NL/Prabhupada 0260 - Onder dwang van de zintuigen begaan we leven na leven zondige activiteiten
Lecture -- Seattle, September 27, 1968
Probeer te begrijpen hoe sterk de zintuigen in de praktijk zijn. Het is niet zo dat alleen de jongemannen dienaar zijn van de zintuigen. Zelfs vijfenzeventig jaar ouden, tachtig jaar ouden, of mensen op het punt van de dood, ze zijn allemaal dienaren van de zintuigen. De zintuigen zijn nooit tevreden. Dat is het materiële dictatie. Dus ik ben dienaar. Ik ben dienaar van mijn zintuigen en door het dienen van mijn zintuigen ben ik niet tevreden, noch mijn zintuigen voelen zich voldaan, noch zijn ze tevreden over mij. Er is chaos. Dus dit is het probleem. Dus het beste is ... Daarom zegt Kṛṣṇa, Heer Kṛṣṇa zegt:
- sarva-dharmān parityajya
- mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
- ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo
- mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ
- (BG 18.66)
U hebt uw zintuigen zo veel levens gediend, leven na leven, 8.400.000 soorten van het leven. De vogels, ze worden ook bestuurd door de zintuigen. De beesten, ze worden ook bestuurd door de zintuigen. De mannen, mensen en iedereen. De halfgoden, iedereen binnen deze materiële wereld, ze lopen achter hun zintuigen aan, dienen de zintuigen. Maar Kṛṣṇa zegt dat: "Geef je gewoon over aan Mij. Dien Mij gewoon. Dan neem ik de controle van je over." Dat is alles. Aham tvam sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ. Door het dictaat van de zintuigen begaan we zondige activiteiten leven na leven; Daarom verblijven wij in verschillende gradaties qua lichamelijke presentatie. Denk niet dat iedereen dezelfde standaard heeft. Nee. In overeenstemming met het gedane krijgt hij een bepaald lichaam. Deze verschillende lichamen zijn te wijten aan de verschillende gradaties van zintuig bevrediging. Dus zintuig bevrediging is er ook in het leven van een varken. Waarom heeft hij het lichaam van een varken gekregen? Zo wellustig is hij dat hij het verschil niet maakt tussen zijn moeder, zus, of wie dan ook. Dit is de praktijk, je zult het zien. De honden en de varkens, zij zijn zo. In de menselijke samenleving zijn er ook velen die het niet uitmaakt wie de moeder, de zus of wie dan ook is. De zintuigen zijn zo sterk. En dit is de oorzaak van alle ellende, probeer dit te bergijpen. De drievoudige vormen van ellende waar wij aan lijden, waar wij een oplossing voor zoeken, is een gevolg van de dictatie van de zintuigen. Daarom is Kṛṣṇa daar. Kṛṣṇa is daar. Zijn naam is Madana-mohana. Als je probeert om je liefde in plaats van op de zintuigen op Kṛṣṇa te richten, dan zul je resultaat zien. Je zult het onmiddellijk vinden. Sevonmukhe hi jihvādau (Brs. 1.2.234). Dus deze vruchteloze pogingen, van: "Ik wil de heer zijn van alles wat ik zie," "Ik ben de koning van alles wat ik zie,"deze houding moet opgegeven worden. Ieder van ons is in wezen dienaar. Nu, op dit moment, zijn wij dienaar van de zintuigen. Nu, dit dienaarschap moet gericht worden op Kṛṣṇa alleen. Sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ. En op het moment dat je je dienaarschap richt op Kṛṣṇa, dan geleidelijk, als je oprecht wordt, zal Kṛṣṇa zich aan je openbaren, De wederkerigheid in dienst tussen Kṛṣṇa en jezelf zal zo fijn zijn. Of je Hem nu liefhebt als vriend, als meester, als geliefde, of... Er zijn zoveel verschillende manieren. Op zoveel manieren kan je proberen Hem lief te hebben en voelen hoe tevreden je dit zal maken. Dit is de beweging voor Kṛṣṇa bewustzijn. Probeer dit te begrijpen.