| «Η ψυχή είναι προϊόν του Κρίσνα. Ως εκ τούτου, στο τέλος, Εκείνος είναι ο πιο εγκάρδιος φίλος μας. Προσπαθούμε να αγαπήσουμε κάποιον. Αυτός ο κάποιος είναι μια παραμορφωμένη αντανάκλαση του Κρίσνα. Στην πραγματικότητα... Όπως ένα παιδί. Το παιδί ψάχνει το στήθος της μητέρας του και κλαίει. Εάν κάποιος πάρει το παιδί στην αγκαλιά του, το παιδί δεν ικανοποιείται. Επειδή δεν μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει, "Θέλω την μητέρα μου". Σαν ένα παιδί κι εμείς κυνηγάμε την αγάπη του Κρίσνα με ένα τρόπο διαστρεβλωμένο. Αλλά επειδή δεν έχουμε καμία πληροφορία για τον Κρίσνα, έχουμε ξεχάσει την σχέση μας με τον Κρίσνα και γι'αυτό αγαπάμε αυτό το σώμα, εκείνο το σώμα.»
|
