TR/Prabhupada 1071 - Eğer Tanrıyla Birliktelik Kurar, Onunla İşbirliği Yaparsak, O Zaman Mutlu Oluruz
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
"Kṛṣṇa"dan bahsettiğimiz zaman bunun mezhepsel bir isim olmadığını hatırlayabiliriz. "Kṛṣṇa" ismi en yüksek zevk anlamına gelir. Yüce Rab'bın tüm zevklerin kaynağı, deposu olduğu teyit edilmiştir. Biz hepimiz zevk özlemi çekiyoruz. Ānandamayo 'bhyāsāt (Vedānta-sūtra 1.1.12). Canlı varlıklar ya da Rab, bilinçle dolu olduğumuzdan, bu sebeple bilincimiz mutluluk peşinde. Mutluluk... Rab da daimi olarak mutludur, ve eğer biz de Rab ile birliktelik kurar, O'nunla işbirliği yapar, O'nun birlikteliğinde yer alırsak, o zaman biz de mutlu oluruz. Rab Vṛndāvana'daki mutluluk dolu meşgalelerini göstermek için bu ölümlü dünyaya iner. Rab Śrī Kṛṣṇa Vṛndāvana'dayken O'nun inek çobanı arkadaşı oğlanlarla, genç kızlarla, arkadaşlarıyla, genç kız arkadaşlarıyla ve Vṛndāvan'ın sakinleriyle olan aktiviteleri, ve O'nun çoçukluğunun inek çobanı işi, ve Rab Kṛṣṇa'nın tüm bu meşgaleleri mutluluk doluydu. Tüm Vṛndāvana, bütün Vṛndāvana halkı onun peşindeydi. Kṛṣṇa'dan başkasını bilmiyorlardı. Hatta Rab Kṛṣṇa Kendi babasını Nanda Mahārāj'ı yarıtanrı İndra'ya ibadette kısıtlamıştır, çünkü O insanların Tanrının Yüce Şahsiyeti'nden başka hiç bir yarıtanrıya ibadet etmelerine gerek olmadığını yerleştirmek istedi. Çünkü hayatın nihai amacı Yüce Rab'bın meskenine geri dönmektir. Rab Kṛṣṇa'nın meskeni Bhagavad-gītā'nın 15. Bölümünün 6. kıtasında açıklanmıştır,
- na tad bhāsayate sūryo
- na śaśāṅko na pāvakaḥ
- yad gatvā na nivartante
- tad dhāma paramaṁ mama
- (BG 15.6)
Şimdi ebedi semanın tanımı... Gökyüzünden bahsettiğimiz zaman, bizim maddi gökyüzüne dair bir algımız olduğu için, bu yüzden gökyüzünü güneşle, ayla, yıldızlarla, bu şekilde düşünüyoruz. Ama Rab ebedi semada güneşe ihtiyaç olmadığını söyler. Na tad bhāsayate sūryo na śaśāṅko na pāvakaḥ (BG 15.6). Ne de ebedi semada aya ihtiyaç vardır. Na pāvakaḥ, aydınlanmak için elektiriğe veya ateşe de ihtiyaç olmadığı anlamına gelir çünkü ruhsal sema zaten brahma-jyotir tarafından aydınlatılır. Brahmajyoti, yasya prabhā (BS 5.40), yüce meskenin ışınları. Artık insanların diğer gezegenlere erişmeye çalıştığı şu günlerde, Yüce Rab'bın meskenini anlamak o kadar da zor değil. Yüce Rab'bın meskeni ruhsal semadadır ve Goloka diye adlandırılır. Brahmā-saṁhitā'da bu çok güzel açıklanmıştır, goloka eva nivasaty akhilātma-bhūtaḥ (BS 5.37). Rab, ebediyen mekanı Goloka'da ikamet ettiği halde, O yine de akhilātma-bhūtaḥ'dır, O'na buradan da yaklaşılabilir. Ve Rab bu nedenle gerçek formunu, sac-cid-ānanda-vigraha (BS 5.1), göstermek için gelir, ki biz hayal etmek zorunda kalmayalım. Hayal etmek söz konusu değildir.