View source for PL/Prabhupada 0490 - W łonie matki, w ściśniętych warunkach przez tak wiele miesięcy

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Polish Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0490 - in all Languages]]
[[Category:PL-Quotes - 1974]]
[[Category:PL-Quotes - Lectures, Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:PL-Quotes - in Germany]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 0489 - Poprzez intonowanie na ulicy rozprowadzasz słodkie kulki|0489|PL/Prabhupada 0491 - Spotyka mnie tyle nieszczęść wbrew mojej woli|0491}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:To take birth either as a dog or as a king, the distress is the same. There is no difference because the dog has to keep itself within the womb of the mother in an airtight condition for so many months|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|O_lQ3QgMg8s|W łonie matki, w ściśniętych warunkach przez tak wiele miesięcy<br />- Prabhupāda 0490}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/740621BG.GER_clip1.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:Lecture on BG 2.14 -- Germany, June 21, 1974|Lecture on BG 2.14 -- Germany, June 21, 1974]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
W poprzednim wersecie zostało opisane, że "dehino smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā": ([[Vanisource:BG 2.13 (1972)|BG 2.13]]) "Przenosimy się z jednego ciała do drugiego. Dokładnie tak, jak przechodzimy od ciała dziecka do ciała chłopca, z ciała chłopca do ciała młodzieńca. Podobnie, przechodzimy przez to ciało i przyjmujemy inne ciało ". Teraz kwestia cierpienia i szczęścia. Cierpienie i szczęście - w zależności od ciała. Bardzo bogaty człowiek znajduje się w wygodniejszej sytuacji. Wspólna rozpacz i nieszczęście, to wspólne. Co to jest wspólne? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣāududśanam ([[Vanisource:BG 13.8-12 (1972)|BG 13.9]]). Rodzić się jako pies lub król, cierpienie jest takie samo. Nie ma żadnej różnicy, ponieważ pies musi pozostać w łonie matki, W ciężkich warunkach przez tak wiele miesięcy, a człowiek, albo jest królem, albo kimkolwiek innym, również przeżywa ten ucisk. Nie ma żadnych wymówek. Ponieważ rodzisz się w rodzinie króla, to nie znaczy że będąc ściśniętym w łonie matki, cierpienie jest mniejsze, a ponieważ ktoś inny rodzi się w łonie psa, dlatego on jest wielki. Nie. To jest to samo. Podobnie, w chwili śmierci ... W chwili śmierci jest wielka rozpacz. Jest taka siła, że ktoś musi opuścić to ciało. Podobnie jak wtedy, gdy cierpienie staje się bardzo silne, popełnia się samobójstwo. Nie może tolerować: "Zabij to ciało".

Więc nikt nie chce opuszczać tego ciała, ale cierpienie jest tak silne, że ktoś jest zmuszony opuścić to ciało. To się nazywa śmierć. W Bhagavad-gīcie znajdziesz, że mrtyuh sarva-haraś ca aham. Kṛṣṇa mówi, że "jestem śmiercią". A jakie jest znaczenie śmierci? Śmierć oznacza "Zabieram wszystko. Biorę jego ciało, biorę jego towarzystwo, biorę jego kraj, Biorę jego społeczeństwo, biorę jego konto w banku i wszystko się kończy. " Sarva-haraḥ. Sarva znaczy wszystko. Wszyscy starają się zgromadzić duże saldo bankowe i duży dom, wielką rodzinę, duży samochód ... Ale wraz ze śmiercią wszystko jest skończone. To wielki niepokój. Czasami ktoś płacze. Zobaczysz to w chwili śmierci, w śpiączce,  z jego oka, wychodzą łzy. Myśli: "Zrobiłem tak wiele rzeczy tak dobrze, aby żyć wygodnie, a teraz tracę wszystko". Wielka rozpacz. Znałem jednego przyjaciela w Allahabadzie. Był bardzo bogatym człowiekiem. Miał tylko pięćdziesiąt cztery lata. Więc prosił, płacząc, doktorze, "Doktorze, czy możesz dać mi co najmniej cztery lata życia? Miałem plan. Chciałem to dokończyć. " Co może zrobić lekarz? "To niemożliwe, proszę pana. Musisz odejść." Ale ci głupi ludzie, nie wiedzą. Ale musimy tolerować. Musimy tolerować. To jest tutaj zalecane, że "Ponieważ macie to materialne ciało, musisz tolerować, bycie w łonie matki. " Potem wyjście. Potem nie możesz mówić. Przypuśćmy, że jestem małym dzieckiem, a jakiś robak mnie gryzie. Nie mogę powiedzieć "Mamo" - ponieważ w tym czasie nie mogę mówić - "coś mnie gryzie na plecach". Płaczę, a matka myśli, że "Dziecko jest głodne, daj mu mleko". (śmiech) Zobacz, to ... Chcę czegoś, a dostaję coś innego. To jest fakt. Dlaczego dziecko płacze? Czuje się nieswojo. W ten sposób się dorasta. Potem nie chce iść do szkoły. Jestem zmuszony iść do szkoły. Tak. Przynajmniej ja byłem taki. (śmiech) Nigdy nie chciałem iść do szkoły. Mój ojciec był bardzo dobry. "No dobrze, dlaczego nie chodzisz do szkoły?" Mówiłem: "Pójdę jutro". "W porządku." Ale moja matka była bardzo ostrożna. Być może, gdyby moja matka nie była zbyt surowa, nie zdobyłbym żadnego wykształcenia. Mój ojciec był bardzo pobłażliwy. Więc kiedyś mnie zmuszała. Jeden człowiek zabierał mnie do szkoły. W rzeczywistości dzieci nie chcą chodzić do szkoły. Chcą się bawić. Wbrew woli dziecko musi iść do szkoły. Potem są egzaminy, nie tylko chodzenie do szkoły. 
<!-- END TRANSLATED TEXT -->