View source for OR/Prabhupada 0516 - ତୁମେ ସ୍ୱାଧୀନତାର ଜୀବନ ହାସଲ କରିପାରିବ, ଏହା କାହାଣୀ କିମ୍ବା କାଳ୍ପନିକ ନୁହେଁ

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Oriya Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0516 - in all Languages]]
[[Category:OR-Quotes - 1968]]
[[Category:OR-Quotes - Lectures, Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:OR-Quotes - in USA]]
[[Category:OR-Quotes - in USA, Los Angeles]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|English|Prabhupada 0515 - You Cannot be Happy, Sir, So Long you Have Got this Material Body|0515|Prabhupada 0517 - Not that Because You are Born in a Rich Family, You'll be Immune from Diseases|0517}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:Our activities are conditioned, not free. But you can attain a life of freedom, life of unlimited energy, unlimited happiness, unlimited bliss. There is possibility. This is not story or fiction|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|TtYoQuBJAts|You Can Attain a Life of Freedom - This is not Story or Fiction<br />- Prabhupāda 0516}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/681202BG.LA_clip01.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:Lecture on BG 7.1 -- Los Angeles, December 2, 1968|Lecture on BG 7.1 -- Los Angeles, December 2, 1968]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<p>ପ୍ରଭୁପାଦ: ଗୋବିନ୍ଦମ୍ ଆଦି-ପୁରୁଷଂ ତଂ ଅହଂ ଭଜାମି (ବ୍ର.ସଂ.  ୫.୨୯) । </p>
<p>ଭକ୍ତ: ଗୋବିନ୍ଦମ୍ ଆଦି-ପୁରୁଷଂ ତଂ ଅହଂ ଭଜାମି। </p>
<p>ପ୍ରଭୁପାଦ: ତେଣୁ ଆମେ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ପରମପୁରୁଷଙ୍କର ପୂଜା କରୁଛୁ। ତାହା ହେଉଛି ଆମର କାମ । ଗୋବିନ୍ଦାଙ୍କୁ ପୂଜା କରିବାର ପ୍ରଭାବ କ’ଣ? ଯେପରି ଲୋକମାନେ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହକୁ ଯିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି, ବହୁତ ଛୋଟ ପ୍ରୟାସ । ଏପରିକି ସେମାନେ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହକୁ ଯାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ଅଧିକ ଲାଭବାନ ହେବେ ନାହିଁ, କାରଣ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହ 200 ଡିଗ୍ରୀ ତଳେ, ଶୂନ ପଏଣ୍ଟ । ତେଣୁ ଆମେ ଏହି ଗ୍ରହର ଶୀତଳ ଜଳବାୟୁକୁ ସହ୍ୟ କରିପାରିବୁ ନାହିଁ, ଯଦିଓ ଆମେ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହକୁ ଯିବା, କିପରି ଉପକୃତ ହେବ? ଏବଂ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହ ହେଉଛି ନିକଟତମ ଗ୍ରହ । ଅନ୍ୟ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଗ୍ରହ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ଏବଂ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସର୍ବୋଚ୍ଚ, ସବୁ ଠାରୁ ଉଚ୍ଚତମ ଗ୍ରହରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ, ଏହା ଚାଳିଶ ହଜାର ବର୍ଷ ଲାଗିବ । ଆଉ କିଏ ଚାଳିଶ ହଜାର ବର୍ଷ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଯାଉଛି, ଯାଇକି ଫେରି ଆସିବାକୁ? </p>
