PL/Prabhupada 0895 - Wielbiciel nigdy nie traktuje niebezpieczeństw jako tragedii. On je wita



730417 - Lecture SB 01.08.25 - Los Angeles

Macie język. Możecie powtarzać Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa. Natychmiast wchodzicie w kontakt z Kṛṣṇą. Ponieważ imię Kṛṣṇy i On Sam nie są różni. Są identyczni. Nawet jeśli myślicie, że Kṛṣṇa jest daleko... Kṛṣṇa nie jest daleko. Kṛṣṇa jest z wami. On nie jest daleko. On jest daleko i w tym samym czasie bardzo blisko. Nawet jeśli sądzicie, że Kṛṣṇa jest daleko, to jest tu Jego imię. Gdy powtarzacie Hare Kṛṣṇa, to Kṛṣṇa jest natychmiast dostępny. Aniyamitaḥ. Nie ma ścisłych zasad w podchodzeniu do Kṛṣṇy dzięki temu skrótowi. Można intonować o każdej porze. Natychmiast dostaje się Kṛṣṇę. Zobaczcie tylko na Jego łaskę. Dlatego Caitanya Mahāprabhu mówi: etādṛśī tava kṛpā. "Mój drogi Panie, dałeś mi takie dobre udogodnienia do kontaktowania się z Tobą, lecz durdaiva, jestem tak niefortunny, że nie czuję do nich przywiązania. Nie mam przywiązania. Jestem przywiązany do tylu innych rzeczy. Lecz nie mam przywiązania do intonowania Hare Kṛṣṇa. To moje nieszczęście."

Kṛṣṇa dał nam tyle udogodnień, jest obecny przed nami w transcendentalnej wibracji Swego imienia, a imię to posiada wszelkie moce Kṛṣṇy. Jeśli jesteście w kontakcie z imieniem, to dostajecie te same korzyści, co z bycia z Kṛṣṇą, lecz nadal nie chcemy intonować mantry Hare Kṛṣṇa. To jest nieszczęście. Wielbiciel nigdy nie traktuje niebezpieczeństwa jako czegoś kłopotliwego. On je wita. Ponieważ dusza podporządkowana wie, że czy to niebezpieczeństwo czy festiwal, to są wszystko różne przejawy Kṛṣṇy. Kṛṣṇa jest absolutny. W śāstrach powiedziane jest o dwóch rodzajach, o dwóch stronach, pobożność i niepobożność, przeciwieństwa. Siāstry mówią, że pobożność to przód Boga, a niepobożność to Jego tył. Czy jest różnica między tyłem i przodem Boga? Bóg jest absolutny. Dlatego wielbiciel czy to w bogactwie, czy niebezpieczeństwie, nie jest zaniepokojony. On wie, że obie te rzeczy są Kṛṣṇą. Czy to w niebezpieczeństwie... "Teraz Kṛṣṇa pojawił się przede mną jako niebezpieczeństwo."

Tak jak Hiraṇyakaśipu i Prahlāda Mahārāja i Nṛsiṁhadeva. Nṛsiṁhadeva jest niebezpieczny dla Hiraṇyakaśipu, a dla Prahlāda Mahārāja jest Najwyższym Przyjacielem, ta sama osoba. Podobnie, Bóg nigdy nie jest niebezpieczny dla wielbiciela. Wielbiciel nigdy nie boi się niebezpieczeństw. Jest przekonany, że niebezpieczeństwo to kolejna cecha Boga. "Dlaczego miałbym się bać? Jestem Mu oddany." Kuntīdevī mówi: vipadaḥ santu. Vipadaḥ santu tāḥ śaśvat. Ona wie, jak pamiętać o Kṛṣṇie w niebezpieczeństwie. I ona wita niebezpieczeństwa. "Mój drogi Panie, zapraszam niebezpieczeństwa, które sprawiają, że o Tobie pamiętam." Prahlāda Mahārāja zawsze myślał o Kṛṣṇie, gdy ojciec stawiał go w niebezpiecznych sytuacjach. Jeśli znajdziecie się w niebezpieczeństwie i jeśli da wam to moc do pamiętania o Kṛṣṇie, to należy to przyjąć. Jest to mile widziane. "Och, mam tą okazję do pamiętania o Kṛṣṇie." Jak jest to mile widziane? Widzenie Kṛṣṇy oznacza, że czynimy postęp w życiu duchowym i nie będziemy musieli już cierpieć w niebezpiecznych sytuacjach.