View source for NE/Prabhupada 0307 -कृष्णको बारेमा स्मरण गर्नेमात्र होइन, तर कृष्णको लागि कार्य गर्ने, कृष्णलाई महशुस गर्ने

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Nepali Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0307 - in all Languages]]
[[Category:NE-Quotes - 1968]]
[[Category:NE-Quotes - Lectures, General]]
[[Category:NE-Quotes - in USA]]
[[Category:NE-Quotes - in USA, Seattle]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:You have to fix up your mind not only thinking of Krsna, but also working for Krsna, feeling for Krsna. That is complete meditation. That is called samadhi. Your mind cannot go out|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|0ja-1AAEOG4|कृष्णको बारेमा स्मरण गर्नेमात्र होइन, तर कृष्णको लागि कार्य गर्ने, कृष्णलाई महशुस गर्ने<br/>- Prabhupada 0307 }}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/681002LE.SEA_clip8.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:Lecture -- Seattle, October 2, 1968|Lecture -- Seattle, October 2, 1968]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
प्रभुपाद : तिम्रो मनले भन्यो ,"त्यो नयाँ इस्कोन मन्दिरमा जाऔं, " त्यसैले तिम्रो खुट्टाले तिमीलाई यहाँ त्यायो | मन .... सोच्नु, महशुस गर्नु, चाहनु, यी मनका क्रियाकलापहरु हो | मनले सोच्छ, महशुस गर्छ र तिनीहरुले काम गर्छन् | त्यसैले तिमीले आफ्नो मनलाई कृष्णको बारेमा स्मरण गर्नमात्र होइन, तर कृष्णको लागि कार्य गर्न, कृष्णलाई महशुस गर्न पनि प्रयोग गर्नुपर्छ | त्यो पूर्ण ध्यान हो | त्यसलाई समाधि भनिन्छ | तिम्रो मन नियन्त्रण बाहिर जाँदैन | तिमीले आफ्नो मन यसरीलाई व्यस्त राख्नुपर्छ कि मनले सधैं कृष्णको बारेमा सोच्छ, कृष्णलाई महशुस गर्छ र कृष्णको लागि कार्य गर्छ | त्यो पूर्ण ध्यान हो | 

युवा (२): आफ्नो आँखाले के गर्ने ? आँखा बन्द गर्ने ? 

प्रभुपाद : हो, आँखा पनि एउटा इन्द्रिय हो | मन सामान्य इन्द्रिय हो र राज्यपालको अधिनमा, धेरै मातहतका र तल्लो तहका कर्मचारी हुन्छन् | आँखा, हात, खुट्टा, जिब्रो, दश इन्द्रियहरु, तिनीहरु मनको निर्देशनमा कार्यरत छन् | त्यसैले मन इन्द्रियको माध्यमबाट प्रस्तुत हुन्छ | त्यसैले जबसम्म तिमीले आफ्नो इन्द्रियहरुलाई मनले सोचे अनुरुप तथा महशुस गरे अनुरुप संग्लग्न गराउँदैनौ, तबसम्म कुनै पूर्णता प्राप्त हुँदैन | केही विचलन हुनेछ | यदि तिम्रो मनले कृष्णको बारेमा सोच्छ र तिम्रो आँखाले अरु केहि हेर्दैछ भने कुनै व्यवधान वा विरोधाभाष उत्पन्न हुन्छ | त्यसैले तिमीले सर्वप्रथम आफ्नो मनलाई कृष्णामा एकाग्र पार्नुपर्छ, तब अरु सबै इन्द्रियहरु कृष्णको सेवामा संग्लग्न हुनेछन् | यो हो भक्ति | सर्वोपाधि-विनिर्मुक्तमं तत्-परत्वेन निर्मलम हृषीकेण हृषीकेश- सेवनम् भक्तिर उच्यते ([[vanisource:cc madhya 19.170|चै च मध्य १९|१७०]]) हृषीक भनेको इन्द्रिय | जब हामीले आफ्ना इन्द्रियहरुलाई इन्द्रियका मालिकको सेवामा संग्लग्न गराउँछौं.... कृष्णलाई हृषीकेश भनिन्छ, अथवा इन्द्रियहरुका स्वामी | इन्द्रियहरुका स्वामी, यो बुझ्ने प्रयास गर | जस्तै यो हात | यो हात राम्ररी कार्यरत छ, तर यदि हातमा पक्षाघात भयो भने अथवा कृष्णले शक्ति फिर्ता लिनुभयो भने तिम्रो हात बेकार हुन्छ | तिमीले त्यसलाई पुनर्स्थापना गर्न सक्दैनौ | त्यसैले तिमी आफ्नो हातको मालिक होइनौ | तिमीले गलत रुपमा सोच्दैछौ कि "म हातको स्वामी हुँ |" तर वास्तवमा, तिमी स्वामी होइनौ | स्वामी कृष्ण हुनुहुन्छ | त्यसैले जब तिम्रा इन्द्रियहरु तिनका स्वामीको सेवामा संग्लग्न हुन्छन्, त्यसलाई भक्ति अथवा भक्तिमय सेवा भनिन्छ | अहिले इन्द्रियहरु मेरा उपाधिमा संग्लग्न छन् | म सोच्दैछु कि "मेरो शरीर आफ्नी श्रीमती वा अरु कसैको सन्तुष्टिको लागि हो," अन्य धेरै कुराहरुओक लागि हो,"मेरो देश, मेरो समाज |" यो उपाधि हो | तर जब तिमी अध्यात्मिक स्तरमा पुग्छौ, तिमीले बुझ्छौ कि "म भगवानको अंश हुँ; तसर्थ मेरा गतिविधिहरुको लक्ष्य भगवानको सन्तुष्टि हुनुपर्छ |" त्यो भक्ति हो | सर्वोपाधि-विनिर्मुक्तम् ([[vanisource:cc madhya 19.170|चै च मध्य १९|१७०]]), सबै उपाधिबाट मुक्त हुनु | जब तिम्रा इन्द्रीयहरू शुद्ध हुन्छन्, र जब ती इन्द्रीयहरू तिनका मालिकको सेवामा प्रयोग हुन्छन्, त्यसलाई कृष्ण भावनामा कार्य गर्नु भनिन्छ | तिम्रो प्रश्न के छ ? ध्यान, मनको संग्लग्नटा त्यस प्रकार हुनुपर्छ | तब त्यो पूर्ण हुन्छ | अन्यथा, मन यति चन्चल र परिवर्तनशिल हुन्छ कि यदि तिमीले यसलाई कुनै विन्दुमा केन्द्रित गराएनौ भने... केन्द्रित बनाउनु भनेको... मन केहि कार्य गर्न चाहन्छ किनकि मनको लक्षण भनेको सोच्नु, महशुस गर्नु र चाहनु हो | त्यसैले तिमीले आफ्नो मनलाई यसरी अभ्यास गराउनुपर्छ कि तिमीले कृष्णको बारेमा सोच्नेछौ, तिमीले कृष्णलाई महशुस गर्नेछौ, तिमीले कृष्णको लागि कार्य गर्नेछौ | तब त्यो समाधि हो | त्यो पूर्ण ध्यान हो |

<!-- END TRANSLATED TEXT -->