NL/BG 18.39

Bhagavad-gītā zoals ze is - Hoofdstuk 18: Conclusie: De volmaaktheid van onthechting

BG 18.38 - BG 18.40

Śrī Śrīmad A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupāda

VERS 39

यदग्रे चानुबन्धे च सुखं मोहनमात्मनः ।

निद्रालस्यप्रमादोत्थं तत्तामसमुदाहृतम् ॥३९॥

yad agre cānubandhe ca

sukhaṁ mohanam ātmanaḥ

nidrālasya-pramādotthaṁ

tat tāmasam udāhṛtam

WOORD-VOOR-WOORD-VERTALINGEN

yat — dat wat; agre — in het begin; ca — ook; anubandhe — uiteindelijk; ca — ook; sukham — geluk; mohanam — illusoir; ātmanaḥ — van het zelf; nidrā — slaap; ālasya — luiheid; pramāda — en illusie; uttham — voortkomend uit; tat — dat; tāmasam — in de hoedanigheid onwetendheid; udāhṛtam — wordt genoemd.

VERTALING

En het geluk dat blind is voor zelfrealisatie, dat van begin tot eind denkbeeldig is en dat voortkomt uit slaap, luiheid en illusie, wordt geluk in de hoedanigheid onwetendheid genoemd.

COMMENTAAR

Wie zijn geluk uit luiheid en slaap haalt, bevindt zich beslist in de hoedanigheid duisternis of onwetendheid, en wie er geen idee van heeft hoe hij wel en niet moet handelen, bevindt zich ook in de hoedanigheid onwetendheid. Voor een persoon in de hoedanigheid onwetendheid is alles illusie. Zowel in het begin als aan het eind is er voor hem geen sprake van geluk. Voor iemand in de hoedanigheid hartstocht mag er in het begin misschien een soort kortstondig geluk zijn en aan het eind ellende, maar voor iemand in de hoedanigheid onwetendheid is er alleen maar ellende, zowel in het begin als aan het eind.

BG 18.38 - BG 18.40