MK/Prabhupada 0002 - Цивилизација на лудаци
Lecture on SB 6.1.49 -- New Orleans Farm, August 1, 1975
Харикеша: Превод..."Како што личноста која спие, делува во склад со телото манифестирано во тој сон или го прифаќа тоа тело, како да е тој. Слично на тоа, тој го идентифицира сегашното тело, како себе, а тоа тело е стекнато на сметка на неговиот минат религиозен или нерелигиозен живот и не е во можност да знае за неговиот минат или иден живот."
Прабхупада: Јатхагјас тамаса ( јукта ) упасте вјактам ева хи на веда пурвам апарам наста-џанма-смритис-татха (ШБ 6.1.49).
Тоа е нашата положба. "Како што заспаната личност се однесува во склад со телото манифестирано во сонот и се поистоветува со него - така и личноста се поистоветува со телото добиено, во склад со... минатите религиозни и ирелигиозни акции и не е во состојба, да ги согледа минатите ни идните животи" (ШБ 6.1.49). Тоа е тој наш научен напредок... во кој не знаеме "Што јас бев ви животот пред овој и што јас ќе постанам, после овој живот ?" Живеењето е една непрекинатост. Тоа е духовно знаење. Но, материјалистите не знаат дека животот е една непрекината појава. Тие мислат, "Случајно го добив овој живот и тој ќе се заврши со доаѓањето на смртта. Нема говор за минато, сегашност или иднина. Затоа, ајде да уживаме." Ова се нарекува незнаење, тамаса, неодговорен живот. Значи, агјаха. Агјаха значи, оној кој нема знаење. А која е таа личност, која нема знаење ? Потоа, тамаса. Оние кои се во модус на незнаење. Има три вида на материјална природа, три модуси: сатва, раџа, тамас. Сатва-гуна значи се е јасно, пракаша. Како што сега, небото е покриено со облаци; поради тоа сонцето не се гледа јасно. Но над облаците има сонце и се е јасно. Но, внатре во облаците, ништо не е јасно. Слично, оние кои се во сатва-гуна, за нив се е јасно, а оние кои се во тамо-гуна, се е незнаење, додека оние кои се мешани, нит се раџо-гуна, нит се тамо-гуни, се нарекуваат личности во раџо-гуна ( модус/режим на страст ). Три гуни ( режими/модуси на материјалната природа ). Тамас. Овие луѓе единствено се заинтересирани за сегашното тело, не се грижат што ќе се случи во иднина и немаат знаење, што биле претходно. На едно друго место, тоа е вака опишано: "Кога личноста обавува грешни активности, кои се забранети во светите книги - тогаш таа постанува луда за материјалистички живот и се бави со грешни активности..." Нунам праматаха куруте викарма (ШБ 5.5.4). Праматаха, значи личноста се однесува како лудак. Таа не знае зошто постанала луда. Таа заборава. А не знае, ни што ќе се случи во иднина, поради неговите активности. Лудак. Значи, оваа цивилизација, модерна цивилизација е како цивилизација на лудаци. Немаат знаење за минатиот живот, нит се заинтересирани за идниот живот. Нунам праматаха куруте викарма (ШБ 5.5.4) Тие ( материјалистите покриени со гуна на незнаење ) се потполно вклучени во грешни дејности, затоа што немаат знаење за минатите животи. Исто како кучето. Кучето не ја знае причината, поради која постанало куче, ниту пак знае што ќе биде во иднината ? Можеби кучето, во неговиот минат живот бил Премиер, но кога се здобил со кучешки живот, тој заборавил. Тоа е уште еден знак на влијанието на маја ( илузорната енергија ). Пракшепатмика-шакти, аваранатмика-шакти. Маја ги има овие две енергии ( илузија и незнаење ). Ако некој, поради своите грешни активности постанал куче и се сеќава дека "Јас бев Премиер, а сега постанав куче", со таквото сеќавање, личноста не би била во состојба да живее. Затоа енергиите на маја ( илузијата и незнаењето ), ја прекриваат свеста на таа личност. Мритју. Мритју значи, да се заборави се што било. Тоа се нарекува мритју. Тоа можеме да го искусиме секој ден и ноќ. Кога навечер сонуваме и преоѓаме во друга сфера, друг живот, ние го забораваме нашето сегашно тело, забораваме дека ... "Јас лежам. Моето тело лежи во многу фин апартман, многу фин кревет." Не. На тоа ние во сонот, не се сеќаваме. Да претпоставиме дека личноста во сонот лута на улица или се качува на брдо... Во сонот, таа личност се качува, со тоа свое замислено тело... Секој, кој е во тој сон, се интересира за тоа сонувано тело. Ние, во тие моменти, го забораваме нашето вистинско материјално тело. Ова е пример на незнаење. Тоа е незнаење. Што повеќе во животот се воздигнеме од незнаење до знаење, тоа е успехот на животот. Но, ако се задржуваме во незнаење, тогаш успех нема. Тоа го расипува, квалитетот на нашиот живот. Нашето движење Свесност за Кришна е за да личноста се воздигне од незнаење до знаење. Тоа всушност е и агендата на Ведската литература: да ја ослободи личноста ( од незнаење и илузија ). Кришна во Бхагавад Гита вели за посветениците... Тешам ахам самудхарта мритју-самсара-сагарат (БГ 12.7), ( За оние кои ме слават, кои ги посветуваат сите активности, кои Ми се предадени на Мене - за нив Јас сум избавител на океанот на раѓање и смрт ). Друг стих вели: тешам еванукампартхам ахам агјана-џам тамаха нашјамја атма-бхава-стхо гјана-дипена бхасвата (БГ 10.11), ( Поради сочувство кон оние кои Ме служат,...) Јас кој сум во нивните срца - ја уништувам со лампата на знаење, целата темнина на незнаење (БГ 10.11).
Специјално за Неговите предадени слуги, Господ, кој се наоѓа во сечие срце, ...Кришна му помага на бхактата, на оној кој се обидува да Го сфати... на таквата личност, Господ лично и помага. Додека абакхтите, личностите кои не ги интересира предаденоста кон Бога...Тие се како животни, единствено заинтересирани за исхрана, спиење, секс и одбрана. Ним не им е грижа за било што, не им е грижа да го сфатат Бог или да ја сфатат, нивната врска со Бог. Тие ( материјалистите ) едноставно мислат дека Господ не постои, а за таквите Кришна вели, "Во ред, за тебе нема Бог. Затоа спиј во илузија и незнаење." Поради тоа, сат-сангата е неопходна ( дружење со Личности кои се предадени на Господ ). Ова е таа сат-санга, сатам прасангат. Дружејќи се со посветеник, личност која му е предадена на Врховниот Бог, ние ја будиме нашата вродена љубопитност за Бог. Затоа, центрите на Свесност за Кришна, се потребни. Не, ние не отвараме толку многу центри, без причина. Тоа го правиме за добробит на човечкото општество.