PL/Prabhupada 0733 - Czas jest cenny - nie możesz odzyskać chwili nawet jeśli zapłacisz milion złotych monet
Lecture on SB 7.6.1 -- San Francisco, March 15, 1968
Jest bardzo ładny werset w Cāṇakya śloka. Zobacz ile czasu uznawano za cenny. Dzięki temu wersetowi będziesz wiedział. Cāṇakya Paṇḍita mówi ... Cāṇakya Paṇḍita był znakomitym politykiem. Był premierem cesarza Indii. I on powiedział: āyuṣaḥ kṣaṇa eko 'pi na labhya svarṇa-koṭibhiḥ. Mówi: "Chwila, chwila czasu twojego życia..." Chwila. Nie mówiąc o godzinach i dniach, ale o chwilach. Rozważał każdą chwilę. Podobnie jak dzisiaj, 15 marca 1968 roku, teraz jest wpół do siódmej lub siódma trzydzieści pięć. Teraz w tym 1968, 7:35 minęła jak tylko nadeszłą 7:36, nie możesz przywrócić tego 15 marca 1968 roku, 7:35 wieczorem. Nawet jeśli zapłacisz miliony dolarów, "Proszę, wróć tu ponownie", nie, skończone. Zatem Cāṇakya Paṇḍit mówi: "Czas jest taki cenny, że nawet jeśli zapłacisz miliony złotych monet, nie odzyskasz ani jednej chwili." Co zostało utracone, zostało utracone na zawsze. Na cen nirarthakaṁ nītiḥ: "Jeśli tak cenny czas stracisz na darmo, bez zysku" na ca hānis tato 'dhikā, "wyobraź sobie, ile tracisz, jak wielkim jesteś nieudacznikiem." To, czego nie możesz odzyskać płacąc miliony dolarów, jeśli to jest stracone na nic, wyobraź sobie jak wiele tracisz. To samo mówi Prahlāda Mahārāja: dharmān bhāgavatan (SB 7.6.1), aby stać się świadomym Kṛṣṇy, czyli świadomym Boga, jest tak ważne, że nie powinniśmy tracić ani chwili czasu. Powinniśmy zacząć natychmiast. Dlaczego? Durlabhaṁ mānuṣaṁ janma (SB 7.6.1). Mānuṣaṁ janma. Mówi, że ta ludzka forma ciała jest bardzo rzadka. Otrzymuje się ją po wielu, wielu narodzinach. Tak więc nowoczesna cywilizacja nie rozumie, jaka jest wartość tej ludzkiej formy życia. Myślą, że to ciało jest przeznaczone do przyjemności zmysłowych, takich jak mają koty i psy. Koty i psy również cieszą się życiem według czterech zasad; jedzenie, spanie, obrona i łączenie się w pary. Ludzka forma życia nie jest zatem przeznaczona do tego by żyć jak koty i psy. Ludzka forma życia jest przeznaczona do czegoś innego. I tym "czymś innym" jest świadomość Kṛṣṇy lub świadomość Boga. Ponieważ nie mając ludzkiej formy życia, żadna inne forma życia nie może zrozumieć, kim jest Bóg, czym jest ten świat, kim jestem ja, skąd przyszedłem, dokąd mam iść. Te rzeczy są przeznaczone dla ludzkiego życia. Mówi więc, że "Od wczesnego dzieciństwa ..." Właściwie jest to niezbędne. Od dzieciństwa, w szkołach, na uczelniach, należy wprowadzić tę bhāgavata-dharma, czyli zajęcie świadomością Kṛṣṇy. Jest to konieczne, ale oni tego nie rozumieją. Myślą, że to krótkie życie jest wszystkim, i że to ciało jest wszystkim, i nie ma innego życia. Nie wierzą w przyszłe życie. Wszystko to z powodu ignorancji. Życie jest wiecznością, a to obecne krótkie życie jest przygotowaniem do następnego życia.