṣṇy. Cokolwiek robicie, musicie przetestować, czy to faktycznie jest coś dla Kṛṣṇy. To nie tylko doskonałość; to uwieńczenie misji ludzkiej formy życia. Ta forma jest przewidziana do powyższego celu. Niższe, zwierzęce formy przeznaczone są do szukania doskonałości w osobistym zadowoleniu zmysłów. Nie maja one poczucia "Inne zwierzęta liczą się również..." Jak tylko jest jakieś pożywienie, pies pomyśli, "Jak mogę je zdobyć?' Nigdy nie weźmie pod uwagę, żeby podzielić się z innymi psami. Taka nie jest natura zwierząt. Myślą one tylko o własnej satysfakcji. Nie ma kwestii "Mój przyjaciel, moi krewni." One nie dzielą się nawet z własnymi dziećmi.

Być może mieliście okazję to zaobserwować. Jak tylko jest jakieś jedzenie, zarówno pies jak i szczeniaki, każdy dąży do zagarnięcia wszystkiego dla siebie. Takie są zwierzęta. Ale jeśli komuś uda się zmienić to działanie dla Kṛṣṇy, to nazywamy to ludzkim życiem. Taka jest różnica pomiędzy ludzką i zwierzęcą formą życia. Nie jest to łatwe. Dlatego wiedza zawarta w Bhagavad-gīcie niesie przekaz dla ludzkości: "Pracujcie dla Kṛṣṇy, Boga, a nie dla własnej korzyści. W innym razie zostaniecie uwikłani." Yajñārthāt karmaṇaḥ anyatra loko 'yaṁ karma-bandhanaḥ (BG 3.9). Każdy czyn niesie za sobą następstwa i musimy cieszyć się lub cierpieć z powodu jego reakcji. Cokolwiek zrobimy. Lecz jeśli działamy dla Kṛṣṇy, nie powoduje to żadnej karmy. To oznacza prawdziwą wolność. Yogaḥ karmasu kauśalam (BG 2.50). Takie jest oznajmienie Bhagavad-gīty. Sekretem sukcesu jest kontakt z Kṛṣṇą i to jest yoga. A praca w tym świecie materialnym... Każde działanie na tym polu, przyniesie reakcje, z powodu których będziemy się cieszyć lub cierpieć.

Tu napotykamy podobny dylemat. Arjuna myśli w podobnych kategoriach, na caitad vidmaḥ kataran no garīyo (BG 2.6). Jest zakłopotany, "Po której stronie jest słuszność? Czy chwałą będzie zaprzestanie walki?" W następnych wersach to będzie widoczne... Jeżeli ktoś jest w takiej niepewności, "co czynić, a czego zaniechać," to w celu obrania właściwej drogi powinien zbliżyć się do mistrza duchowego. To się stanie w następnym wersie. Arjuna powie: "Jestem zdezorientowany i nie wiem, co czynić. Choć moim obowiązkiem jako kṣatriyi jest walczyć, ciągle się waham. Wątpię w swoją powinność. Dlatego jestem tak rozbity. Zatem Kṛṣṇo, poddaję się Tobie." Wcześniej rozmawiali jak przyjaciele. Ale teraz Arjuna jest gotowy, żeby stać się uczniem Kṛṣṇy.