« Πρέπει να εξασκώ την συνείδηση του Κρίσνα ώστε την τελευταία στιγμή να μην ξεχάσω τον Κρίσνα. Τότε η ζωή μου θα είναι επιτυχημένη. Στην Μπάγκαβαντ Γκίτα λέει ότι, yaṁ yaṁ vāpi smaran bhāvaṁ tyajaty ante kalevaram (BG 8.6). Την ώρα του θανάτου, αυτό που θα σκεφτεί ο άνθρωπος που πεθαίνει, αυτήν την μορφή θα πάρει στην επόμενη ζωή του. Στο παρακάτω παράδειγμα φαίνεται πολύ καλά η αντιστοιχία, όταν φυσά το αεράκι, το άρωμα από τα τριαντάφυλλα του κήπου διαχέεται παντού. Το άρωμα μεταφέρεται από το ένα μέρος στο άλλο. Και εάν το αεράκι φυσάει και περνά πάνω από ένα βρώμικο μέρος, τότε θα συνεχίσει τον δρόμο του και θα φυσήξει σε ένα άλλο μέρος. Αντίστοιχα λοιπόν, η συνείδηση του νου είναι πιο λεπτή μορφή της ύπαρξής μου.»
|