PL/Prabhupada 0802 - Ruch świadomości Kryszny jest tak dobry, że adhira może stać się dhira
Lecture on SB 1.7.18 -- Vrndavana, September 15, 1976
Więc musimy stać się dhīra. Wtedy nie będziemy się bali śmierci. Chyba że jesteśmy dhīra ... Istnieją dwie klasy ludzi: dhīra i adhīra. Dhīra oznacza osobę, która nie jest zaniepokojona, mimo że istnieje przyczyna zakłóceń. Ktoś może nie być zaniepokojony, gdy nie ma przyczyny zakłóceń. Tak jak my nie jesteśmy teraz, w chwili obecnej, nie boimy się śmierci. Ale gdy tylko odkryjemy, że jest trzęsienie ziemi, boimy się ten budynek może spaść, to przyczyna zakłóceń, wtedy bardzo się niepokoimy - czasami krzyczymy. Tak więc ten, kto nie jest zaniepokojony, nawet tam, gdzie jest przyczyna zakłóceń, nazywa się dhīra. Dhīras tatra na muhyati (BG 2.13). Takie jest stwierdzenie Bhagavad-gity. Musimy stać się dhīra z adhīra Ale ten ruch świadomości Kṛṣṇy jest taki dobry, ta adhīra może być dhīra. To jest korzyść z tego ruchu. Kṛṣṇotkīrtana-gāna-nartana-parau premāmṛtāmbho-nidhī dhīrādhīra. Kṛṣṇotkīrtana-gāna-nartana-parau premāmṛtāmbho-nidhī dhīrādhīra-jana-priyau. Ten ruch świadomości Kṛṣṇy jest przyjemny dla obu klas ludzi, mianowicie dhīra i adhīra. To jest bardzo dobre. Dhīrādhīra-jana-priyau priya-karau nirmatsarau pūjitau. Zostało to wprowadzone przez Caitanyę Mahāprabhu, a następnie przez sześciu Gosvāmīch. Vande rūpa-sanātanau raghu-yugau śrī-jīva-gopālakau.
Więc to jest sposób, w jaki można zrobić adhīra dhīra. Wszyscy są adhīra. Kto nie ... Kto nie boi się śmierci? Kto się nie boi ...? Oczywiście oni są zbyt agnostyczni, zapominają. Ale tam jest cierpienie. Możemy zobaczyć, jak cierpimy w chwili śmierci. Niektórzy umierający ludzie ... W dzisiejszych czasach stało się bardzo powszechne ... Śpiączka. Ktoś leży w łóżku przez tygodnie, dwa tygodnie, płacząc; życie nie opuszcza, ci, którzy są bardzo, bardzo grzeszni. W chwili śmierci odczuwa się wielki ból. Wielki ból jest także w momencie porodu. i jest ból kiedy jesteś chory, a kiedy jesteś stary, jest tyle boleści. Ciało nie jest silne. Cierpimy na tak wiele sposobów, zwłaszcza na reumatyzm i niestrawność. Następnie ciśnienie krwi, ból głowy, tak wiele rzeczy. Dlatego należy nauczyć się, jak stać się dhīra. Te rzeczy, zakłócenia, sprawiają, że jesteśmy adhīra, a my powinniśmy być przygotowani do dhīra. To jest edukacja duchowa. Trzeba to wiedzieć, mātrā-sparśās tu kaunteya śītoṣṇa-sukha-duḥkha-dāḥ (BG 2.14). Te cierpienia, mātrā-sparśāḥ, tan-mātra. Ze względu na zmysły, percepcję zmysłową, cierpimy. A zmysły są zrobione z materialnej natury. Tak więc należy wznieść się ponad materialną naturę, a następnie stać się dhīra. W przeciwnym razie trzeba pozostać adhīra. Dhīrādhīra-jana-priyau priya-karau.