View source for NE/Prabhupada 0272 - भक्ति दिव्य हुन्छ

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Nepali Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0272 - in all Languages]]
[[Category:NE-Quotes - 1973]]
[[Category:NE-Quotes - Lectures, Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:NE-Quotes - in United Kingdom]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Nepali|NE/Prabhupada 0271 - कृष्णको नाम अच्युत हो|0271|NE/Prabhupada 0273 - आर्य-समान भनेको कृष्ण भावनाभावित व्यक्ति|0273}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:When one is in goodness, he's sober. He can understand what is the value of life, how one should live, what is the aim of life, what is the goal of life. That goal of life is to understand Brahman|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|TdOuWwM0MAc|भक्ति दिव्य हुन्छ- Prabhupada 0272}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/730807BG.LON_clip3.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:730807 - Lecture BG 02.07 - London|Lecture on BG 2.7 -- London, August 7, 1973]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->

यी मूर्ख क्रियाकलाप हुन् | तर जब मानिस सत्त्व गुणमा हुन्छ, ऊ धीर हुन्छ | उसलाई थाहा हुन्छ कि जीवनको महत्व के हो, हामी कसरी बाँच्नुपर्छ, जीवनको लक्ष्य के हो, जीवनको उद्देश्य के हो ? जीवनको लक्ष्य भनेको ब्रह्मलाई बुझ्नु हो | ब्रह्म जानातीति ब्राह्मणः | त्यसैले सत्त्व गुण भनेको ब्राह्मण | त्यसैगरी, क्षेत्रीय | त्यो गुण-कर्म-विभागशः. हो | गुण | गुणको पनि ख्याल गर्नुपर्छ | तसर्थ श्री कृष्णले भन्नुहुन्छ: चातुर् वर्ण्यं मया सृष्टं गुण-कर्म-विभागशः ([[Vanisource:BG 4.13 (1972)|भ गी ४।१३]]) | हामी कुनै गुणको प्रभावमा छौं | यो धेरै कठिन हुन्छ | तर हामीले तत्काल सबै गुण पार गर्न सक्छौं | तत्काल | कसरी ? भक्ति योगको माध्यमबाट | स गुणान् समतीत्यैतान् ब्रह्म-भूयाय कल्पते ([[Vanisource:BG 14.26 (1972)|भ गी १४।२६]]) | यदि तिमीले भक्ति योग ग्रहण गर्छौ भने तिमी प्रभावमा पर्दैनौ, सत्त्व, रजो वा तमो गुणमध्ये कुनैको प्रभावमा पर्दैनौ | त्यो पनि भगवद्-गीतमा बताइएको छ: मां च अव्यभिचारिणी भक्ति-योगेन सेवते | जो कृष्णको भक्तिमय सेवामा संग्लग्न हुन्छ, अव्यभिचारिणी, कुनै विचलन बिना, दृढ, धर्मनिष्ठ एकाग्रताका साथ, त्यस्तो मानिस, मां चाव्यभिचारिणी योगेन, मां च अव्यभिचारेण योगेन भजते मां स गुणान् समतीत्य्ऐतान् ([[Vanisource:BG 14.26 (1972)|भ गी १४।२६]]) | ऊ तत्काल स्मपूर्ण गुणहरुभन्दा दिव्य हुन्छ | भक्तिमय सेवा यी भौतिक गुणहरुको प्रभावमा हुँदैन | त्यो दिव्य हुन्छ | भक्ति दिव्य हुन्छ | त्यसैले भक्ति बिना हामीले कृष्ण अथवा भगवानलाई बुझ्न सक्दैनौं | भक्त्या मां अभिजानाति ([[Vanisource:BG 18.55 (1972)|भ गी १८|५५]]) | केवल भक्त्या मां अभिजानाति | अन्यथा, यो सम्भव छैन | भक्त्या मां अभिजानाति यावन् यस् चास्मि तत्त्वतः | यदि तिमी भगवानलाई वास्तविक रुपमा बुझ्न चाहन्छौ भने तिमीले भक्ति मार्गको अनुसरण गर्नुपर्छ | त्यसपछि तिमी दिव्य हुन्छौ | त्यसैले श्रीमद् भागवतममा नारदलेभन्नुहुन्छ: त्यक्त्वा स्व-धर्मं चरणाम्बुजं हरेर् ([[Vanisource:SB 1.5.17|श्री भा १।५।१७]]) | यदि कसैले भावुक भएर गुण अनुरुपको आफ्नो कार्य त्याग्छ भने... त्यसलाई स्वधर्म भनिन्छ... स्वधर्म भनेको आफ्नो गुण अनुरुपको कर्तव्य | त्यसलाई स्वधर्म भनिन्छ | ब्राह्मण, क्षत्रिय, वैश्य, शूद्रलाई विभाजन गरिएको छ, गुण-कर्म-विभागशः ([[Vanisource:BG 4.13 (1972)|भ गी ४।१३]]), गुण र कर्मद्वारा | 

यहाँ अर्जुनले भन्छन्, कार्पण्य-दोषोपहतः-स्वभावः (भ गी २|७) | "म क्षत्रिय हुँ |" उनले बुझ्छन् कि: "म गलत गर्दैछु | म युद्ध गर्न अस्वीकार गर्दैछु | तसर्थ यो कार्पण्य-दोष हो, कृपण |" कृपण भनेको मसँग खर्च गर्न केहि धन छ, तर यदि मैले यसलाई खर्च गरिनँ भने यसलाई लोभ, कृपणता भनिन्छ | दुई स्तरका मानिसहरु छन्, ब्राह्मण र शुद्र | ब्राह्मण भनेको ऊ कृपण हुँदैन | ऊसँग मानव जीवनको सदुपयोग गर्ने मौका हुन्छ, लाखौँ डलर बराबरको मूल्य भएको... तर उसले यसको सदुपयोग गर्दैन | केवल हेरेर बस्छ: " म कति राम्रो छु |" त्यति मात्र | आफ्नो सुन्दरता वा आफ्नो धनको प्रयोग गर..... त्यो ब्राह्मण हो, उदार |

<!-- END TRANSLATED TEXT -->