PL/Prabhupada 0930 - Wynoście się z tych materialnych warunków. Wtedy zacznie się prawdziwe, wieczne życie: Difference between revisions
(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Polish Pages with Videos Category:Polish Pages - 207 Live Videos Category:Prabhupada 0930 - in all Languages Category:...") |
m (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
[[Category:Polish Language]] | [[Category:Polish Language]] | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | |||
{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 0929 - Kąpiel też nie jest w praktyce, może raz w tygodniu|0929|PL/Prabhupada 0931 - Jak nienarodzony może umrzeć? Nie ma kwestii śmierci|0931}} | |||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | |||
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | ||
<div class="center"> | <div class="center"> | ||
| Line 17: | Line 20: | ||
<!-- BEGIN VIDEO LINK --> | <!-- BEGIN VIDEO LINK --> | ||
{{youtube_right| | {{youtube_right|8EZ9cRGexW4|Wynoście się z tych materialnych warunków. Wtedy zacznie się prawdziwe, wieczne życie. <br/>- Prabhupāda 0930}} | ||
<!-- END VIDEO LINK --> | <!-- END VIDEO LINK --> | ||
<!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page --> | <!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page --> | ||
<mp3player> | <mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/730424SB-LOS_ANGELES_clip2.mp3</mp3player> | ||
<!-- END AUDIO LINK --> | <!-- END AUDIO LINK --> | ||
| Line 31: | Line 34: | ||
Krytyka nie jest naszym zajęciem, ale symptomy Kali-yugi są bardzo, bardzo ciężkie, i jeszcze się zwiększą. Przeżyliśmy zaledwie 5000 lat w Kali-yudze, a jej długość to 432000 lat, z czego minęło zaledwie 5000 lat. Po 5000 lat widzimy tyle trudności, a im bardziej ona postępuje, tym będzie trudniej. Najlepiej, jeśli skończycie świadomość Kṛṣṇy i wrócicie do domu, do Boga. To was ocali. Jeśli tu wrócimy, to trudności jeszcze na nas czekają. Musimy cierpieć coraz bardziej. Kṛṣṇa jest tu opisany jako Aja. Ajo 'pi sann avyayātmā bhūtānām īśvaro 'pi san. Mówi o tym Bhagavad-gītā. Ajo 'pi. "Jestem nienarodzony." Tak. Kṛṣṇa jest nienarodzony. My też jesteśmy nienarodzeni. Różnica jest taka, że my uwikłaliśmy się w to materialne ciało. Dlatego nie możemy utrzymać nienarodzonej pozycji. Musimy się narodzić, przejść z jednego ciała do drugiego, i nie ma gwarancji, jaki rodzaj ciała dostaniesz znowu. | Krytyka nie jest naszym zajęciem, ale symptomy Kali-yugi są bardzo, bardzo ciężkie, i jeszcze się zwiększą. Przeżyliśmy zaledwie 5000 lat w Kali-yudze, a jej długość to 432000 lat, z czego minęło zaledwie 5000 lat. Po 5000 lat widzimy tyle trudności, a im bardziej ona postępuje, tym będzie trudniej. Najlepiej, jeśli skończycie świadomość Kṛṣṇy i wrócicie do domu, do Boga. To was ocali. Jeśli tu wrócimy, to trudności jeszcze na nas czekają. Musimy cierpieć coraz bardziej. Kṛṣṇa jest tu opisany jako Aja. Ajo 'pi sann avyayātmā bhūtānām īśvaro 'pi san. Mówi o tym Bhagavad-gītā. Ajo 'pi. "Jestem nienarodzony." Tak. Kṛṣṇa jest nienarodzony. My też jesteśmy nienarodzeni. Różnica jest taka, że my uwikłaliśmy się w to materialne ciało. Dlatego nie możemy utrzymać nienarodzonej pozycji. Musimy się narodzić, przejść z jednego ciała do drugiego, i nie ma gwarancji, jaki rodzaj ciała dostaniesz znowu. | ||
