| "Dus Nārāyaṇa is zo aardig dat hoewel hij niet de echte Nārāyaṇa bedoelde - hij bedoelde zijn zoon - maar de genegenheid was er voor Nārāyaṇa. Dus Nārāyaṇa is zo aardig dat als je, bewust of onbewust, de heilige naam van de Heer chant, het naar jouw verdienste gaat. Net zoals soms wanneer je op straat loopt, zeggen mensen "Hare Kṛṣṇa!" Dus dit gaat ook naar hun verdienste. Als ze hun respect betuigen aan een Vaiṣṇava, komt dat hun tot hun verdienste. Als er iemand binnenkomt in deze tempel, zijn eerbetuigingen brengt, het gaat naar zijn verdienste, want Kṛṣṇa zegt: man-manā bhava mad-bhakto mad-yājī māṁ namaskuru (BG 18.65)."
|
