ES/SB 5.26.28: Difference between revisions

(Srimad-Bhagavatam Compile Form edit)
 
No edit summary
 
Line 15: Line 15:
<div class="verse">
<div class="verse">
:yas tv iha vā anṛtaṁ vadati sākṣye dravya-vinimaye dāne vā kathañcit
:yas tv iha vā anṛtaṁ vadati sākṣye dravya-vinimaye dāne vā kathañcit
:sa vai pretya narake ’vīcimaty adhaḥ-śirā niravakāśe yojanaśatocchrāyād
:sa vai pretya narake ’vīcimaty adhaḥ-śirā niravakāśe yojana-
:giri-mūrdhnaḥ sampātyate yatra jalam iva sthalam
:śatocchrāyād giri-mūrdhnaḥ sampātyate yatra jalam iva sthalam
:aśma-pṛṣṭham avabhāsate tad avīcimat tilaśo viśīryamāṇa-śarīro na
:aśma-pṛṣṭham avabhāsate tad avīcimat tilaśo viśīryamāṇa-śarīro na
:mriyamāṇaḥ punar āropito nipatati.
:mriyamāṇaḥ punar āropito nipatati.

Latest revision as of 06:54, 20 October 2018


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 28

yas tv iha vā anṛtaṁ vadati sākṣye dravya-vinimaye dāne vā kathañcit
sa vai pretya narake ’vīcimaty adhaḥ-śirā niravakāśe yojana-
śatocchrāyād giri-mūrdhnaḥ sampātyate yatra jalam iva sthalam
aśma-pṛṣṭham avabhāsate tad avīcimat tilaśo viśīryamāṇa-śarīro na
mriyamāṇaḥ punar āropito nipatati.


PALABRA POR PALABRA

yaḥ—todo el que; tu—pero; iha—en esta vida; —o; anṛtam—una mentira; vadati—habla; sākṣye—prestando testimonio; dravya-vinimaye—a cambio de bienes; dāne—al dar caridad; —o; kathañcit—de algún modo; saḥ—esa persona; vai—en verdad; pretya—después de morir; narake—en el infierno; avīcimati—llamado Avīcimat (que no tiene agua); adhaḥ-śirāḥ—con la cabeza hacia abajo; niravakāśe—sin sostén; yojana-śata—de mil trescientos kilómetros; ucchrāyāt—con una altura de; giri—de una montaña; mūrdhnaḥ—de la cima; sampātyate—es arrojado; yatra—donde; jalam iva—como agua; sthalam—tierra; aśma-pṛṣṭham—con una superficie de piedra; avabhāsate—parece; tat—ese; avīcimat—sin agua ni olas; tilaśaḥ—en trozos tan pequeños como semillas; viśīryamāṇa—roto; śarīraḥ—el cuerpo; na mriyamāṇaḥ—sin morir; punaḥ—de nuevo; āropitaḥ—subido a la cima; nipatati—cae.


TRADUCCIÓN

La persona que en esta vida presta falso testimonio, o miente en sus relaciones comerciales o al dar caridad, después de morir recibe un severo castigo de los agentes de Yamarāja, quienes le conducen a la cima de una montaña de mil trescientos kilómetros de alto y lo arrojan de cabeza al infierno Avīcimat. En ese infierno no existe protección, y las duras piedras que lo forman son como olas en el mar. En él, sin embargo, no hay agua, por lo cual recibe el nombre de Avīcimat [sin agua]. El pecador es arrojado una y otra vez desde la cima de la montaña, y su cuerpo queda roto en pequeños pedazos; sin embargo, no muere, y tiene que pasar una y otra vez por el mismo suplicio.