PL/Prabhupada 0586 - W rzeczywistości, przyjęcie ciała nie oznacza, że umieram
Lecture on BG 2.20 -- Hyderabad, November 25, 1972
Dlatego robimy obmyślamy plan w tym życiu, a moje, to materialne ciało, to wulgarne ciało kończy się, umiera, ale mój pomysł, w ciele subtelnym, w umyśle, pozostaje. A ponieważ pozostał w mojej głowie, aby spełnić to pragnienie, muszę przyjąć następne ciało. Takie jest prawo transmigracji duszy. Dusza zatem, wraz ze swoim planem, zostaje przeniesiona do innego wulgarnego ciała. A wraz z duszą jest Dusza Najwyższa, Najwyższa Osoba Boga. Sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭo mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca (BG 15.15). Tak więc Dusza Najwyższa, Najwyższa Osoba Boga, daje mu inteligencję: "Chciałeś wykonać ten plan. Teraz masz odpowiednie ciało i możesz to zrobić." Tak więc widzimy, że ktoś jest wielkim naukowcem. Lub bardzo dobrym mechanikiem. Oznacza to, że w ostatnim życiu był mechanikiem, coś planował, a w tym życiu ma szansę i spełnia swoje pragnienie. Odkrywa coś i staje się poważanym, sławnym człowiekiem. Ponieważ karmī, oni pragną trzech rzeczy: lābha-pūjā-pratiṣṭhā. Chcą jakiegoś materialnego zysku i chcą jakiegoś materialnego uznania, i lābha-pūjā-pratiṣṭhā, i stabilność. To jest materialne życie. Tak więc jeden po drugim, próbujemy mieć jakiś materialny zysk, jakiś materialny honor, materialną reputację. I dlatego mamy różne typy ciał. Tak to się odbywa. W rzeczywistości, przyjęcie ciała nie oznacza, że umieram. Ja istnieję. Istnieję w subtelnej formie. Na jāyate na mriyate. Dlatego nie ma kwestii narodzin i śmierci. To po prostu transformacja ciała.Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (BG 2.22), jak to zostanie wyjaśnione w następnym wersecie:
- vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya
- navāni gṛhṇāti naro 'parāṇi
- tathā śarīrāṇi vihāya jīrṇāny
- anyāni saṁyāti navāni dehī
- (BG 2.22)
Dehī, żywa istota po prostu zmienia ubranie. To jest ubranie. To ciało jest ubraniem. Teraz pytanie brzmi ... Tak jak była dyskusja, że dusza nie ma formy. Jak to możliwe? Jeśli to, to ciało jest moim ubraniem, jak ja mógłbym nie mieć formy? Skąd ubranie wzięło swój kształt? Mój płaszcz lub koszula mają kształt, ponieważ moje ciało ma kształt. Mam dwie ręce. Dlatego moje ubranie, mój płaszcz, ma również dwie ręce. Moja koszula ma również dwie ręce. Jeśli więc jest to ubiór, to ciało, jak zostało to opisane w Bhagavad-gīcie - vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (BG 2.22) - więc jeśli to jest ubranie, wówczas ja też muszę mieć formę, kształt. W przeciwnym razie jak wykonane jest to ubranie? Jest to bardzo logiczna konkluzja i jest to bardzo łatwe do zrozumienia. Jeśli nie mam swojej własnej formy, w jaki sposób ubranie ma kształt? Jaka jest odpowiedź? Ktoś może powiedzieć? Jak oryginalna żywa istota może nie mieć rąk i nóg? Jeśli to ciało jest moim ubraniem ... Tak jak idziesz do krawca. Bierze wymiar twojej ręki, nogi, klatki piersiowej. Następnie szyty jest twój płaszcz lub koszula. Podobnie, gdy masz określony rodzaj ubioru, należy przyjąć, że posiadam moją formę, formę duchową. Nikt nie może obalić tego argumentu. A pomijając nasz, tak zwany argument, musimy zaakceptować wypowiedź Kṛṣṇy. ... Ponieważ On jest autorytetem.