Tak jak w tym życiu przyjmujemy jedno ciało po drugim. Dziecko porzuca swe dziecięce ciało i przyjmuje nastoletnie. Potem porzuca to i przyjmuje dorosłe. Podobnie, gdy porzucamy to stare ciało, to naturalnie wnioskujemy, że przychodzi kolejne. Ponownie ciało dziecka. Tak jak ze zmianami w porach roku. Po wiośnie przychodzi lato, po lecie jesień, a po jesieni zima. Lub po dniu przychodzi noc, po nocy dzień. To są cykle, podobnie my zmieniamy ciała na kolejne. Naturalny wniosek jest taki, że po zmianie tego ciała, dostanę kolejne. Bhūtvā bhūtvā pralīyate ([[Vanisource:BG 8.19|BG 8.19]]). Jest to logiczne i popierane przez śāstra, oraz wypowiedziane przez największy autorytet, Kṛṣṇę. Dlaczego nie mielibyście tego przyjąć? Jeśli nie przyjmiecie, to jest to głupota. Jeśli sądzicie, że nie ma życia po śmierci, jest to głupotą. Istnieje życie po śmierci. Ponieważ przyjmujemy jedno ciało po drugim od niepamiętnych czasów, nie wyobrażamy sobie, że istnieje życie wieczne. Jest to dla nas trudne. Tak jak chory. Leży w łóżku, je, załatwia się tam, nie może się ruszyć, dostaje gorzkie lekarstwo. | Tak jak w tym życiu przyjmujemy jedno ciało po drugim. Dziecko porzuca swe dziecięce ciało i przyjmuje nastoletnie. Potem porzuca to i przyjmuje dorosłe. Podobnie, gdy porzucamy to stare ciało, to naturalnie wnioskujemy, że przychodzi kolejne. Ponownie ciało dziecka. Tak jak ze zmianami w porach roku. Po wiośnie przychodzi lato, po lecie jesień, a po jesieni zima. Lub po dniu przychodzi noc, po nocy dzień. To są cykle, podobnie my zmieniamy ciała na kolejne. Naturalny wniosek jest taki, że po zmianie tego ciała, dostanę kolejne. Bhūtvā bhūtvā pralīyate ([[Vanisource:BG 8.19 (1972)|BG 8.19]]). Jest to logiczne i popierane przez śāstra, oraz wypowiedziane przez największy autorytet, Kṛṣṇę. Dlaczego nie mielibyście tego przyjąć? Jeśli nie przyjmiecie, to jest to głupota. Jeśli sądzicie, że nie ma życia po śmierci, jest to głupotą. Istnieje życie po śmierci. Ponieważ przyjmujemy jedno ciało po drugim od niepamiętnych czasów, nie wyobrażamy sobie, że istnieje życie wieczne. Jest to dla nas trudne. Tak jak chory. Leży w łóżku, je, załatwia się tam, nie może się ruszyć, dostaje gorzkie lekarstwo. | ||
Tyle niewygód. Leży. Myśli o samobójstwie. "Och życie jest nieznośne. Popełnię samobójstwo." Czasami w desperacji ludzie przyjmują filozofię pustki. Przyjmują sprawy za nic. Czasami życie jest tak ciężkie, że ktoś popełnia samobójstwo, żeby się od niego uwolnić, mam na myśli ciężkie życie w materialnej egzystencji. Taka jest filozofia impersonalistyczna. Ludzie nie wyobrażają sobie kolejnego życia, znowu jedzenia, spania i pracy. On myśli, że jedzenie i spanie oznacza to łóżko. To wszystko. I cierpienie. Nie może myśleć inaczej. Jest to negatywizm, sprowadzanie rzeczy do zera. Jest to filozofia pustki. Ale tak w rzeczywistości nie jest. Chodzi o to, że masz kłopot z powodu materialnych warunków. Wynieście się z nich. Wtedy zacznie się prawdziwe, wieczne życie. | Tyle niewygód. Leży. Myśli o samobójstwie. "Och życie jest nieznośne. Popełnię samobójstwo." Czasami w desperacji ludzie przyjmują filozofię pustki. Przyjmują sprawy za nic. Czasami życie jest tak ciężkie, że ktoś popełnia samobójstwo, żeby się od niego uwolnić, mam na myśli ciężkie życie w materialnej egzystencji. Taka jest filozofia impersonalistyczna. Ludzie nie wyobrażają sobie kolejnego życia, znowu jedzenia, spania i pracy. On myśli, że jedzenie i spanie oznacza to łóżko. To wszystko. I cierpienie. Nie może myśleć inaczej. Jest to negatywizm, sprowadzanie rzeczy do zera. Jest to filozofia pustki. Ale tak w rzeczywistości nie jest. Chodzi o to, że masz kłopot z powodu materialnych warunków. Wynieście się z nich. Wtedy zacznie się prawdziwe, wieczne życie. | ||
