TR/Prabhupada 0159 - İnsanları Nasıl Çok Çalışacaklarında Eğitmek İçin Büyük, Büyük Planlar
Lecture on SB 5.5.15 -- Vrndavana, November 3, 1976
Calcutta, Mumbai, Londra, New York gibi büyük şehirlerde herkes çok çalışıyor. Büyük şehirlerde insan ekmeğini kolay kazandığından değil. Hayır. Herkes çalışmak zorunda. Ve herkes çok çalışıyor. Herkesin aynı seviyede olduğunu mu sanıyorsunuz? Hayır. Bu mümkün değil. Kader. Kader. Biri gece gündüz, yirmidört saat çalışıyor; sadece iki capātī alıyor, bu kadar. Mumbai'de gördük. Öyle kötü koşullarda yaşıyorlar ki gündüz vakti bile gaz lambasına ihtiyaç duyuyorlar. Öyle bir yerde kötü koşullarda yaşıyorlar. Mumbai'de herkes bereket içinde yaşıyor anlamına mı gelir bu? Hayır. Her şehirde bu böyle. Mümkün değil. Ekonomik durumunuzu sadece çok çalışarak düzeltemezsiniz. Bu mümkün değil. Çok çalışın ya da çalışmayın, kaderinizde ne almak varsa onu alacaksınız. Bu sebeple enerjimizi kullanmalıyız.... mal-loka-kāmo mad-anugrahārthaḥ. Enerjimizi Kṛṣṇa'yı memnun etmek için kullanmalıyız. Bu yapılmalı. Enerji bu amaçla kullanılmalı, " Mutlu olacağım" gibi sahte bir umut uğruna harcanmamalı. " Bunu yapacağım, şunu yapacağım. Böyle para kazanacağım..." Çömlekçinin hikayesi. Çömlekçi plan yapıyor. Bir kaç çömleği var ve plan yapıyor. " Şimdi dört tane çömleğim var ve bunları satacağım. kar edeceğim. Sonra on çömleğim olacak. On çömleği de satacağım, kar yapacağım. Sonra yirmi çömleğim olacak, otuz, kırk olacak. Bu şekilde milyoner olacağım. O zaman evleneceğim ve eşimi bu şekilde, şu şekilde kontrol edeceğim. Ve eğer uymazsa, ona şöyle tekme atacağım." Tekme attığında, çömleklere de vurmuş ve bütün çömlekler kırılmış. (gülüşmeler) Bütün hayali yıkılmış. Görüyorsunuz ya? Benzer şekilde biz de sadece hayal kuruyoruz. Bir kaç çömlekle biz de hayal kuruyoruz " Bu çömlekler şu kadar olacak, artacak, artacak, artacak." sonra hepsi bitiyor. Hayal kurmayın, plan yapmayın. Bu... Guru, manevi öğretmen ve devlet dikkatli olmalı " Bu reziller plan yapamaz. Bu rezil mutlu olmak için plan yapamaz." Na yojayet karmasu karma-mūḍhān. Bu karma-jagat'tır, bu dünyadır. Bu maddi dünya budur. Bunlara eğilim zaten var, peki ne işe yarıyor? Loke vyayāyāmiṣa-madya-sevā nityāstu jantuḥ. Aynı cinsel hayat gibi. Cinsel hayat doğaldır. Bundan keyif almak için üniversite eğitimine gerek yoktur. Keyif alırlar. Kimse... " Kimseye nasıl ağlayacağı, nasıl güleceği ya da cinsellikten nasıl keyif alacağı öğretilmez." Bir Bengal deyişi var. Bu doğaldır. Bu karma için bir eğitime gerek yoktur. Şimdi insanlara nasıl çok çalışılacağını öğretmek için büyük büyük planlar yapıyorlar. Bu zaman kaybıdır. Eğitim kurumları insanlar bu ya da şu olmayı değil Kṛṣṇa bilincinde olmayı öğretmelidir. Bu zaman kaybıdır çünkü hiçbir zaman başarılı olmayacak. Tal labhyate duḥkhavad anyataḥ sukhaṁ kālena sarvatra gabhīra-raṁhasā. Doğanın kanunu iş başında Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ (BG 3.27). Ne olursa... Bu sebeple Vedik uygarlıkta insanlar oldukları konumdan memnundurlar, brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. Tanrı'nın lütfu ile ne aldıysa onla mutludur. Esas enerji Kṛṣṇa'nın merhametine layık olmak için kullanılır. Kṛṣṇa'ya teslim olmayı öğrenmeniz isteniyor. Sonra ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi (BG 18.66). Sonu bu. Hindistan'da böyle değil... Büyül bilgeler, ṛṣiler çok kitap yazdılar ama kulubede yaşıyorlardı. Sadece krallar, kṣatriyalar yönetmek zorunda oldukları için onlar büyük saraylar inşa ederlerdi. başka kimse değil. Onlar çok çok basit yaşarlardı. Sözde ekonomik gelişme, gökdelen ve metro inşa etme vs vs için zaman harcamazlardı. Bu Vedik uygarlık değildi. Bu asurik uygarlıktır.