| «Θα δείτε στην Μπάγκαβαντ Γκίτα ότι ο Αρτζούνα στην αρχή διαφωνούσε με τον Κρίσνα, φίλος προς φίλο, αλλά όταν παραδόθηκε σε Αυτόν και έγινε μαθητής Του, śiṣyas te 'haṁ śādhi māṁ prapannam... (BG 2.7). (BG 2.7). Είπε, "Αγαπημένε μου Κρίσνα, τώρα Σου παραδίνομαι. Σε αποδέχομαι ως πνευματικό μου δάσκαλο". Śiṣyas te aham: "Είμαι ο μαθητής Σου, όχι ο φίλος Σου." Επειδή οι φιλικές συζητήσεις και οι διαφωνίες δεν έχουν τέλος. Αλλά όταν υπάρχει κάποια συζήτηση μεταξύ πνευματικού δασκάλου και μαθητή, δεν υπάρχει διαφωνία. Καμία διαφωνία. Μόλις ο πνευματικός δάσκαλος πει, 'Αυτό πρέπει να γίνει', τότε αυτό πρέπει να γίνει. Είναι τελεσίδικο.»
|
