NL/Prabhupada 0841 - Spiritueel is er geen verschil tussen verschijnen en verdwijnen
731213 - Lecture Festival Disappearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - Los Angeles
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhūtale
- śrīmate bhaktisiddhānta sarasvatīti nāmine
Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura ging heen van deze materiële wereld op 31 december 1936. Dus bijna veertig jaar geleden.
Dus er zijn twee fasen, prakaṭa en aprakaṭa, verschijnen en verdwijnen. Dus we hoeven niet te treuren om verdwijning want Kṛṣṇa en Kṛṣṇa's toegewijden ... Niet alleen toegewijden, ook niet-toegewijden, niemand verdwijnt. Niemand verdwijnt omdat ieder levend wezen net als Kṛṣṇa eeuwig is. Dat wordt bevestigd in de Vedische literatuur; nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). De beschrijving van de Allerhoogste Heer is dat Hij ook nitya, eeuwig, is en de levende wezens zijn ook eeuwig. Maar Hij is de belangrijkste eeuwige. Nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām.
Dus kwalitatief is er geen verschil tussen Kṛṣṇa en de levende wezens. En kwantitatief is er verschil. Wat is het verschil tussen het enkelvoud nitya en het meervoud nitya? Het meervoud nitya zijn ondergeschikte eeuwige dienaren van het enkelvoud nitya. Net als wanneer je iemand wilt dienen, dus de baas is ook precies als jij. Hij heeft twee handen, twee benen, of dezelfde gevoelens. Hij eet ook. Alles is hetzelfde. Maar het verschil is de baas en de dienaar. Dat is alles. Verder in elk opzicht gelijk.
Dus spiritueel is er geen verschil tussen verschijnen en verdwijnen. Net als materieel gezien, als iemand geboren wordt ... Stel dat je een zoon krijgt dan wordt je heel gelukkig. Als dezelfde zoon overlijdt dan wordt je erg ongelukkig. Dit is materieel. En spiritueel is er niet zo'n verschil tussen verschijnen en verdwijnen.
Dus hoewel dit de verdwijningsdag is van Oṁ Viṣṇupāda Śrī Śrīmad Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura, valt er niets te treuren. Hoewel we gescheidenheid voelen, dat gevoel is er, maar spiritueel is er geen verschil tussen verschijnen en verdwijnen. Er is een lied van Narottama dāsa Ṭhākura; ye anilo prema-dhana. Kent iemand van jullie dat? Kan iemand dat lied zingen? Ye anilo prema-dhana, karuṇā pracura, heno prabhu kothā gelo. Ik herinner me het hele lied niet precies meer. Dat is onze klaagzang, dat ...
Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura bracht deze boodschap om overal te verspreiden. Natuurlijk uitte Śrī Caitanya Mahāprabhu Zijn verlangen dat;
- pṛthivīte āche yata nagarādi-grāma
- sarvatra pracāra haibe mora nāma
- (CB Antya-khaṇḍa 4.126)
Hij voorspelde dat: "Over de hele wereld, zoveel steden en dorpen als er zijn, overal zal Mijn naam bekend worden." De naam van Śrī Caitanya Mahāprabhu. Het wordt nu werkelijk geprobeerd om deze wens van Śrī Caitanya Mahāprabhu uit te voeren.
Hij zei persoonlijk;
- bhārata bhūmīte manuṣya janma haila yāra
- janma sārthaka kari kara para-upakāra
- CC Adi 9.41
Hij wilde dat Zijn naam over de hele wereld verspreid zal worden, in elke stad en dorp. En wie gaat dat doen? Dat vroeg Hij aan iedereen die geboren is in Bhārata-varṣa, India. Het is zijn plicht om allereerst zelf perfect te worden door de filosofie van Śrī Caitanya Mahāprabhu te begrijpen en het dan bekend te maken, te verspreiden. Dit was de plicht van elke Indiër.
De Indiërs, vooral in India hebben ze het voorrecht om te profiteren van de Vedische literatuur. In andere landen heeft men dit voordeel niet. Dus als iemand zijn leven perfect wilt maken dan moet hij zijn voordeel doen met de enorme schatkamer van Indiase spirituele kennis.