PL/Prabhupada 0632 - Jeśli zdam sobie sprawę, że nie jestem tym ciałem, wówczas przekroczę trzy siły natury materialnej



Lecture on BG 2.28 -- London, August 30, 1973

Dlatego teoria Śaṅkarācāri to: brahma satyaṁ jagan mithyā. Brahman oznacza, że ​​dusza jest faktem, a nie materialną manifestacją. Materialna manifestacja, oczywiście to on tak mówi, że jest fałszywa. My nie mówimy fałszywa. Mówimy tymczasowa. Tak więc naszą główną rzeczą na której się skupiamy jest fakt, że ja nie jestem tymczasowy. Moje ciało jest tymczasowe. Teraz pracuję dla ciała. To jest iluzja. Ahaṁ mameti (SB 5.5.8). Czym więc jest fakt? Faktem jest to, że jestem cząstką duchową, a cały duch to Kṛṣṇa, czyli Bóg. Dlatego, jako integralna część Boga, moim obowiązkiem jest służyć Bogu. To jest życie duchowe, bhakti-yoga, To się nazywa svarūpa. W innym miejscu Bhagavad-gita potwierdza to jako guṇān samatītyaitān brahma-bhūyāya kalpate (BG 14.26). Kiedy uświadamiam sobie, że nie jestem tym ciałem, natychmiast przekraczam trzy siły materialnej natury: sattva-guṇę, rajo-guṇę, tamo-guṇę. Zgodnie z cielesną koncepcją życia, działam pod wpływem jednego z rodzajów materialnej natury. W Bhāgavatam również jest powiedziane: yayā sammohito jīva ātmānaṁ tri-guṇātmakaṁ manute anartham (SB 1.7.5). Tak więc, ponieważ przyjąłem to ciało, które składa się z jednego z trzech rodzajów materialnej natury, i się identyfikuję, dlatego stworzyłem tak wiele anartha. Anartha oznacza niechciane rzeczy. Tat-kṛtaṁ cābhipadyate. I po stworzeniu w tych cielesnych relacjach wielu niechcianych rzeczy, Jestem zaabsorbowany myślami że "jestem, należę do takiego i takiego narodu. Dlatego mam swój obowiązek to robić, robić to dla narodu, lub dla społeczeństwa, albo do rodziny, albo do samego siebie, albo do mojej żony, moich dzieci. " Zgodnie z koncepcją wedyjską jest to złudzenie. Ahaṁ mameti (SB 5.5.8). Janasya moho "yam. Moha oznacza iluzję. Tworzę iluzoryczne okoliczności i uwikłuję się. To jest moja pozycja. Ale moim prawdziwym celem jest to, jak wydostać się z tej iluzji i dojść do mojej pierwotnej świadomości, Świadomość Kṛṣṇy, a potem powracam. Świadomość Kṛṣṇy oznacza ciało duchowe. Jak tylko działam na podstawie mojego duchowego ciała, nazywa się to wyzwoleniem. To jest pożądane. Potem żyję błogo wiecznym życiem pełnym wiedzy. To jest mój cel. Ale ludzie są kształceni w tej cielesnej koncepcji życia, i stwarzają problemy, i aby rozwiązać te problemy, uwikłują się w grzeszne czynności. Tak jak dziś rano rozmawialiśmy o zabiciu dziecka w łonie, aborcji. Ponieważ nie wiemy, że dusza jest w ciele dziecka ... Tego nie można zabić. Tego nie można zabić. Ale to też wyjaśnia, że ​​ten, kto zna wieczność duszy, nie zabija nikogo, ani dusza nie jest zabijana. Ale my tworzymy kłopoty. Ponieważ dusza przyjęła schronienie w tym ciele a tak zwana nauka medyczna radząca, by zniszczyć to ciało, oznacza, że ktoś ​​się uwikłuje. Osoba, która doradza ... Wiem, że przychodzi tu jeden dżentelmen, jego żona jest lekarzem i jej zadaniem jest sprawdzenie ciężarnej żony, kobiety, i doradzić, czy dziecko powinno zostać zabite, czy nie. To jest jej zajęcie.