PL/Prabhupada 0796 - Nie myśl, że to ja mówię. Jestem jedynie instrumentem. Prawdziwym mówcą jest BógNie myśl, że to ja mówię. Jestem jedynie instrumentem. Prawdziwym mówcą jest Bóg
Lecture on BG 6.1-4 -- New York, September 2, 1966
Więc tutaj jest powiedziane, śrī-bhagavān uvāca. Mówi Najwyższa Osoba Boga. On mówi, oznacza to, że mówi z całą wiedzą. Jego wiedza nie ma wad. Nasza wiedza ma wiele, tyle wad. Popełniamy błędy, jesteśmy w iluzji. Czasami coś mówimy, ale w naszym sercu jest coś innego. To oznacza, że oszukujemy. Nasze doświadczenie jest niedoskonałe, ponieważ nasze zmysły są niedoskonałe. Dlatego nie mogę wam nic powiedzieć. Jeśli pytasz mnie: "Swamiji, więc ty co mówisz?" Mówię po prostu to, co powiedział Najwyższy Osobowy Bóg. Powtarzam te same słowa. To wszystko. Nie myśl, że ja mówię. Jestem po prostu instrumentem. Prawdziwym mówcą jest Najwyższy Osobowy Bóg, który jest na zewnątrz i wewnątrz. Więc co On mówi? Mówi, anāśritam ...
- anāśritaḥ karma-phalaṁ
- kāryaṁ karma karoti yaḥ
- sa sannyāsī ca yogī ca
- na niragnir na cākriyaḥ
- (BG 6.1)
Anāśritaḥ. Anāśritaḥ znaczy bez żadnego schronienia. Karma-phalam. Wszyscy pracują, oczekując pewnych rezultatów. Cokolwiek robisz, praca, spodziewasz się rezultatu. Tutaj Bhagavān mówi, Najwyższa Osoba Boga mówi: że "Każdy, kto pracuje bez schronienia w postaci wyniku ..." On pracuje. Jeśli więc nie spodziewa się rezultatu, dlaczego pracuje? Chyba że ... Przypuśćmy, że poproszę kogoś, żeby pracował w ten sposób. Wtedy będzie oczekiwał czegoś, jakiegoś wyniku, trochę wynagrodzenia, jakiejś nagrody, albo jakąś wypłatę. Taki jest sposób pracy tutaj. Ale Kṛṣṇa opisuje to jako aśritah karma-phalam, "Ten, kto pracuje bez oczekiwania na wynik lub nagrodę". Więc dlaczego pracuje? Kāryam. "To jest mój obowiązek, to mój obowiązek". Nie dla rezultatu, ale jako obowiązek. "Jestem zobowiązany to zrobić." Kāryaṁ karma karoti yaḥ. W taki sposób, jeśli ktoś tak pracuje, sa sannyāsī, w rzeczywistości jest w wyrzeczonym porządku życia.
Według kultury wedyjskiej istnieją cztery etapy życia.Wiele razy wyjaśnialiśmy wam, że brahmacārī, gṛhastha, vānaprastha i sannyāsī. Brahmacārī oznacza życie studenckie, aby zostać wyszkolonym w duchowym zrozumieniu, Świadomość Kṛṣṇy, w pełni wyszkolony. Nazywa się go brahmacārīnem. Następnie, po pełnym przeszkoleniu, przyjmuje żonę, bierze ślub, i mieszka z rodziną i dziećmi. To się nazywa gṛhastha. Potem, po pięćdziesięciu latach, zostawia dzieci same i wychodzi z domu w towarzystwie żony i podróżuje po świętych miejscach. To nazywa się vānaprastha, życie na emeryturze. I wreszcie oddaje swoją żonę pod opiekę swoich dzieci, dorosłych dzieci, i pozostaje sam. I to nazywa się sannyāsa, czyli wyrzeczonym porządkiem życia. A więc istnieją te cztery klasy życia.
Teraz Kṛṣṇa mówi, że samo wyrzeczenie to nie wszystko. Po prostu wyrzeczenie to nie wszystko. Musi być jakiś obowiązek. Kāryam. Kāryam oznacza "To jest mój obowiązek". Co to za obowiązek? Ktoś wyrzekł się życia rodzinnego. Nie ma więcej kłopotów z utrzymaniem żony i dzieci. Więc jaki jest jego obowiązek? Ten obowiązek jest bardzo odpowiedzialnym obowiązkiem - pracować dla Kṛṣṇy. Kāryam. Kāryam oznacza, że jest to prawdziwy obowiązek. W naszym życiu są dwa rodzaje obowiązków. Jednym obowiązkiem jest służyć iluzji, a drugim innym obowiązkiem jest służenie rzeczywistości. Kiedy służycie rzeczywistości, nazywa się to prawdziwą sannyāsą. I kiedy służymy iluzji, nazywa się to māyā. Teraz, aby służyć rzeczywistości lub służyć iluzji, Jestem w takiej sytuacji, że muszę służyć. Moją pozycją nie jest zostać mistrzem, ale stać się sługą. To jest moja natura.