<!-- END TRANSLATED TEXT --> | <!-- END TRANSLATED TEXT --> | ||
Latest revision as of 22:51, 1 October 2020
730423 - Lecture SB 01.08.31 - Los Angeles
Krytyka nie jest naszym zajęciem, ale symptomy Kali-yugi są bardzo, bardzo ciężkie, i jeszcze się zwiększą. Przeżyliśmy zaledwie 5000 lat w Kali-yudze, a jej długość to 432000 lat, z czego minęło zaledwie 5000 lat. Po 5000 lat widzimy tyle trudności, a im bardziej ona postępuje, tym będzie trudniej. Najlepiej, jeśli skończycie świadomość Kṛṣṇy i wrócicie do domu, do Boga. To was ocali. Jeśli tu wrócimy, to trudności jeszcze na nas czekają. Musimy cierpieć coraz bardziej. Kṛṣṇa jest tu opisany jako Aja. Ajo 'pi sann avyayātmā bhūtānām īśvaro 'pi san. Mówi o tym Bhagavad-gītā. Ajo 'pi. "Jestem nienarodzony." Tak. Kṛṣṇa jest nienarodzony. My też jesteśmy nienarodzeni. Różnica jest taka, że my uwikłaliśmy się w to materialne ciało. Dlatego nie możemy utrzymać nienarodzonej pozycji. Musimy się narodzić, przejść z jednego ciała do drugiego, i nie ma gwarancji, jaki rodzaj ciała dostaniesz znowu.
Tak jak w tym życiu przyjmujemy jedno ciało po drugim. Dziecko porzuca swe dziecięce ciało i przyjmuje nastoletnie. Potem porzuca to i przyjmuje dorosłe. Podobnie, gdy porzucamy to stare ciało, to naturalnie wnioskujemy, że przychodzi kolejne. Ponownie ciało dziecka. Tak jak ze zmianami w porach roku. Po wiośnie przychodzi lato, po lecie jesień, a po jesieni zima. Lub po dniu przychodzi noc, po nocy dzień. To są cykle, podobnie my zmieniamy ciała na kolejne. Naturalny wniosek jest taki, że po zmianie tego ciała, dostanę kolejne. Bhūtvā bhūtvā pralīyate (BG 8.19). Jest to logiczne i popierane przez śāstra, oraz wypowiedziane przez największy autorytet, Kṛṣṇę. Dlaczego nie mielibyście tego przyjąć? Jeśli nie przyjmiecie, to jest to głupota. Jeśli sądzicie, że nie ma życia po śmierci, jest to głupotą. Istnieje życie po śmierci. Ponieważ przyjmujemy jedno ciało po drugim od niepamiętnych czasów, nie wyobrażamy sobie, że istnieje życie wieczne. Jest to dla nas trudne. Tak jak chory. Leży w łóżku, je, załatwia się tam, nie może się ruszyć, dostaje gorzkie lekarstwo.
Tyle niewygód. Leży. Myśli o samobójstwie. "Och życie jest nieznośne. Popełnię samobójstwo." Czasami w desperacji ludzie przyjmują filozofię pustki. Przyjmują sprawy za nic. Czasami życie jest tak ciężkie, że ktoś popełnia samobójstwo, żeby się od niego uwolnić, mam na myśli ciężkie życie w materialnej egzystencji. Taka jest filozofia impersonalistyczna. Ludzie nie wyobrażają sobie kolejnego życia, znowu jedzenia, spania i pracy. On myśli, że jedzenie i spanie oznacza to łóżko. To wszystko. I cierpienie. Nie może myśleć inaczej. Jest to negatywizm, sprowadzanie rzeczy do zera. Jest to filozofia pustki. Ale tak w rzeczywistości nie jest. Chodzi o to, że masz kłopot z powodu materialnych warunków. Wynieście się z nich. Wtedy zacznie się prawdziwe, wieczne życie.