OR/Prabhupada 0515 - କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଖୁସି ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ, ସାର୍, ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆପଣ ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀର ପାଇଛନ୍ତି
Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973
ଆମେ ହୁଏତ ଆମର ସୁଖମୟ ଜୀବନର ଅନେକ ଉପାୟ, ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ କରିପାରିବା । କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଖୁସି ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ, ସାର୍, ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆପଣ ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀର ପାଇଛନ୍ତି | ତାହା ଏକ ସତ୍ୟ । ଜନ୍ମ-ମୃତ୍ୟୁ-ଜରା-ବ୍ୟାଧି-ଦୁଃଖ-ଦୋଷାନୁଦର୍ଶନମ୍ ॥ (BG 13.9) । ତେଣୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବ୍ୟକ୍ତି, ସେମାନେ ହେବା ଉଚିତ୍ ... କୃଷ୍ଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ କରୁଛନ୍ତି: "ତୁମେ ମୂର୍ଖ, ତୁମେ ଜୀବନର ଶାରୀରିକ ଧାରଣା ଅଧୀନରେ ଅଛ | ତୁମର ସଭ୍ୟତାର କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ | ଏହା ମୂର୍ଖ ସଭ୍ୟତା। " ଏଠାରେ କଥା ହେଉଛି,
"ୟଂ ହି ନ ବ୍ୟଥୟନ୍ତ୍ୟେତେ
- ପୁରୁଷଂ ପୁରୁଷର୍ଷଭ
- ସମଦୁଃଖସୁଖଂ ଧୀରଂ
- ସୋଽମୃତତ୍ୱାୟ କଲ୍ପତେ ॥
- (BG 2.15)
ତୁମର ସମସ୍ୟା ହେଉଛି ଅନନ୍ତ ଭାବରେ କିପରି ପୁନଃ ସ୍ଥାପିତ ହେବ | କାରଣ ଆମେ ଅନନ୍ତ ଅଟୁ | କୌଣସି କାରଣରୁ, ଆମେ ଏହି ଭୌତିକ ଦୁନିଆରେ ପଡିଯାଇଛୁ | ତେଣୁ, ଆମକୁ ଜନ୍ମ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ପଡିବ | ତେଣୁ ଆମର ସମସ୍ୟା ହେଉଛି କିପରି ପୁନର୍ବାର ଅନନ୍ତ ହେବା | ତାହା ହେଉଛି ଅମୃତତ୍ଵ | କିନ୍ତୁ ଏହି ମୂର୍ଖ ମାନେ, ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ଅନନ୍ତ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଛି | କେବଳ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଜଣେ ଅମର ହୋଇପାରେ | ଜନ୍ମ କର୍ମ ଚ ମେ ଦିବ୍ୟମେବଂ ୟୋ ବେତ୍ତି ତତ୍ତ୍ୱତଃ (BG 4.9) । କେବଳ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର, କୃଷ୍ଣ କ’ଣ | ତା’ପରେ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଦେହଂ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନୈତି (BG 4.9) । କେବଳ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବା ଦ୍ୱାରା, ଆପଣ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସେବା ନ କରି ମଧ୍ୟ | ଯଦି ତୁମେ ସେବା କର, ତେବେ ତୁମେ ପୂର୍ବରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇସାରିଛ | ଯଦି ତୁମେ କେବଳ ଦାର୍ଶନିକ ଭାବରେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ସ୍ଥିତି ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର | କିନ୍ତୁ ନା, ମୁଢ, ମୂର୍ଖ, ସେମାନେ କହିବେ: "ଆମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଜଣେ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରୁଛୁ। ଆମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଭଗବାନ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରୁନାହୁଁ।" ଆର୍ଯ୍ୟ-ସମାଜୀମାନେ କୁହନ୍ତି | ଠିକ ଅଛି ଯଦି ତୁମେ ଜଣେ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତି, ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱକୁ ଗ୍ରହଣ କର, ତୁମେ କାହିଁକି ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରୁନାହଁ, ହଁ? ତା’ହେଲେ କେଉଁ ପ୍ରକାରର ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରୁଛ? ଯଦି ତୁମେ ପ୍ରକୃତରେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଏକ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କର, ଅନ୍ତତଃ ପକ୍ଷେ ତୁମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଅନୁସରଣ କରିବା ଜରୁରୀ | କିନ୍ତୁ ନା, ତାହା ମଧ୍ୟ ସେମାନେ କରିବେ ନାହିଁ | ଏବଂ ତଥାପି ସେମାନେ ଆର୍ଯ୍ୟ-ସମାଜ | ଆର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଅଗ୍ରଗତି କରିଥିବା ଦଳ | ସେମାନେ ମାନ ନାଶକ ଦଳ | ପ୍ରକୃତ ଅଗ୍ରଗତିକାରୀ ଦଳ ହେଉଛି କୃଷ୍ଣ ଭାବାନାମୃତ ବ୍ୟକ୍ତି, କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଭକ୍ତ | ସେମାନେ ଆର୍ଯ୍ୟ | ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପରି, ଯେତେବେଳେ ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅବହେଳା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ସେ କହିଲେ, ସାର୍, ମୁଁ ଯୁଦ୍ଧ କରିବି ନାହିଁ। ଯେକେହି କୃଷ୍ଣଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅବମାନନା କରନ୍ତି, ସେ ଅଣ-ଆର୍ଯ୍ୟ | ଏବଂ ଯିଏ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଳନ କରେ, ସେ ଆର୍ଯ୍ୟ | ତାହା ହେଉଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ | ତେଣୁ ତଥାକଥିତ ଆର୍ଯ୍ୟ-ସମାଜ, ସେମାନେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅବମାନନା କରନ୍ତି, ଏବଂ ତଥାପି ସେମାନେ ଆର୍ଯ୍ୟ ବୋଲି ଦାବି କରନ୍ତି | ବାସ୍ତବରେ ସେମାନେ ଅଣ-ଆର୍ଯ୍ୟ | ଅନାର୍ୟଜୁଷ୍ଟମ୍ | ଏହି ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକ ଭଗବଦ୍-ଗୀତାରେ |
ତେଣୁ ନାନୁଶୋଚିତୁମର୍ହସି | କୃଷ୍ଣ ଏଠାରେ କହିଛନ୍ତି, "ତୁମେ ଅନନ୍ତ। ତୁମର କାମ ହେଉଛି ସେହି ଅନନ୍ତ ସ୍ଥିତିକୁ କିପରି ହାସଲ କରିବ, ଏବଂ, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶରୀର ବିଷୟରେ, ଅନ୍ତବନ୍ତ ଇମେ ଦେହାଃ , ଏହା ବିନାଶକାରୀ | ତେଣୁ ଆପଣ ଏହି ଶରୀର ପ୍ରତି ଅତ୍ୟଧିକ ଗମ୍ଭୀର ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। " ଏହା ହେଉଛି ବୈଦିକ ସଭ୍ୟତା, ଆର୍ଯ୍ୟ ସଭ୍ୟତା ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ | ବୈଦିକ ସଭ୍ୟତାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଆର୍ଯ୍ୟନ୍ | ଏବଂ ଅଣ-ଆର୍ଯ୍ୟ ସଭ୍ୟତା | ଅଣ-ଆର୍ଯ୍ୟ ସଭ୍ୟତାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଜୀବନର ଶାରୀରିକ ଧାରଣା, ଏବଂ ଆର୍ଯ୍ୟ ସଭ୍ୟତାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଜୀବନର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଧାରଣା, କିପରି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଉନ୍ନତି କରିବେ | ତାହା ହେଉଛି ପ୍ରକୃତ ସଭ୍ୟତା | ଯେଉଁମାନେ ଜୀବନର ଆରାମ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତାରେ ପରିପୂର୍ଣ, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଅଣ-ଆର୍ଯ୍ୟ, ଏବଂ ତାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ବିରୋଧାଭାବ, ନାନୁଶୋଚିତୁମର୍ହସି: ଏହି ଅସାର ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ବିଳାପ କର ନାହିଁ।
ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ। ହରେ କୃଷ୍ଣ