<p>ଏଗୁଡିକ ବ୍ୟବହାରିକ ଅସୁବିଧା, ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ଆମକୁ ବଦ୍ଧ ଆତ୍ମା କୁହାଯାଏ । ଆମର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ସର୍ତ୍ତମୂଳକ, ମାଗଣା ନୁହେଁ । କିନ୍ତୁ ତୁମେ ସ୍ୱାଧୀନତାର ଜୀବନ ହାସଲ କରିପାରିବ, ଅସୀମିତ ଶକ୍ତିର ଜୀବନ, ଅସୀମିତ ସୁଖ, ଅସୀମିତ ପ୍ରସନ୍ନତା । ସମ୍ଭାବନା ଅଛି । ଏହା କାହାଣୀ କିମ୍ବା କାଳ୍ପନିକ ନୁହେଁ । ଏହି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଭିତରେ ଆମେ ଅନେକ ଗ୍ରହ ଦେଖୁ । ଆମ ପାଖରେ ଏତେଗୁଡ଼ିଏ ଉଡ଼ନ୍ତା  ଯାନ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଆମେ ନିକଟତମ ସ୍ଥାନକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇପାରିବା ନାହିଁ । ଆମେ ବହୁତ ସୀମିତ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆମେ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କୁ ପୂଜା କରୁ, ତେବେ ଏହା ସମ୍ଭବ। ଆପଣ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇପାରିବେ । ଆମେ ଆମର ଛୋଟ ବୁକଲେଟ୍ ରେ ଏହି ବିବୃତ୍ତି ଲେଖିଛୁ, ଅନ୍ୟ ଗ୍ରହମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସହଜ ଯାତ୍ରା । ଏହା ସମ୍ଭବ । ଭାବ ନାହିଁ ଯେ ଏହି ଗ୍ରହଟି ସବୁ କିଛି । ସେଠାରେ ବହୁତ, ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅତି ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରହ ଅଛି । ସେଠାରେ ସୁଖର ମାନ, ଭୋଗର ମାନ, ଆମେ ଏଠାରେ ଉପଭୋଗ କରୁଥିବା ଠାରୁ ବହୁତ ଗୁଣରେ ଅଧିକ । ତେବେ ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ? </p>
<p>ମୁଁ ଭଗବଦ୍-ଗୀତାର ସପ୍ତମ ଅଧ୍ୟାୟ ପଢିବି, ଯାହା ଗୋବିନ୍ଦ ନିଜେ କହିଛନ୍ତି । ଭଗବଦ୍-ଗୀତା, ସପ୍ତମ ଅଧ୍ୟାୟ । ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ କହୁଛନ୍ତି, :ମୟ୍ୟାସକ୍ତ-ମନାଃ ପାର୍ଥ 
:ଯୋଗଂ ଯୁଞ୍ଜନ୍ମଦାଶ୍ରୟଃ । 
:ଅସଂଶୟଂ ସମଗ୍ରଂ ମାଂ 
:ଯଥା ଜ୍ଞାସ୍ୟସି ତଚ୍ଛୃଣୁ ॥ 
:([[Vanisource:BG 7.1 (1972)|ଭ.ଗୀ. ୭.୧]]) 
<p>ବର୍ତ୍ତମାନ, ଏଠାରେ ଯୋଗ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଛି । କେଉଁ ପ୍ରକାର ଯୋଗ କୃଷ୍ଣ ସୁପାରିଶ କରୁଛି? ମୟ୍ୟାସକ୍ତ-ମନାଃ। ମନକୁ ସର୍ବଦା କୃଷ୍ଣ ସହିତ ସଂଲଗ୍ନ ରଖିବା, ଏହି ଯୋଗ ପ୍ରଣାଳୀ । ଏହି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ହେଉଛି ଯୋଗ ପ୍ରଣାଳୀ । ଆଜିକାଲି, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ମନକୁ ଏକାଗ୍ର କରୁଛନ୍ତି, କିଛି ଶୂନ୍ୟ, ନିରାକାର ଉପରେ, ନିଜ ନିର୍ଧାରଣ ଅନୁଯାୟୀ । ପ୍ରକୃତ ପ୍ରକ୍ରିୟା ହେଉଛି ମନକୁ କାହା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା । କିନ୍ତୁ ତାହା କିଛି, ଯଦି ଆମେ ଏହାକୁ ଶୂନ୍ୟ କରିବା, ସେହି ଉପାୟରେ ଆମ ମନକୁ ଏକାଗ୍ର କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟକର । ଦ୍ୱାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟରେ ଭଗବଦ୍-ଗୀତାରେ ମଧ୍ୟ ଏହା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଛି: କ୍ଲେଶୋ ଽଧିକତରସ୍ତେଷାମବ୍ୟକ୍ତାସକ୍ତ-ଚେତସାମ୍ । ([[Vanisource:BG 12.5 (1972)|ଭ.ଗୀ. ୧୨.୫]]) ଯେଉଁମାନେ ନିରାକାର ଏବଂ ଶୂନ୍ୟ ବିଷୟରେ ଧ୍ୟାନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି, ପରମପୁରୁଷଙ୍କ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ସେମାନଙ୍କର ଅସୁବିଧା ଅଧିକ । ଏହାକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଛି । କାହିଁକି? ଅବ୍ୟକ୍ତା ହି ଗତିର୍ଦୁଃଖଂ ଦେହବଦ୍ଭିରବାପ୍ୟତେ । ଆମେ ଆମର ମନକୁ ନିରାକାର ଉପରେ ଏକାଗ୍ର କରିପାରିବା ନାହିଁ । ଯଦି ତୁମେ ତୁମର ସାଙ୍ଗ ବିଷୟରେ ଭାବୁଛ, ଯଦି ତୁମେ ତୁମର ବାପା, ମା ବିଷୟରେ ଭାବୁଛ, କିମ୍ବା ଯାହାକୁ ତୁମେ ଭଲ ପାଅ, ତୁମେ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି ଭାବନ ଜାରି ରଖିପାରିବ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମର ମନ ସ୍ଥିର କରିବାକୁ ତୁମର କୌଣସି ବସ୍ତୁ ନାହିଁ, ତେବେ ଏହା ବହୁତ କଷ୍ଟକର । କିନ୍ତୁ ଲୋକଙ୍କୁ କିଛି ଶୂନ୍ୟ ଏବଂ ନିରାକାର ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଉଛି । </p>
<!-- END TRANSLATED TEXT -->