| "Dus dit proces van Kṛṣṇa-bewustzijn is zo mooi dat svalpam apy asya dharmasya, zelfs een beetje te zijner tijd wordt uitgevoerd... Omdat het proces is dat we mensen opleiden om Hare Kṛṣṇa te chanten om te oefenen, dus te zijner tijd Hare Kṛṣṇa op dat moment vooral van de dood, als we deze heilige naam van God, Hare Kṛṣṇa, kunnen chanten, dan is ons leven succesvol. Dus als we niet oefenen, hoe zal het dan mogelijk zijn om te chanten op het moment van overlijden? Omdat op het moment van overlijden het hele systeem , anatomisch-fysiologisch systeem, raakt verstoord, in verbijstering, in coma, in bewusteloosheid. Maar toch, als men heeft geoefend, is er de mogelijkheid om de heilige naam van de Heer, Hare Kṛṣṇa, Nārāyaṇa, te chanten. Dan is dat het succes van het leven. In het Bengaals is er een spreekwoord, bhajana kara sādhana kara mūrti jānle haya (?), Dat "Wat je ook uitvoert als een bhajana,sādhana, dat is in orde, maar het zal worden getest op het moment van je dood. "Het zal een test zijn."
|
