«Μόλις κάποιος δει έναν ασκητή (σανγιάσι), αμέσως θα πρέπει να Του προσφέρει τις υποταγές του. Εάν δεν προσφέρει τις υποταγές του, τότε θα πρέπει να νηστεύσει για μία μέρα ως τιμωρία. Δεν θα πρέπει να φάει. "Ω, είδα έναν ασκητή, αλλά δεν Του πρόσφερα τις υποταγές μου. Η τιμωρία μου λοιπόν θα είναι να νηστεύσω μία μέρα." Αυτή είναι η οδηγία. Τώρα ο Τσεϊτάνια Μαχαπραμπού, παρά το ότι ήταν ο ίδιος Θεός, η συμπεριφορά Του και οι τρόποι Του ήταν άψογοι. Μόλις έβλεπε έναν ασκητή, Του πρόσφερε τις υποταγές Του. Pāda prakṣālana kari vasilā sei sthāne (CC Adi 7.59). Και αυτό είναι το έθιμο, δηλαδή όταν κάποιος έρχεται από έξω, πρέπει να πλένει τα πόδια του πριν μπει μέσα στο σπίτι, ειδικά για έναν ασκητή. Έτσι, έπλυνε τα πόδια Του και κάθισε έξω όπου ένας άλλος ασκητής καθόταν, λίγο πιο μακριά, στο μέρος όπου είχε πλύνει τα πόδια Του.».
|